zomerreis 2022 – 7: öland – 1

Ze beloofden ons de Åsnen five: de visarend, eland, blackthroathed diver, otter en de zeearend. Geen van deze vijf gezien. Die blackthroated diver is niet door de vertaling van Google gekomen, even handmatig opgezocht: moet iets van parelduiker zijn. Onderweg regelmatig bordjes tegengekomen met een waarschuwing voor overstekende elanden. De enige elandachtige beesten die we tot heden toe hebben gezien waren van het rood- en zwartbonte soort en zaten achter het prikkeldraad. “Je hebt een mopperdag”, sprak W vanmorgen. Ben ik me eigenlijk niet van bewust.

zondag 3 juli: @ degerhamn

De kapitein vond dat we het anker moesten hieuwen, de stuurman was het er helemaal mee eens. Gewoon met onze woonst-op-wielen naar een nieuw “thuis” en thuis is waar het wifi-signaal sterk is. Als je in Zweden bent moet je toch in ieder geval één van de 221.800 eilanden waarover het land beschikt bezoeken. De twee grootste zijn Götland en Öland. Götland valt af, want daar moet je met een boot heen. Gaan we dus naar Öland want dat kun je sinds 1972 bereiken door een brug over te steken. Moppermopper: spreek je dan nog wel van een eiland? Tussen Smäland en Öland ligt de Kalmarsund, een soortement zeestraat. Nog even een paar cijfers: oppervlakte 1.342 km2, 137 km lang, maximaal 16 km breed en (als je de toeristen niet meerekent) zo’n 25.000 inwoners.

Goed half tien vertrokken van Urshult Camping. We hebben er een paar fijne dagen gehad, maar nu tijd voor wat anders. Route liep in oostelijke richting, snelwegvermijdend naar Kalmar. Daar geparkeerd bij Kalmer Slott. Dit kasteel van Kalmar schijnt het best behouden gebleven kasteel in renaissancestijl te zijn. Bekijken kon, maar dan als bejaarde even 145 SEK aftikken. W probeerde me nog over te halen het met onze museiårskort te proberen, maar ik had genoeg aan de buitenkant van het bouwwerk. Mooi park met een björk aan de ene kant en een lind aan de andere. En daartussenin een bordje met reclame voor een kunstmuseum. Ook zonder Zweedse lessen kun je het zo lezen. Had wat meer moeite met een lading verkeersaanduidingen, denk dat de conclusie is dat ik hier niet zonder parkeerschijf mijn busje had mogen neerzetten.

Onze beoogde camping ligt in het zuidelijk gedeelte (gezien vanaf de brug rechts) van het eiland. Dus eigenwijs toch links afslaan om een beetje van Öland te zien. Het is te groot om helemaal rond te fietsen. Echt indrukwekkend is het niet allemaal. Landbouw wordt afgewisseld met kale stukken natuur die ze hier alvar noemen. W gebruikte de term steppe en ik prairie. Geeft denk ik een beetje de sfeer weer. De ondergrond van Öland bestaat voornamelijk uit kalksteen dat ervoor zorgt dat er veel bijzondere bloemen groeien. Het eiland staat bekend op zijn orchideeën, maar schijnbaar zijn we daar te laat voor. Wel veel bloemen gespot en door de app gehaald.

Wat ons onmiddellijk opviel was het grote aantal houten molens op het eiland. Later op de dag opgezocht: in het midden van de negentiende eeuw telde Öland meer dan 2.000 molens. Daar zijn er nu nog zo’n 400 van over. Elke landbouwer had zijn eigen molen, de meeste werden gebruikt om graan te malen. De molens waren geen onroerend goed: wanneer de eigenaar verhuisde ging de molen mee naar zijn nieuwe plaats.

Tijd om onze camping op te zoeken: Sandviks natuurcamping is van een Nederlandse eigenaar (wel getrouwd met een Zweedse, maar je kunt niet alles hebben). Camping uitgezocht vanwege de ligging op de zuidelijke helft van het eiland om van hieruit dit deel op de fiets te verkennen. Het dorpje Degerhamn ligt op ongeveer 1,5 kilometer afstand, maar daar is niet veel te beleven. Het terrein is ongeveer 7,5 hectare groot en bestaat afwisselend uit bos, grasvelden en iets wat ze strand noemen: W wilde er niet zwemmen. 

Er zijn plaatsen aan zee (pal in de zon en zonder stroom) en in het bos. Schoon sanitair en we betaalden zo’n € 31,00. Geen wifi, maar de 4G leverde een mager signaal af, amper voldoende voor dit blog.

Op de fiets nadat ik een route met behulp van Komoot had samengesteld. Voor het eerst sinds ik het programma gebruik werd ik teleurgesteld: er loopt een hele mooie fietsroute het eiland rond en mijn Miepje van Komoot maakte daar geen gebruik van, sterker nog: ze kende het niet eens! Ze wilde ons alleen over de grote doorgaande wegen leiden. Eigenwijs als we zijn hebben we niet geluisterd en de Ölandsleden gevolgd, tot we de bordjes kwijtraakten, ons richtingsgevoel hebben laten werken en uiteindelijk de Ölandsleden weer op hebben kunnen pikken. Mooie fietstocht met op het laatste gedeelte schitterende seaviews. We vonden 45 kilometer wel genoeg.

Interessante dingen tijdens de fietstocht? Meer dan genoeg. De restanten van een oud graf in de vorm van een schip. Zoiets wordt een stone ship genoemd. In een dergelijk stenen schip werden urnen met as opgeslagen. Steenschepen symboliseren het schip dat de overledenen naar het dodenrijk moet brengen. Van ons steenschip was nog maar één steen over, maar ja: het gaat om het idee en het verklarende bord maakte een boel duidelijk.

En toen we dachten weer een begraafplaats tegen te komen was dat een terrein met allemaal dingen die je van cement of beton kon maken. Vrije vertaling van ons, zal wel iets te maken hebben met kalk dat men hier wint. 

V: 179.810; A: 180.036. Rijtemperatuur tussen 21 en 24 graden. Onbewolkt, halfbewolkt, geheel bewolkt; we hebben het allemaal meegemaakt vandaag. Zon op/onder: 04:09/21:47 (gegevens Kalmar). Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag, dan gaan we verkassen naar het noorden van dit eiland.