noordpolderzijl

noordpolderzijl

zaterdag 10 juli 2021

zomer 2021: oranje, geel en groen – 11: letland

Tijd om tijdelijk afscheid te nemen van Litouwen en kennis te maken met een van de andere Baltische staten. Misschien zeggen we na afloop van onze reis wel “een pot nat die drie landen”, het kan ook zijn dat we dan anders tegen de situatie aankijken. Voorlopig kennen we alleen Litouwen in de praktijk en de theorie van de Baltische landen, die in de dertiende eeuw hardhandig kennis maakten met de rest van Europa. Kruisvaarders en missionarissen trokken het gebied in om de inwoners te bekeren tot het christendom. De Litouwse stammen hadden al snel door hoe het systeem werkte en door zich te laten dopen werd de kruisridders van de Duitse Orde het voornaamste motief om Litouwen aan te vallen ontnomen. De Litouwers richten een eigen staat op, het Groothertogdom Litouwen. De twee andere gebieden, Estland en Letland kwamen onder de knoet van de kruisvaarders die de heidense volkeren met harde hand probeerden te bekeren. Tot in de zestiende eeuw zou die situatie zo blijven. In de tussentijd groeide Litouwen in belang. Op haar hoogtepunt had Litouwen Wit-Rusland en delen van Oekraïne en Rusland in bezit (zie bijgaand kaartje). Toen kwam Polen in opmars: de Poolse cultuur verspreidde zich door de Litouwse landen en in 1569 leidde dit tot het samengaan van Polen en Litouwen in het zogenaamde Pools-Litouwse Gemenebest. Deze situatie bleef tot in de achttiende eeuw toen Polen-Litouwen werd verdeeld onder de Pruissen, Russen en Oostenrijkers.

zaterdag 10 juli: @ baukas-zorgi

Het was voorspeld: “We hebben vandaag een reisdag”. Zwaar werk dat opbreken! Het meest vervelende is het verzorgen van de “giertonnen”. Water nemen we maar niet in, op een vorige camping hebben we heel interessante verhalen gehoord over de gevolgen van het drinken van (ongekookt) Litouws water. Het schijnt dat je alle gaten van je lijf nodig hebt om het kwijt te raken. Tot zover de poep-, pies- en kotsverhalen. Nu zal dat bij ons niet zo’n vaart lopen, drinkwater (ook voor koffie en thee) komt bij ons in het buitenland altijd uit van die mooie petflessen die je in de supermarkt kunt kopen. Misschien overvoorzichtig? Afscheid ook van Rūdiškės, camping de Harmonie en Wim Brauns. Mooi plekje en we hadden de ruimte! Nadelen? Beetje vliegend ongemak: blinzen, muggen en meer van dat werk; veel spuiten!



Koers naar Letland, maar via een omweg, want w
e moesten de Heuvel der Kruisen (Kryžių kalnas) bezoeken. Voor die tijd nog even tanken, toen een vochtgehaltebijvulstop en wat later de inhoud van de kasten (en vooral de koelkast) bijvullen bij zo’n super Lidl. Weinig interessante route, volgens W “net de Achterhoek maar dan met minder maïs”. Het enig spectaculaire van de dag was een shortcut die Zij-van-Google meende te moeten nemen over 6 kilometer wasbordweg met grint. Och 20 jaar geleden bestond nog 80 procent van het wegennet in Litouwen uit dat soort constructies. We hebben gisteren in Vilnius al gezien dat Litouwen overwegend katholiek is en dat de kerk nog steeds een grote rol in de cultuur speelt. De Kruisheuvel straalde dat uit. Het is inmiddels een (inter)nationaal bedevaartsoord die heuvel te midden van de velden in de buurt van Šiauliai. Inmiddels is er een joekel van een parkeerplaats geknutseld (2,90€ parkeergeld voor ons campertje, iets verder kon je nog gratis parkeren, maar dat zal binnenkort ook wel verleden tijd zijn). Door de eeuwen heen zijn hier door katholieken kruisen, gravures, beelden van de maagd Maria en duizenden kleine heiligenbeelden en kettingen geplaatst. Er wordt gezegd dat de eerste kruisen geplaatst werden na de Novemberopstand (1830 – 1831) en de Januariopstand (1863) tegen Rusland. Families konden de lichamen van gesneuvelde rebellen niet meer terugvinden en plaatsten daarom symbolische kruisen op de locatie van een voormalige verdedigingsheuvel.






In de loop der jaren werd de heuvel een symbool voor het verzet tegen de Sovjet-Unie die het land had geconfisqueerd. Ook al werkten de Sovjets hard om nieuwe kruisen te verwijderen en verdween de heuvel maar liefst drie keer onder de Russische bulldozers, de kruisen bleven terugkomen. Na het bezoek van paus Johannes Paulus II aan de Kruisheuvel (september 1993) was het hek helemaal van de dam en is deze “plek voor hoop, vrede, liefde en opoffering” een bedevaartsplaats geworden voor Litouwers en vele buitenlanders (gezien de opschriften op de kruisen).


Na ons bezoek aan de Kruisheuvel was het nog ruim een uurtje naar de camping, camping Labirinti in Baukas-Zorgi, code campercontact 27338.Wel moesten we eerst (probleemloos) de grens over. Ons invulformuliertje (digitaal geregeld gisteravond) was weer eens niet nodig, maar we zagen wel dat er gecontroleerd werd later aan de kant van de weg. Grijze toeristische duiven worden schijnbaar met rust gelaten. De camping hoort bij een boerderij, we hebben Puzzel prettig geparkeerd onder de bomen. 
En morgen? Morgen is er weer een dag. Mijn persoonlijke (grijze) Martine van Os zal morgenvroeg ongetwijfeld aankondigen: “We hebben vandaag een reisdag”. Eén voordeel: de giertanken hoeven nog niet te worden geleegd. Nadeel: het schijnt erg warm te worden in heel Europa.

V: 159.193
A: 160.559

rijtemperatuur: 25 – 32 gr

2500 stappen naar en op Kryžių kalnas


Wifi-verbinding: wisselend tussen de 0 en 45 %

4G, provider TV Tele2

Camping Labirinti
Baukas-Zorgi; 15 € all-in