noordpolderzijl

noordpolderzijl

zaterdag 17 juli 2021

zomer 2021: oranje, geel en groen – 18: de hoofdstad van estland

Even vooraf: Op 29 maart 2004 wordt Estland lid van de NAVO en op 1 mei 2004 van de Europese Unie. Estland heeft 1,3 miljoen inwoners, waarvan 320.000 van Russische origine. Van hen zijn er 76.148 stateloos, omdat ze geen inburgeringsexamen hebben gedaan. Zo’n kleine half miljoen van al die mensen woont in Tallinn en directe omgeving.

zaterdag 17 juli; @ saue (nabij tallinn)

Het viel mee met de hitte vannacht, al was het om half negen ’s avonds nog zo’n 25 graden. Voor het eerst deze week koelde het wat af ’s nachts, maar voor al die hitte uit ons busje is gewaaid ben je ook een halve nacht verder.

Vandaag dus toch naar Tallinn om de stad te voet en de omgeving op de fiets te verkennen. Het is een tippeltje van zo’n anderhalve kilometer naar de trein. Trouwens maar goed dat we gisteren even op het station zijn wezen kijken: normaal kun je elk kwartier wel naar Tallinn sporen, in het weekend wat minder, maar vandaag en morgen gaat er om een of andere duistere maar één trein per uur. Uiteraard waren we op tijd, ruim op tijd, maar nog net niet de eerste: een of ander Ests besje was al hoofdschuddend de time-table aan het lezen.

Ook geen ouderwets treintje meer, maar iets gloednieuws en van alle vormen van elektronica voorzien. Konden een kaartje kopen bij de conductrice (een e-ticket regelen heb ik wel geprobeerd, maar is niet gelukt). 2€10 per persoon, dat zijn nog eens prijzen voor een half uurtje sporen en 12 stations aan mogen doen.

Op ons dooie gemak naar het meeting point van Baja Bikes gewandeld en al veel oude gebouwen gezien. Het ommuurde oude centrum is niet zo groot, dus voor je het weet heb je de helft van alle kerken, torens en pleinen al gehad. De hele binnenstad is UNESCO erfgoed, dus dan weet je wel hoeveel oude stenen we hebben kunnen tellen. Oeps: veel oude huizen zijn van hout, vaak is alleen de onderste meter opgemetseld.




Bij Baja-bikes (die in Tallinn haar tours laat uitvoeren door Citybikes) stond ons een verrassing te wachten: we kregen een privétour want ook in Tallinn ligt het toerisme op z’n gat en wij waren de enigen die vandaag geboekt hadden. Hoe luxe kun je het hebben. Fietsen door de oude binnenstad is niet echt een optie: op veel wegen mag je niet fietsen (aangegeven door bordjes) en op andere kun je niet fietsen: van die kinderkopjes, dus dan weet je het wel. Veel informatie en op alle vragen kregen we een bevredigd antwoord. 


Wat hebben we gezien? De haven om te beginnen (er lag precies één cruiseschip en een aantal veerboten), het oude Olympisch Centrum (de zeilwedstrijden van de Olympische Spelen van Moskou –
1980 – werden hier gehouden), het monumentencomplex Maarjamäe (Tweede Wereldoorlog) met vlak daarnaast het zeer indrukwekkende monument dat de bezetting van Estland door de Sovjet-Unie (1945 – 1991) herdenkt, het paleis van de presidente van Estland en nog meer van die leuke dingen. Kijk maar naar de plaatjes.









Na de fietstoer moesten de afgetrainde lijven (fietsen zonder ondersteuning door een niet helemaal vlak gebied kost krachten) gelaafd en gevoed worden. De afspraak was dat we absoluut niet op een terras zouden neervallen waar de bediening in middeleeuwse kledij zou rondlopen (je bent in een oude Hanzestad of niet!), dus het eerste terras waar de bediening er normaal uitzag en waar nog een plekje vrij was bleek..... weer een pizzeria. Goed eetbaar en betaalbaar, alleen de bediening. Toen ik tegen W zei dat er een steekje los was aan de man had ze haar vonnis al klaar: "een Italiaan met autistische trekken die van zijn vader in de zomer moet helpen in de bediening terwijl hij er helemaal geen zin in heeft en als de dood is dat hij over een jaar of wat het hele zooitje moet overnemen". En dat terwijl ze hem vijf seconden in zijn treurige ogen had gekeken. Kaartjes kopen voor de kleinkinderen, daarna op zoek naar het postkantoor om postzegels te kopen, terugslenteren door de binnenstad en de trein weer opzoeken. Bleek ik nu maar 1,50€ per persoon te hoeven betalen, schijnbaar hanteren ze aan het loket een seniorenprijs want tante Bet vroeg me nadrukkelijk om mijn leeftijd.

Een hele mooie dag met 13000 stappen op de teller, een kilometer of 15 fietsen en 2 x 19 kilometer treinen. En morgen? Morgen is er weer een dag: we hebben een reisdag!