najaarstocht 2025 - 17: voor een paar euro meer gras onder de voeten

Of ik de muziek van "Kamikaze Snowmen" mooi vond, vroeg E te Z. Dit naar aanleiding van een afbeelding bij een verhaal over kamikaze-insekten. Ken de hele goep niet, beste E te Z. Toen ik gisteren googelde naar een afbeelding kwam deze indie-comedygroep The Kamikaze Snowmen, afkomstig uit Fargo, North Dakota naar voren. Soms heb je dat: je gooit een steen in het water en aan de rand van het meer gaat het rimpelen. Wilde gisteren eigenlijk een verhandeling houden dat insekten in Nederland dusdanig zijn afgericht dat ze zich niet door een voorruit laten vangen, in tegenstelling tot die domme beesten uit Frankrijk die zich te pletter vliegen tegen alles wat ze maar tegenkomen.

Iets soortgelijks! Of ik van voetballen hield vroeg D te W (tijdelijk elders verblijvend). Attamottamotta schijnt iets met de Graafschap te maken te hebben. Wist ik niet, kon alleen uit mijn geheugen opduiken dat "Attamottamotta" een karakteristieke spreuk uit het Achterhoekse dialect is. De uitspraak "Atta-motta-motta" betekent letterlijk "Als het moet, dan moet dat!“ Maar kan me best voorstellen dat deze kreet ingezet wordt wanneer er iets dringend moet gebeuren of wanneer het niet helemaal lekker gaat. Ik koppel deze uitdrukking aan doorzettingsvermogen en als je fan van de Graafschap bent mag je van mij het woord “clubtrots“ gebruiken. Als je dat graag wilt. Attamottamotta.

Of ik iets van mijn gevoelens inzake het binnenland van Frankrijk wil ventileren vroeg M te Z. Weet niet of het een vrolijk verhaal wordt M te Z. Echt kleine plaatsjes zijn meestal niet meer dan een paar huizen en een hondenhok. Op mijn verzoek heeft ChatGTP geprobeerd een leuke afbeelding te maken van een “gemiddelde kleine plaats op het Franse platteland“ Het klopt dat zo’n dorp een aantal heel herkenbare kenmerken heeft die je bijna overal terugziet. De kern van het dorp ligt rond de kerk of mairie (gemeentehuis) en met een beetje mazzel hebben ze er ook nog een oorlogsmonument geplaatst. Hoe groter het dorp hoe meer voorzieningen er verstopt zijn in de oude huizen in natuursteen of pleisterwerk, voorzien van pannendaken en luiken (meestal gesloten). 

Als bijna alle middenstand uit een dorp is verdwenen is de boulangerie (bakker) de laatste die de ondernemersdeur sluit. Soms is er alleen een depot de pain te vinden of er is een rijdende bakker. Zo’n depot de pain kun je in de wat grotere dorpen tegen in de plaatselijke Café/bar-tabac, een ontmoetingsplek voor dorpelingen, meestal met ook een kleine kranten- of loterijverkoop. Misschien nog een basisschool in de buurt van het gemeentehuis dat ook nog wel eens dienst wil doen als postkantoor. Voor de rest: veel gesloten deuren en luiken. Soms lijkt het alsof de helft van de woningen niet meer bewoond worden.

dinsdag 9 september: @ villeneuve-lès-béziers

Onze cp (sitecode CamperContact: 160580) beschikt over 50 plaatsen en is bijne helemaal volgelopen gisteravond, schijnt toch in een behoefte te voorzien. A9 ligt in de buurt, misschien is dat een reden? Valt er veel over het stadje te vertellen en vooral valt er iets interessants op papier te zetten? De naam Villeneuve betekent letterlijk “nieuwe stad” en wijst erop dat het dorp waarschijnlijk in de 12e eeuw werd gesticht als uitbreiding buiten Béziers. Het plaatsje begon pas echt te bloeien toen de bouw van het Canal du Midi voltooid was. We hebben dan te maken met de agenda van Pierre-Paul Riquet van het jaar 1681. Villeneuve kreeg een doorgang langs het kanaal en werd een halteplaats voor handel en transport. Landbouwproducten uit de omgeving konden sneller naar Sète en Toulouse vervoerd worden. In deze alinea een kaartje van de plaats langs het Canal du Midi met tevens afgebeeld de camperplaats (rode stip) en de camping (met het tentje).

Een van mijn eerste activiteiten elke ochtend is onder het genot van twee kopjes koffie (wel na elkaar en niet tegelijkertijd) door de digitale kranten “bladeren“, tenminste als ik een internetverbinding heb. Deed dat vanmorgen met extra plezier toen ik de kop “Code geel in Limburg om langdurige regenval, het lijkt over en uit met het zomerse weer“ zag. Niet om de achterblijvers te jennen, maar meer om onze keus om naar het zuiden van Europa af te zakken te rechtvaardigen. Limburg mag dan code geel hebben, hier is het overwegend “code zon“. Bijgaand kaartje laat de situatie voor a.s. donderdag zien, iets anders dan het “weer met een uitgesproken herfstachtig karakter“ dat in Nederland verwacht wordt.

Het was nog een beetje “spannend“ of we vandaag wel op de camping konden staan of dat we een andere verplaatsing moesten ondernemen, maar W wandelde vanmorgen naar camping “les Berges du Canal“, gooide al haar charmes (en mijn creditcard) in de strijd en kwam terug met de mededeling “we maken een wereldreis“. Tja, attamottamotta, ik startte de motor en precies 1,64 kilometer verderop staan we nu op een rustig plekje op een hoekje van de camping. All in voor nog geen € 23,00 per nacht. Ok, wat duurder dan de afgelopen nacht maar daar hebben we dan ook een douche voor en W een zwembad en staan we (bijna) aan “de oevers van het kanaal“.

Ochtendje kantoorwerk, gaat ook gewoon door al is het op een lager pitje. Na de middag een korte route uitgestippeld en nadrukkelijk op internet geïnformeerd of het veerpontje Lilly Passeur in Valras Plage wel vaart. Op de website staat: “Van dimanche 15 juin 2025 tot dimanche 14 septembre 2025“ dus met een gerust hart een leuke route uitgestippeld. Eerst een stukje Canal du Midi, te beginnen met de sluis van Portiragnes, vooruit: Écluse de Portiragnes. Gebouwd rond 1676, tijdens de constructieperiode van het Canal du Midi. Even voor de feitjesfreaks: het is sluis nummer 61 op het Canal du Midi, gelegen bij kilometerpaal ongeveer 218,3 km, gerekend vanaf Toulouse. Vond het hoogteverschil aan de forse kant, blijkt maar 2,23 meter te zijn en is juist aan de lage kant voor een sluis in dit kanaal: meer dan 3 meter is normaal. Heb me dus weer eens vergist.

Al tijden niet “het bloemetje van de week“ aan de orde gesteld, begint meer op “bloementje van het jaar“ te lijken. Het bloemetje dat we vandaag veelvuldig aantroffen blijkt een variant van Lamsoor te zijn (Limonium vulgare Mill.), de Zuid-Europese variant volgens Plantnet. Ik noemde het als leek “paarse heide vlak aan zee“. Kijk maar naar onderstaande foto.

En ja hoor, het was weer raak: de schipper van de Lilly Passeur had er geen zin meer in. Of was het dat dat kreng alleen maar op zondag vaart? Kan me dat niet goed voorstellen. Dus net als een paar jaar geleden rechtsomkeer gemaakt en de route dynamisch aangepast. W opperde later nog “middagpauze?“ We zullen het nooit weten.

Af en toe een beetje experimenteren, alternatieve routes zoeken. Komt soms goed, soms moeten we rechtsomkeer maken. Tegen vieren terug op het nest. W even zwemmen. Het leven is goed. Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag. Even onthaasten. We kunnen nog een keer links- en een keer rechtsaf (met de fiets dan). Uiteindelijk werd het 28 graden vandaag met in de loop van de dag alle vormen van bewolking. Oh en een berichtje voor H te L: had je vanmorgen een verhaal beloofd over Tempeliers en Hospitaalridders. Nog één nachtje geduld: had al teveel tekst voor vandaag.