navajas – 1

Gisteravond om elf uur was het nog bijna 24 graden in de bus. Een week geleden hadden we de kachel nog aan, het kan verkeren. Zelfs niet in Fokke-en-Sukke-outfit naar bed, ook het bovenste gedeelte kan stofvrij. Oftewel: “completamente desnudo” op zijn Spaans en als je het liever op zijn Catalaans hebt (we zitten nu eenmaal nog steeds in Catalunya) “completament nu”. Voor ik weer allemaal berichtjes krijg over wat ik bedoel met die Fokke-en-Sukke-outfit, bijgaand een afbeelding. Misschien kun je er andere plaatjes bij bedenken. Met dank aan de NRC die deze cartoon ongetwijfeld wel door mij wil laten gebruiken.

vrijdag 8 april 2022: @ navajas

“Met deze temperaturen kunnen we wel een eindje het binnenland in”, was de opmerking van W vanmorgen vroeg na het bestuderen van de plaatselijke Jan Pelleboer. Was inderdaad gisteravond tijdens het groepsoverleg één van de opties. Google Maps geprogrammeerd op Camping Alomira in Navajas. Eigenlijk een beetje terug naar het noorden, terwijl we nog een stuk naar het zuiden moeten, maar een kniesoor die daar op let. Aan de lijst met “most beautiful roads in Europa” gaan we vandaag de CV310 toevoegen. Deze weg hebben we gevolgd van Bétera tot aan de aansluiting met de A23. Het stuk dwars door de Sierra Calderona was fantastisch. Weinig verkeer op de weg, behalve behoorlijk wat fietsers en gelukkig voor W een vangrail aan haar kant. Las later een stukje op Spanje Vandaag met de volgende tekst: “Een mobiele radar van de politie heeft een fietser op de bon geslingerd voor te snel rijden. De wielrenner reed op de CV-310 op de bergpas port de l’Oronet naar beneden richting de gemeente Náquera toen de verplaatsbare radar 59 km/u heeft gemeten waar een snelheidslimiet is van 50 km/u. De foto van de bekeuring werd door de wielrenner vanwege ontevredenheid op sociale media gedeeld waarna deze overal te zien was waarbij er voor- en tegenstanders zijn van de bekeuring. Velen vragen zich af of het wellicht een goed idee is om een snelheidsbegrenzer op fietsen te plaatsen om dit soort gevallen te voorkomen. Volgens de wet heeft de politie gelijk aangezien een fietser net zoals een automobilist of motorrijder een verkeersdeelnemer is die zich aan de verkeerswetten dient te houden.”

Het was maar een korte, maar mooie rit van de ene naar de andere camping. W dacht nog 
dat het wel vol zou zijn zo met de aanloop naar de Semana Santa, maar toen we net voor de 
noen aankwamen was er nog plexat. Later op de middag werd het wat voller met vooral 
luidruchtige Spanjaarden, maar toen hadden we allang een superplek op deze terrassen-
camping. Reden dat we Camping Alomira (code 57.959 Campercontact) hebben gekozen is 
omdat er een hele mooie via verde (de Ojos Negros) vlak voor de deur ligt. Maar dat verhaal 
bewaren we voor morgen. V: 174,137; A: 174.185; rijtemperatuur 19 - 22 graden; zon op: 07:36;
onder 20:33 (cijfers Navajas).

Vandaag een verkennende (wandeltocht) naar Navajas, een mooie plaats in het hart van de 
streek Alto Palancia. 

De oorsprong van de plaats Navajas is Moors en dat kun je in het centrum van het stadje nog goed zien. De onbenullig grote villa’s aan de rand van het dorp zijn van veel later (vanaf de achttiende eeuw) en zijn gebouwd door rijke Valencianen die hier de zomer doorbrachten. Valencia kon in de hete zomer erg stinken. Wel bultje af, bultje op, maar op een pleintje in het stadje (naast de aangekondigde weekmarkt die precies één groentekraam telde en verder helemaal niks) hadden we behoefte om ons vochtgehalte op peil te brengen. Rijd je helemaal naar Spanje en wat krijg je voorgeschoteld? Niet klagen, we waren (inclusief een schaaltje flink zoute pinda’s) precies € 3,40 kwijt.

Nadat we de dorstigen hadden gelaafd werd het tijd om een wandeling langs de bronnen te maken met als hoogtepunt (en einddoel) de Salto de la Novia, een waterval dus. Volgens het foldertje van de toeristendienst: “De Salto de la Novia is een streek van grote schoonheid waar men een spectaculaire waterval van 60 meter kan bewonderen. Het is een prachtige streek waar de groene natuur, de wateren van de rivier en de speciale vormen die de bergen hebben aangenomen door erosie overheersen”. Salto de la Novia wordt vertaald met “Sprong van de Bruid”, waarbij een verhaal hoort dat ik maar niet helemaal weergeef, want mijn stukjes zijn volgens schoonzus S te K toch al aan de lange kant:

"Lang geleden, als twee verloofden het huwelijk wilden sluiten, moesten zij zich onderwerpen aan een opmerkelijke ceremonie om aan iedereen te laten zien dat zij werkelijk van elkaar hielden. Een bepaalde tijd voor het uitvoeren van het huwelijk moesten zijn naar deze plaats gaan waar de de rivier zich vernauwt en daar moest de bruid, voor iedereen, met één sprong de rivier oversteken naar de andere oever. Als dit haar lukte, dan was dit een teken van geluk voor het toekomstige huwelijk en zij toonde hiermee aan dat zij trouw van haar verloofde hield. Als de sprong niet lukte werd het huwelijk als onuitvoerbaar beschouwd, omdat men dacht dat het ongelukkig zou zijn en de verloofden verbraken hun verloving”. Het verhaal gaat verder met een droevig einde, want in Spanje moet alles een droevig einde hebben: “Een bruid [was] klaar om te springen, maakte vaart, struikelde en viel in de rivier met het ongeluk dat zij terecht kwam in een krachtige draaikolk die haar naar een zekere dood bracht; na dit gezien te hebben gooide de bruidegom zich onmiddellijk in de rivier om zijn geliefde te redden, maar wat hij ook probeerde in alle wanhoop kwam hij korte tijd later terecht in de draaikolk en kort daarna verdwenen de twee onder water. Uren later dreven de lichamen van deze ongelukkige verloofden nauw verbonden. En in de nachten van volle maan lijkt het geruis van de rivier en zoet en triest lied in te zetten waarin de dood van deze twee, die zoveel van elkaar hielden, betreurd wordt."

Terug naar “home is where I park it”, beetje poedelen, beetje rusten na ruim 11.000 stappen en voor je het weet is weer tijd om te koken. Een karbonade, tuinboontjes en gekookte aardappelen met een beetje jus. Echt Spaans toch? Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag, dan gaan we ons wagen aan de Ojos Negros. Fietsen dus!