We zitten dan al wel een paar dagen in Denemarken, maar Zweden zit nog in het systeem. Het eerste wat ons opviel in Zweden waren de lange stoeten met oldtimers. Soms alleen lange rijen met oudjes van Zweedse oorsprong. Vaker nog onbenullig grote Amerikaanse bolides. Veel mensen in Zweden zijn besmet met het oude-autovirus. Zodra het weer het toelaat, worden de gevaartes van stal gehaald voor een heerlijke rit. De ene keer om mee te doen aan een georganiseerde tourrit, de andere keer zielig en alleen. Ook worden er bijna wekelijks meetings georganiseerd waar iedere keer weer veel mensen op af komen: een hele parkeerplaats vol met prachtig gepoetste Pontiacs, Cadillacs, Ford Mustangs, Plymouth Barracudas en Buicks. Een andere keer een bolide die nog in de oplapfase zit: half geschuurd en geplamuurd, wachtend op het moment dat er weer een paar Zweedse kronen besteed kunnen worden. Nu we het toch over oude auto’s hebben: in een eerder blog heb ik de auto van Saga Norén (Malmö County Police, tak!) uitgescholden voor een Saab. Had gisteren een half uurtje over om me er een beetje meer in te verdiepen. Blijkt het toch een Porsche uit de jaren 70 te zijn geweest. De Porsche hierboven, een Saab hierna.
donderdag 21 juli: @ balerup
Het zuiden, daar waren we nog niet geweest op de fiets. Naar zee dus en wel de Køge Bugt (de Baai van Køge), een zee-inham van de Oostzee. Langs de baai
ligt een groot aantal uitgestrekte (deels opgespoten) zandstranden, alleen: op
de plekken waar wij geweest zijn stonk het. Heel rustig aan zee, beslist geen
Zandvoortse of Scheveningse taferelen. Veel havens (Ishøj, Greve, Vallensbæk om er maar een
paar te noemen). Dure bootjes, maar vieze wc’s (W is wat dat betreft
ervaringsdeskundige, ik zoek de struiken wel op). Het had nog even wat voeten
in de aarde om op de juiste route te komen en te blijven: Komoot wist op een
bepaald ogenblik het verschil niet meer tussen links en rechts, de bordjes met
de aanduiding “Ishøj strand” waren soms in grote getale aanwezig
maar schitterden op cruciale momenten door afwezigheid en W zag af en toe een
paadje of een paar masten en dat moest ook allemaal ontdekt worden. Thema van
de fietstocht “Ga je mee verdwalen? Ik weet de weg!”
Mooie delen van de route (vrij liggende paden, al dan niet geasfalteerd) werden afgewisseld met fietspaden langs doorgaande wegen. Oppassen voor die “hond met snor” riep W op een bepaald moment uit, blijkt “hund i snor” toch echt wat anders te betekenen. En “knallert forbudt” vertalen met “verboden scheten te laten” schijnt ook niet correct te zijn. Voor de derde keer een fietstocht gemaakt op dit eiland en ook voor de derde keer weer een heel ander landschap gezien, Sjælland blijft verrassen. Met een eindstand van 63,4 parkeerden we onze fietsen in en achter op de auto: het is hier best wel mooi, maar we moeten verder.
Een mooie dag: 30 graden, deels bewolkt. En morgen? Morgen is er weer een dag. We gaan verkassen, maar de scheepsraad vindt pas vanavond of morgenvroeg plaats. Wordt het de veerboot naar Puttgarden of de Storebæltsbroen (Grote Beltbrug). Je hoort het morgen.