zo de wind waait, waait mijn jasje – 5

Onze voorjaarsreis zit er bijna op. Nog even een paar dagen Delft en een beetje sparren met kleinzoon Q en dan op maandag zeer waarschijnlijk weer richting Achterhoek. We zijn dan bijna zes weken weggeweest. “Lang genoeg”, vindt W, terwijl ik het idee heb dat ik net in het perfecte ritme begin te raken.

vrijdag 22 april 2022: @ delft

Vandaag ruilen we de aanvliegroute van het ene vliegveld in voor een andere. Huijbergen ligt vlak naast vliegveld Woensdrecht, een militaire luchtbasis. Hoewel de vliegbasis niet “operationeel” is (dat wil zeggen: er zijn – naar verluidt – geen vliegtuigen gestationeerd die voor directe militaire acties worden ingezet) is het zowel qua personeel als qua oppervlakte één van de grootste militaire vliegbasis van Nederland. Het is een zogenaamde “Main Support Base”, dat wil zeggen dat er verschillende onderdelen en commerciële bedrijven zijn gevestigd  op het gebied van meteorologie, opleidingen, onderhoud en logistiek. Wie van mijn lezers tot de wat rijpere jeugd behoort zal zich ongetwijfeld herinneren dat er in de jaren 80 van de vorige eeuw de nodige rellen waren rond Woensdrecht. In 1983 besloot de regering namelijk dat er 48 kruisraketten op de vliegbasis geplaatst zouden worden. Deze raketten zouden worden vertroeteld door 1.500 man personeel van de US Air Force. Langharig Nederland was het daar niet mee eens en er kwamen grote protesten en acties onder meer bij Woensdrecht. Was je een beetje “links” in die tijd dan steunde je het Komitee Kruisraketten Nee (KKN), was je een beetje christelijk dan was het ook goed: Pax Christi en het IKV (Interkerkelijk Vredesberaad) waren ook tegen de opslag van de raketten. Mient Jan Faber was toentertijd het boegbeeld van het IKV. De protesten werden gestaakt toen het INF-verdrag (Intermediate-Range Nuclear Forces) tussen de Verenigde staten en de Sovjet-Unie in december 1987 werd getekend.

Camping Abtwoudse Hoeve ligt in de aanvlieg/vertrekroute van vliegveld Rotterdam. Het zijn voornamelijk Boeings van Transavia die je in actie ziet. Was het de vorige keer (mei 2021) nog vrij rustig in de lucht, nu – een klein jaartje later – doen de luchtvaartmaatschappijen blijkbaar weer redelijk goede zaken.

Tussen die twee vliegvelden (eigenlijk tussen de twee campings) zat een mooie route. We gingen vandaag voor “de leuk”: even langs de Deltawerken. Beetje neuzen bij Neeltje Jans (nee, niet dat halve pretpark bezocht) en heerlijk geluncht bij de Brouwersdam (de Lidl in Goes stelde daarvoor de ingrediënten beschikbaar). Volgens W de lekkerste koffie met de fijnste broodjes op de mooiste lunchplek, beter kun je het toch niet regelen als stuurman?

Druk op de weg, weer eens een vakantie begonnen? De pont over de Nieuwe Waterweg daarentegen had plek zat. Volgens Google Maps kan Puzzel zwemmen, zie bijgaand kaartje. Daarna verreden in de buurt van Rotterdam, in plaats van linksaf de A4 op (daarvoor moet je wel rechtsaf slaan) de verkeerde afrit gepakt, dus rechtsaf. Gezellig: twee keer de Beneluxtunnel en twee keer in de file. Dat cirkeltje op de kaart in de buurt van Delft is onze fietstocht. En weer een nieuw record verbroken: voor het eerst in mijn (toch wel redelijk lange leven) getankt voor meer dan 200 €. Brandstofprijzen, je kunt het niet meer navertellen. Spanje was het goedkoopst, 20 cent korting op een liter en dat bracht de prijs op zo’n € 1,60; Frankrijk € 1,80; België € 1,97 (was niet de goedkoopste tank) en vandaag in Nederland net geen twee Euro.

Als ik die prijzen zie moet ik altijd denken aan dat “kwartje van Kok”, in Spanje was op een bepaald ogenblik de diesel bijna twee keer dat kwartje goedkoper dan in Nederland! Even een opfrisser: in 1991 maakte toenmalige premier Wim Kok autobrandstof in één klap een stuk duurder om de rijksbegroting sluitend te krijgen. Het ging om een verhoging van ruim 18 cent per liter (ongelode benzine) en 7 cent (diesel), maar in de volksmond werd dit al snel het 'kwartje van Kok' genoemd. We hebben het dan niet over eurocenten maar ouderwetse guldencenten. De reden van de invoering van “Tussenbalans 1991” was om de tekorten op de rijksbegroting terug te dringen die ontstaan waren door economische stagnatie.

Fijn om weer op de Abtwoudse Hoeve te zijn, al nodigt het weer vandaag niet uit om alle hullen te laten vallen. Integendeel: voor de fietstocht hebben we de winterjassen weer tevoorschijn getoverd en W heeft zelfs de handschoenen aangehad. Verrassende tocht: stille natuurgebieden wisselden elkaar af met een druk Rotterdam. “Als je hier woont schaf je je toch geen auto meer aan”, sprak W op hetzelfde moment dat ik mompelde “Wat ben ik blij dat ik in het oosten van het land woon”. En de discussie ging weer eens over koolzaad en raapzaad. Volgens mijn plantenapp is het koolzaad (waarschijnlijkheid 60 %), het kan ook raapzaad zijn (waarschijnlijkheid 29 %). Maakt ook niks uit: in beide gevallen is het geel!

V: 176.885 ; A: 177.061; rijtemperatuur 12 tot 16 graden. Zon op: 06:31; onder 20:51 (gegevens Delft). Het weer: half- tot zwaarbewolkt; het plaatje heet “most clowdy”. Een mooie dag! En morgen? Morgen is er weer een dag. Kleinzoon Q komt met onze dochter op visite, maar daarover later meer. Dan ook het verhaal over de vlieg die al sinds Spanje in ons busje zit.