zomer 2021: oranje, geel en groen – 24: een mix van scheveningen en giethoorn

We hebben de Baltische landen achter ons gelaten. We spreken tegenwoordig liever het woord landen dan staten. Staten doet denken aan de periode dat Estland, Letland en Litouwen Sovjetrepublieken waren. We hebben in ruim twee weken deze drie landen gedaan en sommigen vinden dat aan de krappe kant. Wij misschien ook wel, maar soms heb je niet meer tijd. Aan het eind van onze tour hebben we er voor gekozen om door het oosten terug te reizen en zo Riga en de toeristische westkust van Letland en Litouwen te skippen. We hebben er geen spijt van: de oostkant is nog niet zo toeristisch. Vooral in Letland vonden we daar een relatief achtergebleven agrarisch gebied met weinig verkeer, veel natuur, bossen en weinig campings. De wegen zijn er redelijk met af en toe van die stukken waar volgens W “het servies zich weer even moet ordenen”. Het oosten van Litouwen was een stuk geciviliseerder en de Litouwers houden daar graag vakantie. Vandaag het laatste stuk Litouwen naar Polen, een stuk waar we geen camper of caravan zijn tegengekomen, maar daarover straks meer.

vrijdag 23 juli: @ giżycko (polen)

We waren bang dat onze bus nog meer uitvalverschijnselen zou tonen. Gisteren is namelijk tijdens het rijden door diverse schudbewegingen van de bus de toilettas er oorzaak van geweest dat de kraan in de badkamer vond dat hij er voor moest zorgen dat al het water uit de schoonwatertank (2 lampjes op het display, dus minstens 25 liter) zich via de wasbak naar de vuilwatertank moest verplaatsen (wederom 2 lampjes, maar nu op de indicator van de vuilwatertank). Ik was even bang dat de waterpomp het had begeven, maar W sprak de gedenkwaardige woorden "een beetje waterpomp moet dat kunnen hebben". De camping in Kaunas had een mooie afwerkplaats, dus vuil water er uit, schoon water er in, kraantje proberen en inderdaad een beetje waterpomp kon het hebben! Meteen door naar het Negende Fort (op zijn Litouws: Devintas Fortas), gebouwd tussen 1902 en 1913, met een griezelige geschiedenis: gevangenis van de Russen, concentratiekamp van de Duitsers en weer later doorvoerkamp van gevangenen op weg naar de Goelag. Tegenwoordig is het een museum en op het terrein staat het meest indrukwekkende (en groteske) monument dat ik ooit gezien heb. Beschrijven lukt amper: betonnen totempalen vol hoeken, punten en nissen en als je er dichtbij bent herken je gezichten en dat alles zo’n 32 meter hoog. In 1983 geplaatst door de beeldhouwer Ambraziunas, een monument voor de bijna 50.000 joden, grotendeels afkomstig uit het Kovno-ghetto van Kaunas, die hier door de Nazi’s werden vermoord. We waren vroeg, het museum was nog niet open, maar het monument alleen was al meer dan voldoende om stil te worden.

Niks niet Krakov, op naar het Mazurische Merenplateau, maar niet via de gangbare weg. Overal lees je dat tussen Litouwen en Polen maar twee grensovergangen zijn, klopt niet: er is een derde! Net voordat je de Russische grens van de enclave Kaliningrad gaat oversteken ga je linksaf en je komt in een gebied waarvan je denkt dat de tijd hier een jaar of veertig heeft stilgestaan, ik zag landbouwmachines die ik sinds mijn jeugd en jonge jaren niet meer heb gezien en neem van mij aan dat dat lang geleden is. Ik heb het dan over de omgeving van het plaatsje Virbalis. De wegen werden kleiner en smaller en toen de borden een andere kleur kregen waren we in Polen. Zie eventueel ook de kaart aan het begin van dit verhaal. Truus van Google Maps gaf achteraf aan dat we nog een stukje door Rusland gereden hadden, maar neem van mij aan dat dat niet het geval is geweest. Het drielandenpunt hebben we gemist. Kon wel een foto vinden, beetje ongezelliger dan Vaals. Foto is van David Eerdman die het punt wel wist te vinden, maar hij wandelde dan ook en is fotograaf.

Komen we uiteindelijk aan in Giżycko, camping met de naam Kemping C-1 Zamek. Beetje sjofel sanitair, maar we staan wel mooi. Bekijk ons luifeluitzicht maar. Het stadje is een mix van Giethoorn en Scheveningen en dan op een mooie dag in het hoogseizoen. De bedoeling was dat we een rondvaart zouden maken, maar toen we die boten afgeladen vol zagen ronddobberen lieten we die kelk maar aan ons voorbijgaan. Eind gefietst, W nog een eind gewandeld. Bootjes gekeken, de draaibrug is vaker open dan dicht. Is overigens ook betrekkelijk: op het bord stond dat de brug "closed" was terwijl hij toch open stond! Is de brug nu open of dicht als je normaal passeren kunt? Voor de zekerheid maar even opgezocht. Het Woordenboek der Nederlandsche Taal geeft de volgende uitleg: “Eene brug opendraaien (zoodat schepen erdoor kunnen varen); - dichtdraaien (zoodat voetgangers en rijtuigen er over kunnen gaan).” Onder open geeft het WNT het volgende voorbeeld: “De brug is open om die stoomboot door te laten.” Het hangt er dus van af of je uitgaat van een schip dat alleen onder een open (niet dichtgemaakte) brug door kan varen, of van een weggebruiker die alleen over een dichte (‘aaneengesloten’) brug kan gaan. Ook de recente woordenboeken houden het erop dat de brug open is als er schepen door kunnen, en dicht wanneer dat niet het geval is.

Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag: we blijven nog een dagje in het Schevingse Giethoorn, maar dan wel buiten het stadje fietsen.

V: 162.494 A: 162.768 rijtemperatuur: 21 – 24 gr fietsen: 18 km

Wifi-snelheid: 7 – 50 % 4G PLAY Kemping C-1 Zamek in Giżycko 99 PLN all-in