De overgebleven zloty’s zijn omgeruild in eerlijke euro's en op een tank met Poolse diesel zullen we toch thuis kunnen komen. Vanaf de grens van Polen en Duitsland (die hier gevormd wordt door de rivier de Oder) is het nog zo’n 630 kilometers naar de Kötteldiek. Het worden er meer, we houden van ommetjes. Eén van die ommetjes is Reisemobilstellplatz Schlosshafen in Oraniënburg. We hebben er al eens eerder gestaan, namelijk in 2017. Ik mag van mijn oudste zus (die trouwens anderhalf jaar jonger is) niet meer aan verwijzingen doen, maar ik kan het niet laten: https://berrynales.blogspot.com/2017/08/fietsen-in-oost-duitsland-6-berlijn-en.html. W is binnenkort jarig en koos als cadeautje (waar we niet meer aan doen op onze leeftijd) een fietstocht door Berlijn. Geboekt voor morgen, dus: wordt vervolgd.
maandag
26
juli:
@ oraniënburg
(bij berlijn)
Dagje dom rijden, hoort erbij tijdens een reis. Autoweg en voor een groot deel nog betaald ook, 41 zloty’s (zeg maar 10 euro) en dan mag je ook nog voor dat bedrag in de file staan. Achter Poznan was op de andere weghelft een ernstig ongeluk gebeurd. Je mag van ernstig spreken als er twee personenauto’s met de wielen omhoog liggen. Aan onze kant moest ruimte gemaakt worden voor de hulpdiensten. Ging allemaal vlekkeloos: linker rijstrook naar links en rechter rijstrook naar rechts, zodat de hulptroepen met loeiende sirenes mooi door het middenpaadje konden. Uiteindelijk een kwartiertje oponthoud. De tweede vertraging was aan de grens. We dachten eerst aan grenscontroles op Covid-19-certificaten maar uiteindelijk bleek het te gaan om de eerste van vele Deutsche Bauarbeiten: met zijn allen terug naar één rijstrook, dus nog een kwartiertje erbij. Dan lekker doorkachelen: op de A12 mag er gedurende zo’n 50 kilometer niet door vrachtwagens worden ingehaald, dat schiet lekker op. Nog zo’n mooie Baustelle toen we de A12 moesten verlaten om richting Oraniënburg te gaan. Hoort er allemaal bij in Deutschland!
Aanmelden bij Reisemobilstellplatz Schlosshafen in Oraniënburg (code campercontact 10.545) gaat via een zuil waar je een pasje krijgt, alleen contant en briefjes van 50 euro worden niet geaccepteerd. 15 € per nacht, stroom, water en douche betalen. Borg voor het pasje 10€ (en 3 € „tegoed” voor stroom en zo, vier jaar geleden kregen we dat en het restantbedrag op de pas terug, dus zal wel goedkomen. W naar de touristinfo en ik even in de kiepstoel. Verkeerd plekje gekozen, ging voor „vlak” maar vergat „schaduw”. Komen we ook wel overheen.
In het Ruppiner Seenland waar we nu zitten kun je "radeln nach Zahlen”, of in gewoon Nederlands: fietsen volgens het knooppuntensysteem. W had bij de plaatselijke VVV een kaart gescoord met knooppunten en via drukke wegen, maar ook vaak via leuke binnenpaden hebben we een kleine 20 kilometer gefietst volgens het "Knotenpunktsystem”. Niet altijd even goed aangegeven, maar de zon scheen, dus we wisten waar het zuidwesten was. Uiteindelijk bleken we ongeveer tour 16 gefietst te hebben: "Holländer Rundtour. Erfahren Sie an zahlreichen historischen Orten die spannenden Geschichten von Herrschern, Kurfüstinnen un dem kleinen Stück Holland im Norden Berlins”. Ik zal wel wat gemist hebben maar het enige "Holländische” dat ik gezien heb was Schloss Oraniënburg. Wat we wel gespot hebben is de rivier de Havel en de Lehnitzer See.
Op een bepaald ogenblik zei ik „Zie ik dat goed: massagraven uit 1945 tot 1950?” We waren al 100 meter verder voor de jaartallen tot me doordrongen. Gaat om kamp Sachsenhausen (hebben we vier jaar geleden al bezocht). De geschiedenis van dat kamp houdt echter niet in 1945 op. Nadat de gevangenen van de nazi's in de zomer van 1945 het kamp verlaten hadden, werd het vanaf augustus 1945 door de Sovjetbezetters in gebruik genomen. De Sovjets stopten het kamp vol met nationaalsocialisten, sociaaldemocraten en verder iedereen die het niet eens was met het Sovjetregime. Tegen het eind van 1945 zat Sachsenhausen weer vol met 12.000 gevangenen. In de periode tot 1950 hebben in totaal ongeveer 60.000 mensen gevangengezeten van wie er ongeveer 12.000 zijn overleden door ziekte en honger. Een groot aantal is in massagraven begraven. Na de oprichting van de DDR in 1949 werd het kamp opgeheven. Een aantal gevangenen kwam vrij, een klein aantal werd naar de Goelag gedeporteerd.
Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag, dan gaan we onder meer fietsen door Berlijn. Je hoort van ons.
V:
163.206 rijtemperatuur: 21 – 29 gr
|
Wifi-snelheid:
77
%; Reisemobilstellplatz
Schlosshafen in Oraniënburg; |