brieven aan mijn zusje(s): zomer 2021: oranje, geel en groen

Een logische voortzetting van een rondje Polen zou na Toruń een bezoek aan Gdańk zijn. Die mooie stad hebben we echter zo’n vijftien jaar geleden al gezien en eigenlijk doen we ook geen rondje Polen maar willen we naar de Baltische staten. Dus onze route is vandaag niet noord, maar noordoost richting het Mazurisch Merenplateau. Nog even over de twee zoekplaatjes van gisteren. Het menubord toonde de term Naleśniki. Voordat je denkt dat we hier in het land van de kannibalen zijn aanbeland zal ik je vertellen dat naleśniki niks anders is dan Pools voor pannenkoeken (enkelvoud naleśnik). Het tweede bord heeft als onderschrift “koniec”. Die term zijn we op veel plekken tegengekomen en betekent “einde”, dus in dit geval: einde van het parkeergebied. Als we terug zijn van onze reis spreken we vloeiend Pools (biegle mówię po polsku).

maandag 5 juli: @ ruska wieś nabij mrągowo

‘De komende dagen een beetje aanknoeien, elke dag een paar kilometers. Of niet, als we geen zin hebben’ is voorlopig de insteek. Detail: meteen de eerste dag houden we ons niet aan de afspraak, tenzij je 260 kilometer ‘een paar’ noemt. Eerst een uitstapje naar de grootgrutter. Toluń kent maar liefst negen vestigingen van de Lidl, dus we hadden het voor het uitzoeken. En wat koop je dan? Eigenlijk hetzelfde als wat je bij de Lidl in Nederland, in Frankrijk, in Duitsland, in Spanje, in Portugal koopt: alleen de naam is anders. Geen lokale producten? De Poolse worst zag eruit alsof hij gevuld was met orgaanvlees, van kikkererwten ben ik geen liefhebber en zure witte kool eet je in de winter. Het lokale brood was wel heel erg lekker, de salami bevatte flink wat knoflook (altijd goed) en de kaas was Emmentaler, Gouda of Edam (wel wyprodukowane w Polsce – geproduceerd in Polen). Het vette vlees hebben we links laten liggen, maar gelukkig hadden ze drumsticks (podudzia kurczaka) en magere varkenslappen (chude kotlety wieprzowe). Beetje nat erbij (piwo en czerwone wino) en we kunnen er weer een paar dagen tegen.

W kon tijdens het rijden nog even die kl… brug fotograferen (zie eventueel het vorige verslag). Gisteren voor alle verkeer (behalve voetgangers en fietsers) afgesloten, vandaag open in beide richtingen. Volgens mij een gloednieuwe brug.

Oude weg (weg nummer 15) naar Ostrȯda, daarna weer zo’n gloednieuwe S-weg (S7), laatste stukje tussen de meren door naar ruska wies bij Mrągowo. W had een camping geprikt aan het Jezioro Salęt Mały: camping Seeblick (code campercontact 7.045) en inderdaad alles in het Duits, misschien omdat deze regio jarenlang (tot eind Tweede Wereldoorlog) tot Oost-Pruissen heeft behoord? Mooie camping, we stonden op het bovenste terras met een fantastisch uitzicht: we konden de bui al van ver aan zien komen. Later werd het droog en was het aangenaam toeven in het zonnetje terwijl we konden luisteren naar klepperende ooievaars, ongetwijfeld jongen die het voer verwelkomden aangevlogen door hun ouders. Dit is vakantie, heeft niks meer met reizen te maken. Een heerlijke middag: onze goddelijke lijven uitgebreid onder een warme straal schoon laten spoelen, even binnen zitten tijdens de bui, daarna uitgebreid relaxen in de kiepstoel in het zonnetje met uitzicht op het Jezioro Salęt Mały. Nieuw boek op de e-reader (onder de Paramariboom van Johan Fretz). Het leven kan mooi zijn. Voor degene die van wat achtergrondinformatie houden: het Muzurisch Merenplateau (Mazoerische Meervlakte, Pojezierze Mazurskie of Masurische Seeenplatte) kent in totaal meer dan 2.600 meren en beslaat een gebied van circa 52.000 km2 van de rivier de Wisla tot aan Pools-Litouwse grens. Het is zo’n tienduizend jaar geleden ontstaan toen het landijs zich terugtrok uit Europa. Vakantiemiddagdagje, morgen weer reizen!