najaarstocht 2025 - 14: aan het einde van de wereld

Zoete Lieve Gerritje, die hoort bij Den Bosch. Niks echt mens maar een volksfiguur dat al jaren bij Den Bosch hoort en in 1958 werd vereeuwigd als zingend vrouwtje met een haan naast haar. Klein sculptuurtje en ze moet een boerin uit de Meierij voorstellen op weg naar de markt om een haan te verkopen. Nee, deze twee zoete lieve Gerritjes gingen niet naar Den Bosch toe, maar gingen een eindje verder, België in.

 

Het is duidelijk naseizoen geworden. Op campings betaal je weer het ACSI-tarief en de camperplaatsen raken weer voller: de grijze massa begint op pad te komen, oftewel: je moet minstens 70 zijn om anroet te gaan, voorzover je dat kunt dan. Veel van de eens ijzersterken hebben inmiddels wel een kwaaltje waardoor ze overgeleverd zijn aan de vrijwilligheid van een mantelzorger. En wie mag voor die oudjes waarvoor nog geen plaats is in het verzorgingstehuis of die voor zo’n plaatsing nog net een puntje tekort komen? Da’s de groep van de veertigers en vijftigers. Die club is druk: vlagt op zaterdag bij de voetbalvereniging, verbouwt zijn huis én werkt zich een slag in de rondte. Niet alleen om zijn hypotheek en de studies van zijn kinderen te betalen. Er is hoop: binnenkort vallen hun ouders, babyboomers, om en hebben ze een mooie erfenis te verdelen. Kan natuurlijk anders: kwam deze week weer eens zo’n wit geval tegen met op de achterkant de vriendelijke woorden “wij maken de erfenis van onze kinderen op“.

vrijdag 5 september: @ mouzaive

Een eindje opgeschoten vandaag. We zijn aanbeland aan de oevers van de Semois, ergens in Zuid-België in de buurt van Bouillon (zo’n 25 kilometer over de weg). W zegt dat we in Vresse-sur-Semois zitten maar mijn weerapp (Buienradar) geeft aan dat het toch echt Mouzaive heet hier. Zoals wel vaker hebben we beiden gelijk. Mouzaive heet het dorpje, Vresse-sur-Semois is de naam van de gemeente. De rivier de Semois meandert hier behoorlijk. Het leuke is dat er hier une "paserelle" ligt, een brug uitsluitend voor voetgangers en fietsers, die het dorp met de andere oever verbindt. Het minder leuke is dat je hier aan het einde van de wereld bent waar ze nog nooit van een internetverbinding gehoord hebben. Dit verhaal zal dus pas later bij je binnenkomen. Krijg bij het verzendklaarmaken van dit verhaal al een appje van vaste lezer H te L: "ik mis je dagelijkse blogspot". Kijk, dat soort lezers wil je toch niet teleurstellen!

Maar voor we de Semois konden zien kabbelen en Camping Huttopia Vallee-de-la Semois-Ardenne konden opdraaien moesten we een uur of vier “hobbelen“, ja weet het: het kan sneller met iets minder hobbels door snelwegen te nemen, maar W en ik wilden het Belgische land ervaren en iets meer zien dan asfalt. We hebben het geweten. Bijvoorbeeld het gepingel van het serviesgoed, normaal weinig last van, misschien af en en toe een rammeltje “wanneer het zich weer even moet zetten“. Deze rit probeerde het glaswerk voor xylofoon te spelen, de valse variant wel te verstaan. W heeft het spul een keer of wat gerangschikt met als gevolg dat de xylofoon minder vals klonk, maar er bleef veel geluid uit de servieskast komen. Vind het verkeer in België een beetje chaotisch. Moest een keer vluchten op de vluchtheuvel, ja met mijn campertje. Ging door de chaos (en vooral verkeer van alle kanten) tegen de rijrichting in. W riep “fout“ en ik zag dat het inderdaad foute boel was. Busje kon mooi even op de vluchtheuvel staan, had wel wat bekijks. Geen schade, alleen mijn ego heeft weer eens een opdonder gehad.

De Semois is een rivier in de Ardennen, vooral bekend om haar schilderachtige kronkels en de natuur eromheen. De rivier ontspringt en Belgisch Luxemburg en die tijd behoorlijk wat afgekronkeld wat mooie plaatjes oplevert. Om dicht bij huis te blijven: “Vresse-sur-Semois, Ruisseau” geschilderd door Albert Raty vind ik een heel mooi plaatje. Albert heeft meerdere landschappen met de Semois geschilderd, de een nog kleurrijker dan de andere.

 

En meer ga ik je niet vertellen over de Semois. We hebben niks spectaculairs ondernomen. Nou ja, W heeft nog even een rondje camping gedaan en ik heb een boek gepakt. Immers geen internet: geen 4G, geen 5G en geen wifi. Ja, er bestaan nog dergelijke plekken op deze aarde. We zouden een dagje blijven om een mooie route te fietsen, had ik al geprepareerd met Komoot. Inderdaad: ook Komoot werkt hier niet. Morgen maar meteen een deurtje verder. Een aangrijpend ritje. V: 218.517; A: 218.965; af en toe een (stevige) bui, vooral in de Ardennen. Rijtemperatuur tussen de 15 en 20 graden, soms een dipje naar 14 in een regenbui. Zon op/onder: 07:03/20:14 (gegevens Mouzaive). Weer eens wat anders: lezen op je e-reader.