zomerreis 2022 – 23: balerup – 3

Vaste lezer H te L vroeg of we het Zweedse knäckebröd inmiddels hebben ingeruild voor het Deense smørrebrød. Nee en ja, beste H te L: het knäckebröd is nog lang niet op maar gaat inmiddels pijn doen aan het tandvlees. En zowel in Zweden als in Denemarken kopen we het brood het liefst bij de Lidl: van dat heerlijke walnotenbrood. Eigenlijk is smørrebrød niks anders dan een belegde boterham maar dan van de luxe soort. Laat een Deen dit niet lezen, want hij wordt woest: hij beschouwt het maken van smørrebrød als kunst. Woord komt van smør og brød = boter en brood. Oorspronkelijk werd gebruik gemaakt van Deens roggebrood maar je kunt voor je “belegde boterham” ook andere broodsoorten gebruiken. De boter wordt gebruikt om er voor te zorgen dat het beleg niet door het brood heen dringt. Als beleg kan van alles gebruikt worden: kaas, vlees, vis, rauwkost, diverse sausen. De bedoeling is dat je een gevarieerde smaak en een bont uiterlijk krijgt. Graag zo uitgebreid mogelijk beleggen zodat je het brood niet of nauwelijks meer kunt zien. Dus H te L: we bezondigen ons nog af en toe aan Zweeds knäckebröd, maar versieren ook regelmatig een bammetje, maar om dat nu smørrebrød te noemen. Mag ook niet: ik hou niet van boter op mijn brood.

woensdag 20 juli: @ balerup

Nog een warme dag, dus we blijven nog wat hangen in Smørum, gemeente Balerup. Wel weer een ochtendprogramma, de kapitein wil dat graag. We zaten al voor half tien op de fiets. Komoot en ik hebben een route naar het noorden uitgestippeld, einddoel Småsøerne. Weer zo’n naam die ik na drie tellen ben vergeten, net als al die Zweedse plaatsnamen en de bijbehorende campings van de afgelopen weken. Hadden we al de å en de tremaletters, nu komen er de æ en de ø bij. Neem nu het einddoel van onze fietstocht van vandaag Småsøerne, dat ligt tussen het Bastrupmeer en Buresø. Dit soort namen onthoudt natuurlijk geen mens en dat je in Småsøerne tussen de verschillende grassen en kruiden twee soorten orchideeën kunt zien met de namen Majgøgeurt en Kødfarvet Gøgeurt is toch een reden om dit blog onmiddellijk af te sluiten met het kruisje rechts bovenin? 

Voor de stugge volhouders onder jullie: behalve de bloemenweiden van Småsøerne hebben we ons vandaag weer verbaasd over het weidse landschap hier op het eiland. Eindeloze granenvelden die je in Nederland niet meer ziet, stiekeme paadjes tussen de landerijen door, een aantal meren. Eigenlijk jok ik nu een beetje, want een deel van onze tocht ging ook door de bossen. Plaatsen van betekenis? Farum (mooi gelegen aan twee meren), Værløse en Smørumnedre. Valt eigenlijk weinig over te vertellen dan dat deze plaatsen winkels en tankstations hebben. En voor er iemand gaat mekkeren: we hebben het toestel wel recht gehouden bij het maken van de foto's, het landschap is zo scheef (zeg bulterig). Af en toe in de laagste versnelling met de hoogste ondersteuning naar boven en dan met bijna 50 kilometer per uur weer naar beneden, lekker wind vangen! En ja: ze hebben hier ook lange-afstandsfietspaden. 

Net als in Zweden valt het op dat er metalen katten langs de kant van de weg staan. Als je goed kijkt zijn ze voorzien van kattenogen die in het donker de bermrand markeren. Om goed half twee konden we ons na net geen 50 fietskilometers in onze kiepstoelen vlijen en de rest van de dag (bijna) niks meer doen.

 

Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag, dan gaan we op de fiets naar zee (naar het zuiden). We hebben hier nog even “bijgetekend”. Te warm om grote afstanden in de bus af te leggen. Misschien niet zo heet als in Nederland, maar de 31 graden hebben we vandaag ook aangetikt.