nazomerreis 2021 – 6: met de groeten van bernard van clairvaux

Af en toe krijg ik de vraag “waar zitten jullie eigenlijk?” Normaal zou ik zeggen “pak de kaart van Frankrijk erbij, goed voor je algemene ontwikkeling.” Maar vooruit: vandaag een beetje topografie en een beetje frankrijkkunde. Frankrijk is sinds 1 januari 2016 verdeeld in 18 regio’s, waarvan 13 in het moederland. Daarvoor kende Frankrijk meerdere regio’s: zo zijn Bourgogne en Franche-Comté bijvoorbeeld samengevoegd. We praten dan op bestuurlijk niveau: volgens de mensen die er leven wonen ze nog steeds in òf Bourgondië òf in Franche-Comté. Voor de volledigheid heb ik beide indelingen bijgevoegd. Een regio is weer verdeeld in meerdere departementen.

Regio's voor 2016	Departementen
Bourgondië	21 Côte-d'Or
	58 Nièvre
	71 Saône-et-Loire
	89 Yonne
Franche-Comté	25 Doubs
	39 Jura
	70 Haute-Saône
	90 Territoire de Belfort

Een departement is verdeeld in arrondissementen en kantons en uiteindelijk komen we dan bij de gemeente (commune) terecht. Duizelt het een beetje? Je kunt altijd nog naar nevenstaand schema kijken. Wanneer we dus zeggen “Vézelay is een Franse gemeente in het departement Yonne, arrondissement Avallon in de regio Bourgogne-Franche-Comté” dan moet het helemaal duidelijk zijn.

Naast bovengenoemde termen hebben we te maken met “streken”. Zo zitten we op dit moment in de streek met de naam Morvan, genoemd naar een middelgebergte (een uitloper van het Centraal Massief). Op bijgaand kaartje wordt de Morvan getoond ten opzichte van Bourgogne. Vézelay ligt linksboven in de groene vlek.

zaterdag 4 september: @ vézelay

Op naar Vézelay, een stadje van ongeveer één kilometer lang en een halve kilometer breed met alleen maar middeleeuws aandoende gebouwen. We hebben eerst ruim een half uur nodig om er te komen, wandelend door de wijngaarden, via een glooiend klimmend pad. Voordeel is dat we straks een glooiend dalend pad hebben. Gelukkig is het nog overwegend bewolkt, dus goed vol te houden. Een foto nemen is altijd een perfecte smoes om even te kunnen stoppen. In het stadje aangekomen verwijst een bord naar ons einddoel: de imposante basiliek gewijd aan Maria Magdalena. Nog 700 klimmende meters. De kerk is groot en sober, maar zeer indrukwekkend en heeft in ieder geval één voordeel: in tegenstelling tot andere beroemde roomse kerken is deze gratis toegankelijk. De crypte met de botten van Maria Magdalena (als het al waar is dat Vézelay overblijfselen van deze dame heeft, zullen het wel een paar splinters zijn) hebben we niet bezocht: maximaal 5 personen tegelijk naar binnen en ik telde er al tien die de trappen afdaalden. De legende wil dat de botten van deze Maria al rond 860 via Saintes-Maries-de-la-Mer en Aix-en-Provence vanuit het Heilige Land zijn overgebracht. De eigenlijke verering begon pas na het jaar 1000 en je zou kunnen zeggen dat Vézelay vanaf dat moment van het toerisme heeft geleefd, al sprak men toentertijd nog niet van toeristen maar van pelgrims. What’s in a name, als het maar geld oplevert. De toevloed van pelgrims was groot en de oude kerk werd al snel te klein. In 1096 begon men aan de bouw van een nieuwe. Het bedevaartsdorpje barstte uit haar voegen en Vézelay groeide uit tot een stadje van meer dan 1000 inwoners. De abdijkerk werd een begeerde laatste pleister- en verzamelplaats voordat men aan de lange tocht naar Santiago de Compostella begon. Vanuit Vézelay start overigens ook de pelgrimsweg naar Assisië in Italië (zag ik toevallig op een bord). Bernard van Clairvaux ook nog even goedendag gezegd. Hij staat parmantig in een hoekje van de basiliek. Wil je meer weten over deze mooie kerk die niet voor niets op de Unescolijst staat klik maar op https://nl.wikipedia.org/wiki/Basiliek_Sainte-Marie-Madeleine_van_V%C3%A9zelay. Na een (betaalbaar) kopje koffie op een terras en een uitstapje naar de Porte Neuve, een van de toegangspoorten van de stad, zakten we de “eeuwige heuvel” weer af, terwijl het zonnetje zijn registers begon open te trekken.

Na een uurtje verplichte rust (de 10.000 stappen ruim gehaald) geprobeerd te fietsen door de omgeving. Volgens W moest het makkie zijn door de lage heuvels, volgens mij zou het wat meer moeite kosten door het middelgebergte (we hebben het dan over dezelfde bulten). Samenvattend: na een flinke afdaling, een zeer prettig tochtje door het dal, het bewonderen van de kerk van Saint-Père (aan de foto kun je zien dat het weer is veranderd), tot de ontdekking komen dat het pad langs het snelstromende riviertje de Cure niet echt geschikt was voor onze banden (of onze banden niet voor het pad langs de Cure) en een adembenemende klim van drie kilometer de “eeuwige heuvel” op naar Vézelay, vonden we het na twaalf kilometer wel welletjes, waarbij eerlijkheidshalve gezegd moet worden dat mijn hoeveelheid welletjes groter was dan dat van W. Een middagje luieren en een goede douchebeurt is ook fijn.

Het was een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag, dan gaan we naar… Weet ik niet meer. De reisleidster heeft het me wel meegedeeld maar ik ben het vergeten. Vézelay was mijn ideetje, nu is W aan de beurt. Het zal allemaal best weer interessant worden.

aanvankelijk volledig bewolkt, later veel opklaringen

Wifi-index: 75 %; netwerk OrangeF Camping municipal Vézelay de l’ermitage; € 14,44 all-in; code campercontact: 12.860