En weer zitten we in de
aanvliegroute van een vliegveld. Nu is het Airoporto di Pisa Galileo Galilei.
Een druk vliegveld waar Ryanair de boventoon voert (vliegen vanaf onder meer
Eindhoven voor een Euro of 60 als je goed uitkijkt), Transavia vliegt vanaf Schiphol.
Alles went, zelfs een dalend of landend vliegtuig.
In camperland wordt er druk
gerekend: stel je verstookt 2000 kuub gas in de wintermaanden en de prijs
stijgt naar pak-hem-beet € 3,00 per kuub (aan de lage kant), dan kun je voor € 6.000 aardig
overwinteren. Eten moet je toch, 5000 km diesel is € 1.000, hou je nog een leuk
centje over voor camperplaatsen, campings en een goed gevulde gasfles voor de
wat koudere avonden. Ben de discussie nog maar niet aangegaan: wij verstoken
minder, onze prijs per kuub ligt nog lager en er zijn kleinkinderen. Maar in
geval van nood….
woensdag 14 september: @ san
gimignano
Geen rustdag voor Puzzel,
zoals gepland. Een buienfront was van plan Pisa en Lucca te passeren en we
houden het graag droog. Dus na ons bezoek aan de huissuper (de koelkast en
voorraadkasten waren weer eens leeg en het is goedkoop winkelen in Italië) besloten
om onze route naar het zuiden voort te zetten. Volterra was het eerste doel,
een heel oude stad boven op een heuvel in Toscane. Had nogal wat voeten in de
aarde: drie keer werd onze route versperd door de Giro della Toscana 2022, dit
jaar Pontedera-Pontedera over een afstand van 199 km. Motor uit en in de verte
konden we de wielerkaravaan ontwaren. Het hield nogal op, maar gelukkig hebben
we geen haast. We konden Puzzel parkeren op een camperplaats (15 €, te betalen
met een creditcard) en even aan het infuus hangen (1 € met een muntje) terwijl
wij daarna een kleine 300 trappen mochten beklimmen om in het stadje te komen.
Vergeven van de toeristen, dat wel. Voornaamste bezienswaardigheid is het Palazzo
dei Priori: hier zetelde het stadsbestuur in de middeleeuwen. Dit paleis (begonnen
met knutselen in 1208) is een van de oudste van Toscane. Veel oude straatjes
(met de bekende toeristenmeuk) en fijne doorkijkjes. Tig musea, maar daarvoor
was het te warm (en bijvoorbeeld overblijfselen uit de Etruskische tijd
interesseren ons niet zo).
Was nog een beetje te vroeg om
te settelen voor de nacht, mocht op deze camperplaats ook geen stoelen
buitenzetten, dus doorgereden naar San Gimignano, ook zo’n oud stadje boven op
de bult. Camping vol, maar uiteindelijk mochten we op een camperplaatsachtige
parkeerplaats onze bus neerzetten, geen stroom, geen zwembad (al leeggepompt)
en € 35,00 (en ja: géén discount). Hadden beter in Volterra kunnen blijven
staan, maar als je alles van tevoren weet kun je met een dubbeltje de wereld
rond. Helaas voor W had ik geen zin meer in opnieuw een beklimming van een stad
bovenop een bult. Ze is dan wel mijn “allessie”, maar op sommige momenten ook
mijn “teveellissie”. Genoeg toeristen gezien en ook meer dan voldoende “bijzondere
middeleeuwse architectuur”. W mocht het doen met een foto die we gemaakt hebben
vanaf de camperplaats. Als je goed kijkt zie je een paar van de veertien torens
die het silhouet van de stad domineren. Deze zijn tussen de twaalfde en
veertiende eeuw door rijke stinkerds opgetrokken: kijk eens wie de grootste
heeft. Moet toegeven dat de torens ook dienst deden als woning. Op haar
hoogtepunt had de stad 72 torens.
V: 185.851 ; A: 185.951;
rijtemperatuur tussen 23 en 29 graden, de dag begon zwaarbewolkt, later kwamen
er steeds meer opklaringen; benauwd weer. Zon op/onder: 06:53/19:28. Puzzel nog
even voorzien van wat voedsel, € 1.789 per liter. Je moet hier wel verduveld
uitkijken: af en toe zie je lage prijzen, met daaronder in kleine lettertjes
dat ze graag de tank voor je willen vullen maar dat dat 20 tot 40 eurocent per
liter kost, “servizio clienti” noemen ze dat. Ben je nog duur uit. Een dag vol
verrassingen. En morgen? Morgen is er weer een dag. Wat we gaan doen durf ik
echt niet meer te voorspellen.
