terug op ‘t nös

maandag 25 april 2022: @ home

Volgens berekeningen van W zijn we na 40 overnachtingen weer teruggekeerd op de Kötteldiek. 

Voorlopig is het even goed geweest. Volgens mijn berekeningen hebben we er precies 5.580 kilometer over gedaan om het cirkeltje rond te krijgen. Eén van mijn familieleden sprak onlangs de gedenkwaardige woorden: “Ik blijf het raar vinden dat je zoveel kilometers aflegt om uiteindelijk weer op je uitgangspunt uit te komen. Netto zou je volgens mij veel beter thuis kunnen blijven”. Geldt dat eigenlijk niet voor heel veel dingen? Veel leuke stadjes bijvoorbeeld bestaan alleen maar bij de gratie van toeristen die dat stadje bezoeken, daardoor trekken ze andere toeristen aan. Ook hier geldt: netto kan iedereen dan volgens mij veel beter thuisblijven. En nu we het toch over kilometers hebben: vaste fotokijkster C te L vroeg waarom ik wel uitgebreid de camperkilometers bijhield, maar niet de fietskilometers. Moet je toch eens mijn blog lezen, lieve fotokijkster C te L en niet alleen foto’s bekijken. De fietskilometers zijn zeer vaak genoemd, maar om het voor jou goed duidelijk te maken heb ik even een afdrukje van het display gemaakt. Fiets staat nu thuis in de schuur met een kilometerstand van 3.864, toen we vertrokken was de stand 2.852; gefietst deze vakantie 1.012 km.

Qua weer was het vandaag de slechtste dag van de reis: koud en miezerig, terwijl ik gisteravond nog koude rillingen had omdat ik wat verbrand was. W maakte vanmorgen nog even de laatste sinaasappelen uit Spanje op, lekker sapje. De Omnia-oven bakte de laatste broodjes uit België (en verwarmde zo ons busje ook nog een beetje) en de pistoletjes werden belegd met plakjes Emmentaler kaas uit Frankrijk. Dacht altijd dat de oorsprong van die kaas in Zwitserland lag, maar volgens de deskundigen wordt hij eveneens geproduceerd in het Franse Alpengebied, in het oosten van Frankrijk, in de Jura, in de Savoie en daarnaast in de Allgäu in Duitsland. De oorsprong van de kaas ligt op de alpenweiden, waar de boeren in de zomer een grote hoeveelheid melk hadden, maar te ver weg waren van de bewoonde wereld om de melk te kunnen verhandelen. Ze maakten van de nood en deugd en zetten de melk om in een houdbare kaas. En het geheel werd weggespoeld met KG-koffie uit Nederland (inmiddels wel ruim 5.500 km afgelegd).

Even de camping afrekenen bij Elly. De Abtwoudse Hoeve was de duurste uit ons rijtje van de afgelopen zes weken, omgerekend zo’n € 28,30 per nacht. Je kunt ook zeggen: het is het waard. Meteen maar een reservering geplaatst voor eind mei wanneer kleinzoon Q een optreden heeft en opa en oma natuurlijk van de partij moeten zijn. Stay tuned!

We hadden nog het plan om via de bollenstreek terug te rijden naar huis. Maar toen om tien uur de zoveelste donkere lucht arriveerde en het nodig vond om boven ons hoofd een waterzak te openen, keken we elkaar diep in de poppetjes van de ogen (even maar) en dat was genoeg: géén bollen vandaag. Gewoon in één ruk terug naar ons stenen huis, waar de wasmachine al snel overuren maakte en we exact 12 van die blauwe enveloppen konden openen (de buurvrouw had ons al een waarschuwingsappje gestuurd). Geen probleem: allemaal afhandelingsgevallen van dode moeders. Ze krijgen allebei nog inkomstenbelasting terug, ken alleen hun rekeningnummer “daar boven” niet, dus moeten we het van narigheid maar onder de erfgenamen verdelen.

We kijken terug op een mooie reis. Door de weersites goed in de gaten te houden hebben we eigenlijk goed weer gehad (wel een paar keer een koude nacht) en geen last gehad van de emmers water die hier en daar dagenlang uit de lucht is komen vallen. Het betekende wel dat we ons reisschema (voor zover we dat al hadden) regelmatig moesten bijstellen. Een belangrijk item op ons wensenlijstje hebben we wel kunnen afvinken: de paasprocessie in Lorca.

Tijd om thuis weer een beetje orde op zaken te stellen. Genoeg dingen te doen de komende weken. “Ga maar eens een todolijstje maken”, zei W. Ben niet zo van die lijstjes, word al moe bij het samenstellen ervan. Kan me ook heel goed vinden in de woorden van Thomas Verbogt (schrijver en columnist bij de Gelderlander): “Ik heb één keer een todolijst gemaakt. Daarna was ik een tijdje niet in staat me te bewegen.” Wordt vervolgd (binnenkort) met nieuwe avonturen van het blauwe busje (uitspraak van de kleinkinderen). En tot dan denk maar eens na over de volgende uitspraak/stelling: "je mag tegenwoordig overal wel aan dood gaan maar nog niet aan Covid".