Mijn verhaal over “de tijd” (zie blog van gisteren) heeft wat teweeg gebracht. Zo kreeg ik van F te DH een link naar een stukje uit het vakblad voor horlogemakers (5 oktober 1909, blz. 159), geschreven door Christiaan Huygens: “Onlangs vertrok ondergeteekende uit een plaatsje over de grens te 12.11 Duitse tijd en arriveerde te Venlo 11.42 spoortijd; de torenklok te Venlo stond op 12.07. Mijn trein naar Amsterdam vertrok te 3.42; de vier uur welke ik had, wilde ik besteden voor een uitstapje naar Tegelen. De tram naar Tegelen stond reeds bezet met publiek voor het station. “Hoe laat vertrek je, conducteur?” “Te 12.50, mijnheer.” “Nu, dan ga ik nog een half uurtje de stad in.” “Pardon, mijnheer, wij gaan nu, het is al over tijd.” “Maar het is toch pas 11.52?” “Jawel, maar wij rekenen Duitse tijd.” “Conducteur, ik moet te 3.42 spoortijd naar Amsterdam.” “Kan ik terug rijden, of moet ik loopen?” “Niet nodig, mijnheer, te 3.40 gaan wij van Tegelen en dan is U zoowat 3.30 aan het statie (station).” Jawel, 3.40 vertrekken, 3.30 aan het station, houd nu je hoofd maar bij elkaar. Wat wonder, dat de gemoedelijke conducteur de helft der passagiers moest inlichten, hoe laat het vertrek en aankomst te Venlo was in Duitschen tijd, spoortijd en Venloschen tijd. Zal dit beter worden met eenheid van Tijd, vooral als het Amsterdamschen Eenheidstijd wordt?”
woensdag 1 september: @ saverne
Door Saverne loopt het Marne-Rijnkanaal (Canal de la Marne au Rhin), een verbinding van ruim 300 kilometer bestaat uit drie delen: het westelijk deel tussen het Canal latéral à la Marne en Toul, een stuk gekanaliseerde Moezel en het oostelijke deel van de Moezel tot aan de Rijn. Langs dit oostelijke stuk van het kanaal loopt een fietspad van zo’n 80 kilometer. We gaan er twee dagen over doen om een flink deel van dit pad af te vinken van onze bucketlijst. Het worden heen-en-terugjes, door de heuvels willen we niet fietsen. Vandaag het eerste deel van de tocht, richting Parijs. Met het bouwen van het kanaal werd begonnen in 1838 en in 1853 kon het eerste schip er gebruik van maken. Het varen is nogal een dingetje: 153 sluizen, vijf tunnels en sinds 1969 een hellend vlak dat 17 sluizen overbodig maakte zorgen ervoor dat het kanaal door en over de heuvels kan lopen. Een complex systeem van pompen, voedingskanalen en omleggingen van riviertjes voeden het kanaal.
Dat hellend vlak van Saint-Louis/Arzviller was ons einddoel voor vandaag. Voor we daar waren kwamen we door het pittoreske plaatsje Letzulbourg (W dacht nog even dat men Luxemburg bedoelde, maar dat ligt echt de andere kant op). Een riviercruiseboot van Croisieurope hield werkelijk 5 centimeter aan weerszijden over in een sluis, stootwillen pasten niet meer. Later even opgezocht: voor een kleine € 2.400 mag je zeven dagen varen tussen Straatsburg en Lagarde vv, all-in. De maaltijden uit de fijne Franse keuken zijn inclusief drankjes en je beleeft ook het hellend vlak. Overigens: het genoemde bedrag is per persoon op basis van een tweepersoonshut.
Om de bult bij Arzviller op of af te komen moesten de schepen tot 1969 17 sluizen slechten in een traject van vier kilometer. Uiteindelijk hadden ze een hoogte overbrugd van 44 meter. De opvolging van de vele sluizen leidde tot forse vertragingen bij de scheepvaart. Dat kwam ook omdat schepen elkaar niet konden passeren omdat het kanaal ter plaatse zo smal was. De vertraging kon oplopen tot wel één dag. We hebben al eerder een hellend vlak bezocht namelijk dat van Ronquières in België (ongeveer zelfde bouwperiode). Een paar kenmerkende verschillen: de Franse versie is dwarsgeplaatst (de bak beweegt zich dus in breedterichting), heeft maar één bak en de hellingsgraad is 41 % tegenover de 5 % van de Belgische variant.
Op de terugreis verzorgde de plaatselijke bakker de lunch. Het werd een puddingbroodje op zijn Frans. Na een fietstocht van een kleine 40 kilometer mocht W met de familie boodschappen doen terwijl mijn taak was om op het blafbeest (dat niet geblaft heeft) te passen. Uitstekende taakverdeling. Aan de inhoud van de kofferbak te zien wordt het een uitstekende en uitgebreide barbecue vanavond.
Het was een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag. Opnieuw fietsen, maar dan de andere kant op: richting Straatsburg, al is die stad met een afstand van 40 kilometer wel te ver: we moeten immers ook nog terug.
|
22 graden, licht bewolkt |
Wifi-index: 34 %; netwerk OrangeF (beetje bagger vandaag) Camping Les Portes d’Alsace, Saverne. Code Campercontact 2787 |