nazomerreis 2021 – 24: naar de veluwe

Tot 2003 was Zeeuws-Vlaanderen vanuit Nederland uitsluitend te bereiken via enkele veerponten, die regelmatig op de radio voorbijkwamen: “het veer Kruiningen-Perkpolder is uit de vaart genomen” of “de wachttijd voor het veer Vlissingen-Breskens bedraagt twee uur”. En dan moet je als inwoner van Middelburg naar je zieke oma in Terneuzen (afstand hemelsbreed 20 kilometer): dan mag je maar liefst 130 kilometers maken, want je mag omrijden via Antwerpen. In maart 2003 was het leed geleden: de Westerscheldetunnel werd in gebruik genomen; 6,6 kilometer kostte ongeveer 750 miljoen (zonder btw wel te verstaan). En dat bedrag mogen de gebruikers ophoesten in de vorm van tol, dertig jaar lang. De tunnel is sinds 2009 volledig eigendom van de provincie Zeeland. De Nederlandse Staat verkocht in juli van dat jaar haar aandeel van 95,4%. Tot 2033 mag je dus betalen voor een ritje door de tunnel. Met een normale personenauto is dat € 5,00 en voor ons campertje mogen we € 7,45 betalen (langer dan 6 meter en lager dan 3 meter). Rijd je regelmatig dan gelden er kwantumkortingen. Koopje toch? Een beetje vrachtwagen betaalt € 25,00 voor een enkeltje. De Deltawerken regelden dat alle Zeeuwse “gaten” zijn afgesloten, behalve de Westerschelde. Dat kon niet omdat de bereikbaarheid van de Antwerpse haven dan in gevaar zou komen (en natuurlijk de nodige verdragen). We hebben ze gezien die mammoetschepen. In Zeeuws-Vlaanderen wordt er gepleit voor het tolvrij maken van de tunnel. Het gebied loop economisch achter op de rest van Nederland en zonder een tolvrije tunnel zal het gat alleen maar groter worden. Zouden toeristen en/of dagjesmensen zich laten weerhouden door de tolheffing? De afbeelding bij deze paragraaf is afkomstig van www.westerscheldetunnel.nl.

woensdag 22 september: @ nunspeet

Zeeuws-Vlaanderen was mooi, prachtig geasfalteerde fietspaden. Soms net net even té mooi, té opgeknapt en té toeristisch en vooral té Duits. Maar goed: de middenstand moet het ergens van hebben. Voor ons zit dit deel van Nederland er op, we hebben het er heel fijn gehad. Uitstekende camping, dat ook. Alleen: lag aan de Bosweg en in de verste verte geen bos te bekennen. Soms een verdwaalde boom, maar om drie bomen die bij elkaar staan een bos te noemen? Bij nadere bestudering blijkt de camping in een polder te liggen die al in de late middeleeuwen is drooggelegd (twaalfde tot veertiende eeuw). Men heeft toentertijd dit gebied volgepoot met essen, vandaar de naam van de camping. Door het bos liep een pad, dat pad heet nu de Bosweg. Weer eens te snel mijn bek losgetrokken.

Alles goed georganiseerd, niet alleen op de camping, maar wat wil je in een gebied dat maar drie gemeentes kent. Zeeuws-Vlaanderen bestaat sinds de laatste herindeling uit: Sluis, Hulst en Terneuzen. Hooguit wat lastig als je op het gemeentehuis een nieuw rijbewijs moet ophalen.

Voor de laatste stop op naar de Veluwe. Noemde ik gisteren nog Nijkerk, het is Nunspeet geworden, omdat ik eigenlijk ook Nunspeet bedoelde, al ligt dat een half uurtje autorijden verder. Weinig te vertellen over de autotocht, duurde vrij lang over drukke autosnelwegen, nadat we het platteland van Zeeuws-Vlaanderen achter ons hadden gelaten. "En je gaat vandaag geen wegnummers noemen!" werd me meegedeeld. Dus je zult het vandaag zonder informatie moeten doen over de N61, de N62 en de Sluiskiltunnel die de functie van de Sluiskilbrug heeft overgenomen, waardoor ellenlange files tegenwoordig worden voorkomen.  Nieuwe camperplaats, Camperpark Kostverloren, in Nunspeet. Net nieuw en mooi aangelegd. Wel in de Biblebelt, dus op zondag géén aankomst en als je die dag wilt vertrekken dan kan dat tussen 10.00 en 11.00 uur. Je kunt er moeilijk over doen, maar ook de overtuiging van de eigenaar respecteren. Als je het niet aanstaat ga je toch een deurtje verder? Maar dan mis je de theetuin die bij dit complex (camping en camperpark) hoort, het mooie uitzicht over de landerijen en de parade van de koeien die om half zes naar de melkstal gaan.

Een laatste fietstocht. Had de opdracht van de reisleidster gekregen om samen met Komoot een route uit te stippelen langs het Veluwemeer, de polders, de bossen ten zuiden van de A28 en te eindigen bij een supermarkt in Nunspeet. Opdracht uitgevoerd. Een waardige afsluiting van een reis waarin we meer dan 1.000 kilometer gefietst hebben. Laat de foto’s maar voor zichzelf spreken. En dan: voor je het weet zit je nog even voor de camper in de zon en even later sta je weer achter het fornuis. Lekker ouderwets: sperzieboontjes, gebakken aardappelen en een karbonade.

Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag, dan leggen we de laatste kilometers af en mag wat ons betreft de herfst komen. Volgens mij is die vandaag officieel begonnen toch? Of liever een paar mooie dagen om nog een kleine tocht te maken en/of een kleine week te gaan zeilen; moet kunnen: morgen wordt de AOW en het pensioen gestort. Het leven van gepensioneerden gaat niet over rozen (of zoiets).

V: 168.317 A: 168.598 Rijtemperatuur: 13 – 20 gr.

Veel zon, af en toe een (sluier)wolkje.

Wifi-index: 95 %; netwerk 4G KPN Camperpark Kostverloren, Nunspeet; code 99.905; 17€ all-in (douchen kost 50 cent)