met een boekje in een klein hoekje

Onze najaarstocht zit er weer op. Van tellerstand 165.230 tot 168.701 is toch bijna 3.500 km. En W elke avond in haar kleine hoekje. Je kent het kerstliedje misschien nog wel, ik heb het dacht ik al eens een keer voor een deel hier gepubliceerd, maar voor de volledigheid:

Jezus zegt dat Hij hier van ons verwacht
dat wij zijn als kaarsjes, brandend in de nacht
en Hij wenst dat ieder tot zijn ere schijn’
jij in jouw klein hoekje en ik in ‘t mijn

Jezus zegt dat Hij ieders kaarsje ziet
of het helder licht geeft of ook bijna niet
Hij ziet uit de Hemel of wij lichtjes zijn
jij in jouw klein hoekje en ik in ‘t mijn

Jezus zegt ons ook dat ‘t zo donker is
overal op aarde zond’ en droefenis
laat ons dan in ‘t duister held’re lichtjes zijn
jij in jouw klein hoekje en ik in ‘t mijn

Er zijn versies waar sprake is van “uw” in plaats van “jouw”, maar dat terzijde.

“Eigenlijk moeten we wat anders, wat groters”, vond W en gaf me de opdracht om kaartjes te bestellen voor de Camperbeurs in Hardenberg. En inderdaad: de koffie was erg lekker. Toen W tot de ontdekking kwam dat de cabine van een halfintegraal helemaal niet groter was dan die van ons busje (klopt: de voorkanten van halfintegralen en buscampers zijn identiek), ze eens keek naar de grootte, de breedte, de plek van de koelkast (wie haalt het in zijn hoofd om ouden van dagen voor elk biertje door hun knieën te laten gaan), de ruimte die de badkamer inneemt (wordt onmiddellijk volgepakt met zooi), kastruimte, opbergmogelijkheden boven het zitgedeelte, indeling van bedden, kwam het verlossende woord er uit: “die van ons is zo gek nog niet!” 

En uiteindelijk heb ik ons huwelijk en camper weten te redden door te beloven voortaan van plaats te veranderen in de avondstand: ik in mijn klein hoekje en jij in’t jouwe. Twee keer acht Euro (en een paar voor de koffie, de saucijzenbroodjes en wat liters diesel) welbesteed! Dus samenvattend: misschien komt er wat anders maar dan wel hetzelfde. Daarbij komt dat er door een enorm toegenomen vraag naar (betaalbare) campers (vanwege corona) een ontzettend oververhitte campermarkt is ontstaan die verdacht veel op de huidige huizenmarkt lijkt. We zagen occasions op de camperbeurs met prijzen die in onze ogen alles behalve realistisch waren. Motivatie van de standhouders: “We verkopen ze toch wel!”

Nog even de post: L te D vroeg hoe ik bananenplanten goed hield (dit naar aanleiding van mijn post van een paar dagen geleden over de musa acuminata). Heb helemaal geen bananenplant, L te D, vroeger wel gehad, toen was het hele huis groen. In de loop der jaren is dat steeds minder geworden: je kunt van de buurvrouw niet verwachten dat ze een oerwoud gaat bewateren elke keer wanneer wij weer eens op reis zijn en neem van mij aan: in verhouding met “anderen” is dat vrij veel.

Nog een paar mooie dagen, tijd om er in mijn eentje nog op uit te trekken. Niet om veel te doen, dat is de afgelopen weken al voldoende gebeurd, maar om even na te denken over de zin van het leven, wat dom te drammen met bekende camperplaatshouders, met de e-reader in de zon (of in de schaduw), doezelen en na twee uur tot de ontdekking komen dat de e-reader een keer of tien in de slaapmodus is gesprongen en je vijf bladzijden bent gevorderd in dat toch wel erg spannende boek, stukje rijden, beetje prutsen in mijn kabouterkeukentje; dat soort werk dus. Hoelang? Waarheen? Allemaal onbekend, alleen als het weer verslechtert wordt het tijd om huiswaarts te gaan.

zondag 26 september: @ bentelo

Na de lunch vertrokken en wat nat en droog ingeslagen bij de Aldi in Groenlo. Ligt op de route, ruime parkeermogelijkheid en er is over het algemeen geen ruk te doen. Weinig volk bij John op de Bentelose Esch, maar toch de camper verkeerd geplaatst: na een paar uur gaat iemand (50 meter verder) heerlijkheden in de frituurpan bereiden, de wind staat verkeerd. Helaas wel de lucht, niet meegenieten van de heerlijkheden. Wat kan frituurvet stinken en dat iemand zo’n gevalletje meeneemt op reis. Hoort in mijn rijtje niet thuis, het lijstje van een goede wegenkaart en een paar appjes op de telefoon om overnachtingsplaatsen te zoeken, lijm, duct tape, inbussleutels, touw, een waterpas (gebruik ik nog af en toe om te kijken of we niet al te scheef staan, niet omdat dat zo beroerd slaapt maar omdat het water te snel over de rand van het koffiefilter loopt en daar krijg je dan zo’n knoeiboel van), onze kiepstoelen en een bijzettafeltje, oprijblokken of levellers om de camper waterpas te zetten (gebruik ik eigenlijk nooit meer, het is gemakkelijker om de camper iets te verzetten), een zaklamp, een zakmes, waslijn en knijpers, de fiets en de vouwfiets, stoffer en blik en scheerlijnen voor de luifel. Dan hebben we het wel zo ongeveer gehad. Je ziet: een frituurpan komt op dit lijstje niet voor. Wel ons Omnia-oventje en een nep-bbc.

John zat op de praatstoel en het gesprek ging over maïs. Zijn camperplaats is omringd door maïsvelden. “De loonwerkers hebben nog een hele klus om al het maïs in ons land vóór 1 oktober van het land te krijgen”, begon hij het gesprek, waarbij termen vielen als “kalenderlandbouw” en “vanggewassen”. Hij kan het weten, want hij is boer geweest, nou ja varkensboer dan, maar dan weet je ook alles over maïs en zo: die varkens moeten ook te vreten hebben. Ambtenaren hebben vanachter hun bureau bepaald dat alle maïs vóór 1 oktober van het land moet en dat er dan een “vanggewas” gezaaid moet worden. Heeft iets te maken met het feit dat maïs teveel nitraat in de grond laat zitten en wanneer er geen bepaald gewas gezaaid wordt komt dat spul in het grondwater terecht. Een “vanggewas” vangt dus het achtergebleven nitraat op. Helaas houdt een landbouwgewas geen rekening met die ambtenaren maar luistert naar het weer. Het maïs dat nu op de velden staat is nog niet volgroeid, met andere woorden: bevat nog te weinig voedingsstoffen. We spreken van “kalenderlandbouw” omdat datums en deadlines belangrijker worden dan het vakmanschap van de boer en de onregelmatigheid van de natuur. Als het aan demissionair minister Carola Schouten ligt, gaat de overheid voor nog meer gewassen verplichte oogstmomenten voorschrijven om tijdig vang- en rustgewassen in te kunnen zaaien, dat zou betekenen dat bieten en aardappelen in de toekomst ook voor 1 oktober geoogst moeten zijn. Ze regelen inmiddels van alles die ambtenaren, aber Ich kann da mit meine Mütze nicht bei….

We zitten op de boer, dus vliegen. Daarvoor hebben we een spuitbus Anti-alles-wat-vliegt maar dan op zijn Frans, want een paar weken geleden gekocht bij zo’n grote keten met de naam E. Leclerc (défendre tout ce qui compte pour vous, iets van opkomen voor alles wat belangrijk voor jou is). Belangrijk waren toen ook vliegenmeppers, maar die hadden ze niet. Wel kranten! Helpt ook.

Het eten was snel klaar deze keer: een restantje boerenkool van gisteren. Stukje worst erbij, jus erover en smullen maar.

V: 168.722 A: 168.757 Rijtemperatuur: 22-23

Een zonnig begin, steeds meer wolken en uiteindelijk een (klein) buitje.

Wifi-index: KPN 4G; 95 procent campingnetwerk 78% Bentelose Esch, Bentelo;  50.505 15€ all-in

maandag 27 september: @ oude pekela

Een verrassende route had zij van Google Maps voor me uitgestippeld met een stukje over Duitsland. Kwam weer eens onder De Rode Loper door en nu maar eens opgezocht wat het eigenlijk is. Blijkt een 150 meter lange rode wandel- en fietsbrug te zijn, type tuibrug, over het A.G. Wildervanckkanaal en de N366. Hij verbindt het Pagedal, het Vledderbos en het achterliggende Westerwolde. De brug is in 1998 gerealiseerd en is bedoeld om de bewoners van Stadskanaal gemakkelijk toegang te verschaffen tot het mooie fiets gebied Westerwolde (bron Wikipedia). Zag er trouwens eerder roze dan rood uit, maar kan met de lichtinval te maken hebben gehad. Langzaam maar zeker werd het landschap kaler: heerlijk dat je zo over de landerijen kunt uitkijken en probeert te achterhalen welke plaats bij welke kerk hoort.

Betty van de Turfstee was wat zenuwachtig. Niet omdat ik kwam (“Kom je in je eentje ontgroepen of moet ik net als de laatste keer voor twee personen toeristenbelasting berekenen?”), maar omdat ze bezoek kreeg van een gemeenteambtenaar die belast was met controle op het innen van de toeristenbelasting. Ik zag een mooie auto het erf oprijden en er stapte een jonge-vent-in-pak uit; een toeristenbelastingambtenaar hoort toch een campingsmoking te dragen?

De kiepstoel kon naar buiten, wel steeds meer bewolking maar het bleef aangenaam tot iets na vieren. Ook zittend in de camper kan de e-reader in slaapstand vallen. Gebakken aardappelen, drumsticks en een boerensalade werd weggespoeld met een volle rode Kaapse Pracht, “met tinten van bosvruchten”. Niks mis met dit leven.

V: 168.757 A: 168.883 Rijtemperatuur: 19 – 21 gr.

Een zonnig begin, in de loop van de dag steeds meer wolken en na half vijf trok er een buienfront over.

Wifi-index: KPN 4G; 96% campingnetwerk: 76 %; goed te doen De Turfstee, Blijham (eigenlijk Oude Pekela of andersom); code campercontact 24.950; €11,75 all-in (1 persoon)

dinsdag 28 september: @ den helder

Een koude start van de dag, thermometer gaf hier in Oude Pekela acht graden minder aan dan gisteren in Bentelo, beide gemeten om half acht ‘s ochtends. Stiekem even de kachel aan tot om half negen de zon achter de bomen vandaan kwam en er sprake was van een natuurlijke warmtebron. Koffie, broodjes afbakken in de Omnia-oven, afscheid genomen van André (de camperplaatsbaas als zijn vrouw er niet is) en dat duurde een half uur.

Eerst een bezoek gebracht aan wat misschien wel de mooiste Lidl van Nederland is: die in Veendam. Vervolgens mooi in het zonnetje door het weidse Groninger land gereden, waarbij Groningen zelf wat minder was: de A7 wordt daar N7 en gaat door de stad. Een verkeersinfarct dus. Daarna de A7 tot aan Drachten en toen vond zij van Google Maps dat het over Leeuwarden sneller ging. Was in ieder geval leuk rijden over de N31 (ook grotendeels vierbaans), nu voor een groot deel door het Friese land. Kom je uiteindelijk bij knooppunt Zürich toch weer op de A7 uit om de Afsluitdijk over te zeilen. Nog steeds veel werkzaamheden en nog steeds rijdt de fietsbus: het fietspad is afgesloten, maar daar wil je nu niet fietsen richting Den Helder want wind uit het zuidwesten, kracht 4. Ze hebben ons toch geleerd dat de Afsluitdijk noordoost naar Friesland en zuidwest naar Den Helder loopt?

En hoe was Den Helder? Niets van gezien: teveel wind om te fietsen en al snel kwam er een buienfront over. Een huttendag dus. Op zich ook niks mis mee, alleen de beloofde “Free City Wifi Den Helder” was dan wel “free” maar daar hield alles mee op. Einde van de maand en voor het eerst moet ik voorzichtig zijn met mijn gigabytjes. Dus werd het veel lezen, nog 483 boeken te gaan. En even de afwas doen, beetje veel schuim zie ik op de foto, maar het afwasmiddel is biologisch afbreekbaar en ecologisch verantwoord, dus een kniesoor die daar op let.

V: 168.883 A: 169.076 Rijtemperatuur: 13 – 18 gr. op: 07:36 onder: 19:26

Een strakblauw kil begin, naar het westen toe steeds meer wolken en na vijf uur trok er een buienfront over.

Wifi-index: KPN 4G; 95 % Free City Wifi Den Helder 75 %; maar om een of andere reden werkte dat van geen meter. Jachthaven Willemsoord, Den Helder; code 13.198; € 13,00; stroom 1 € voor 2 kwh

woensdag 29 september: @ home

Een zeldzaam grote hoeveelheid regen kwam er op het dak van Puzzel neer, zelfs zoveel dat het tot een uur of half tien duurde voor ik verantwoord de stroomkabel kon binnenhalen en het pasje voor het sanitairgebouw inleveren. Een blik op de weersites maakte me ook niet al te vrolijk. Toen er ook nog een zieke bleek te zijn bij de vrijwilligersorganisatie wij-brengen-bejaarden-van-A-naar-B-en-als-het-meezit-ook-terug en bejaarden de kans liepen de laatste dagen van de week niet van A naar B gebracht te kunnen worden en zeker niet terug, was de keuze snel gemaakt: back home. Nog even de laatste afval storten op “Stille Wald” (parkeerplaats langs de A18 met mooie containers) en wat nattigheid afleveren op de camperplaats in Lichtenvoorde (afwaswater en de nachtspiegel met seniorenplasjes) om daar vrouwlief in de armen te nemen, zij was op weg naar een vriendin, een wandeling, een film en een etentje. De Duitse biefstukken met peultjes blijven ook goed tot morgen en vanavond doen we het wel met een gebakken ei: echte grote scharreleieren van de kippen van John uit Bentelo. Het was goed en mooi zo.

V: 169.076 A: 169.313 Rijtemperatuur: 11 – 12 gr. op: 07:30 onder: 19:16

Maar één regenbui gehad, alleen duurde die van Den Helder tot Lichtenvoorde. Later kwam er ook nog een klap onweer bij.

nazomerreis 2021 – 25: na vijfentwintig dagen weer thuis

Het zit er weer op. Na 25 mooie dagen weer thuis. Een tocht waarbij we eigenlijk geen route hadden en veel aan het toeval, het weer en de inval van de dag hebben overgelaten. Zo’n tocht waarvoor je een camper nodig hebt. Toen we de laatste dag van augustus vertrokken, hadden we geen concrete plannen. “Zo ongeveer naar het zuiden”, was het devies. Onze eerste fietskilometers legden we af onder de rook van de kerncentrale van Thionville, romantisch langs de Moezel. Op bijgaand kaartje is dat het meest zuidelijke stukje.

“Leuk dat jullie in Frankrijk zijn, kom een paar dagen aanwippen; gezellig”, appte de broer van W. Een probleem: hij zat met zijn caravan in de buurt van Straatsburg, wij in Thionville: niet een logische route als je naar de Middellandse Zee wilt. Maar och, we hadden toch geen route? Een paar gezellige dagen doorgebracht in Saverne en gefietst langs het kanaal van de Rijn naar de Marne met mooie tot fietspaden omgetoverde jaagpaden waar we onder meer het hellend vlak van Saint-Louis/Arzviller hebben bezocht.

Zigzaggend naar het zuiden ging onze tocht naar Vézelay, Pelgrimsoord en een van de startpunten van de Camino de Santiago. Fietsen in die omgeving was geen succes, wandelen wel: onze pelgrimstocht liep door de wijngaarden naar het stadje en vervolgens de bult op naar de basiliek met de mooie naam Heilige Maria Magdalena.

De volgende stop was een mooie camping in Dompierre-les-Ormès, maar niet nadat we het beroemde Cluny hadden bezocht. Maar één nachtje gebleven, schitterende camping maar boven op een bult, zodat je zonder auto best geïsoleerd zit. Kortom: wij waren er niet wauw van.

Châteauneuf-du-Pape had wat meer vlakke stukken, daar maakten we kennis met de ViaRhôna, een fietsroute-in-ontwikkeling en het oude prinsdom van Oranje, Orange op z’n Frans.

Bij Saintes-Maries-de-la-Mer bereikten we de Middellandse Zee en daarmee het verste punt van onze najaarsreis. We hebben het daar een dag of vier al fietsend en badderend volgehouden tot één van de banden van mijn gloednieuwe Trek het voor gezien hield en we op zoek moesten naar een fietsenmaker.

Die vonden we in Avignon en wel eentje die zelfs op zondag een paar schamele centen wilde bijverdienen. Natuurlijk Avignon bekeken, een mooie stad en opnieuw een stuk van de ViaRhôna gefietst.

Naderend noodweer zorgde er voor dat we in twee etappes naar Nederland zijn gereden. Van de overstromingen in Zuid-Frankrijk hebben we niks meegekregen. Schijnt vrij heftig geweest te zijn, maar zeer plaatselijk. In Ittervoort prachtig fietsweer, twee keer over een mooie tocht gemaakt waarbij de Maas en de Maasplassen centraal stonden. Via Slot Loevestein naar Heusden, waar ik in het voorjaar op verkenning ben geweest. Nu samen met W het feest dunnetjes overgedaan onder het motto van deze reis: “geen herhaling van zetten maar verdieping!” Pontjes, zandverstuivingen en heide. We hebben het in deze buurt allemaal gezien.

En tenslotte Cadzand in Zeeuws-Vlaanderen, waar het weer zo mooi bleef dat we wat langer gebleven zijn dan oorspronkelijk in de bedoeling lag. Mooie fietstocht met als titel “Verdwenen Zwinhavens”, zodat we ook een deel van België hebben mogen bewonderen. Ook een dag op de fiets naar Vlissingen, met de veerboot de Westerschelde over om een bezoek te brengen aan het Maritiem MuZEEum.

Tenslotte Nunspeet, waar we onze najaarstocht met - hoe kan het anders - een fantastische fietstocht hebben afgesloten. Nog één keer achter het tweepitsfornuisje, nu met een "normale" Hollandse maaltijd. 

donderdag 26 september: @ home

En dan vandaag van Nunspeet naar huis om ons weer te verschansen onder de musa acuminata (voor de niet-botanici onder ons: de bananenplant). Het was een mooie tocht met onverwachte momenten. Dit weekend staat in het teken van de Camperbeurs in Hardenberg, volgens W is “kijken” nooit verkeerd. Ik wil wel wat anders maar dan hetzelfde, tenzij het een bus wordt met een interieur van sloophout en Betuwse fruitkistjes. Het mag alleen niet te groot worden, want te groot is alleen maar lucht verplaatsen. En nee, L te D: deze flauwekul heb ik niet zelf verzonnen maar ergens gelezen.

V: 168.598 A: 168.701 Rijtemperatuur: 16-18 gr

Bij vertrek nog helder weer, later in de Achterhoek somber.

nazomerreis 2021 – 24: naar de veluwe

Tot 2003 was Zeeuws-Vlaanderen vanuit Nederland uitsluitend te bereiken via enkele veerponten, die regelmatig op de radio voorbijkwamen: “het veer Kruiningen-Perkpolder is uit de vaart genomen” of “de wachttijd voor het veer Vlissingen-Breskens bedraagt twee uur”. En dan moet je als inwoner van Middelburg naar je zieke oma in Terneuzen (afstand hemelsbreed 20 kilometer): dan mag je maar liefst 130 kilometers maken, want je mag omrijden via Antwerpen. In maart 2003 was het leed geleden: de Westerscheldetunnel werd in gebruik genomen; 6,6 kilometer kostte ongeveer 750 miljoen (zonder btw wel te verstaan). En dat bedrag mogen de gebruikers ophoesten in de vorm van tol, dertig jaar lang. De tunnel is sinds 2009 volledig eigendom van de provincie Zeeland. De Nederlandse Staat verkocht in juli van dat jaar haar aandeel van 95,4%. Tot 2033 mag je dus betalen voor een ritje door de tunnel. Met een normale personenauto is dat € 5,00 en voor ons campertje mogen we € 7,45 betalen (langer dan 6 meter en lager dan 3 meter). Rijd je regelmatig dan gelden er kwantumkortingen. Koopje toch? Een beetje vrachtwagen betaalt € 25,00 voor een enkeltje. De Deltawerken regelden dat alle Zeeuwse “gaten” zijn afgesloten, behalve de Westerschelde. Dat kon niet omdat de bereikbaarheid van de Antwerpse haven dan in gevaar zou komen (en natuurlijk de nodige verdragen). We hebben ze gezien die mammoetschepen. In Zeeuws-Vlaanderen wordt er gepleit voor het tolvrij maken van de tunnel. Het gebied loop economisch achter op de rest van Nederland en zonder een tolvrije tunnel zal het gat alleen maar groter worden. Zouden toeristen en/of dagjesmensen zich laten weerhouden door de tolheffing? De afbeelding bij deze paragraaf is afkomstig van www.westerscheldetunnel.nl.

woensdag 22 september: @ nunspeet

Zeeuws-Vlaanderen was mooi, prachtig geasfalteerde fietspaden. Soms net net even té mooi, té opgeknapt en té toeristisch en vooral té Duits. Maar goed: de middenstand moet het ergens van hebben. Voor ons zit dit deel van Nederland er op, we hebben het er heel fijn gehad. Uitstekende camping, dat ook. Alleen: lag aan de Bosweg en in de verste verte geen bos te bekennen. Soms een verdwaalde boom, maar om drie bomen die bij elkaar staan een bos te noemen? Bij nadere bestudering blijkt de camping in een polder te liggen die al in de late middeleeuwen is drooggelegd (twaalfde tot veertiende eeuw). Men heeft toentertijd dit gebied volgepoot met essen, vandaar de naam van de camping. Door het bos liep een pad, dat pad heet nu de Bosweg. Weer eens te snel mijn bek losgetrokken.

Alles goed georganiseerd, niet alleen op de camping, maar wat wil je in een gebied dat maar drie gemeentes kent. Zeeuws-Vlaanderen bestaat sinds de laatste herindeling uit: Sluis, Hulst en Terneuzen. Hooguit wat lastig als je op het gemeentehuis een nieuw rijbewijs moet ophalen.

Voor de laatste stop op naar de Veluwe. Noemde ik gisteren nog Nijkerk, het is Nunspeet geworden, omdat ik eigenlijk ook Nunspeet bedoelde, al ligt dat een half uurtje autorijden verder. Weinig te vertellen over de autotocht, duurde vrij lang over drukke autosnelwegen, nadat we het platteland van Zeeuws-Vlaanderen achter ons hadden gelaten. "En je gaat vandaag geen wegnummers noemen!" werd me meegedeeld. Dus je zult het vandaag zonder informatie moeten doen over de N61, de N62 en de Sluiskiltunnel die de functie van de Sluiskilbrug heeft overgenomen, waardoor ellenlange files tegenwoordig worden voorkomen.  Nieuwe camperplaats, Camperpark Kostverloren, in Nunspeet. Net nieuw en mooi aangelegd. Wel in de Biblebelt, dus op zondag géén aankomst en als je die dag wilt vertrekken dan kan dat tussen 10.00 en 11.00 uur. Je kunt er moeilijk over doen, maar ook de overtuiging van de eigenaar respecteren. Als je het niet aanstaat ga je toch een deurtje verder? Maar dan mis je de theetuin die bij dit complex (camping en camperpark) hoort, het mooie uitzicht over de landerijen en de parade van de koeien die om half zes naar de melkstal gaan.

Een laatste fietstocht. Had de opdracht van de reisleidster gekregen om samen met Komoot een route uit te stippelen langs het Veluwemeer, de polders, de bossen ten zuiden van de A28 en te eindigen bij een supermarkt in Nunspeet. Opdracht uitgevoerd. Een waardige afsluiting van een reis waarin we meer dan 1.000 kilometer gefietst hebben. Laat de foto’s maar voor zichzelf spreken. En dan: voor je het weet zit je nog even voor de camper in de zon en even later sta je weer achter het fornuis. Lekker ouderwets: sperzieboontjes, gebakken aardappelen en een karbonade.

Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag, dan leggen we de laatste kilometers af en mag wat ons betreft de herfst komen. Volgens mij is die vandaag officieel begonnen toch? Of liever een paar mooie dagen om nog een kleine tocht te maken en/of een kleine week te gaan zeilen; moet kunnen: morgen wordt de AOW en het pensioen gestort. Het leven van gepensioneerden gaat niet over rozen (of zoiets).

V: 168.317 A: 168.598 Rijtemperatuur: 13 – 20 gr.

Veel zon, af en toe een (sluier)wolkje.

Wifi-index: 95 %; netwerk 4G KPN Camperpark Kostverloren, Nunspeet; code 99.905; 17€ all-in (douchen kost 50 cent)