najaarstocht 2025 - 30: feestje voorbij (deel 2)

Toch fijn dat mensen met je meedenken. Trouwe lezer H te L appte me met de vraag of het niet een ovatonde moest zijn in plaats van een ovonde. Omdat ik ook maar een mens ben en niet een wandelende encyclopie zoals mijn zwager van vrouws kant mij regelmatig toefluistert, toch maar even opgezocht. Blijkt dat beide correcte benamingen zijn voor hetzelfde: een rotonde met een ovale vorm, waarbij de term ovatonde gebruikelijker is in Nederland, terwijl juist ovonde gangbaarder is in België. Het is een oplossing voor locaties waar twee kleine rotondes of een grote rotonde niet passen. H te L vond de Ovatonde tussen Ressen en Nijmegen een passend voorbeeld. Nou heeft H te L in zijn functie als hoofdconductuur bij de Nederlandse Spoorwegen het ontstaan van de ovatonde van dichtbij meegemaakt. Als je kijkt naar de foto (credits: Erik van 't Hullenaar) zie je rechts het transferium waar forensen van de auto kunnen overstappen op de pendelbus naar de stad. Foto hoort bij een artikel van de Gelderlander (5 mei 2009) met als titel “Meer plek voor auto's bij ovatonde in Ressen“. Met dank aan H te L. Nu kunnen we nog even een robbertje vechten over de juiste plek van die veredelde rotonde: geografisch gezien in Lent (gemeente Nijmegen), maar praktisch op de grens met Ressen (gemeente Lingewaard). Zo: iedereen weer tevreden en over naar de orde van de dag.

vrijdag 26 september: van bentelo via lichtenvoorde naar zoetermeer

Niet voor de eerste keer dit jaar naar camping “de Drie Morgen“ in de Driemanspolder bij Zoetermeer. Vaste lezers weten dat dat onze uitvalsbasis is voor een bezoek aan een deel van ons nageslacht; dat deel dat de vlag van de Achterhoek hoog in top laat wapperen als wij komen (meestal dan). En maar weer goed dat we een campingplek gereserveerd hadden: complet, vol, full en meer woorden die dezelfde betekenis hebben. Zat er al wel een beetje in want online boeken lukte eerder deze week niet, dus moest er een telefoontje aan gewaagd worden. Inmiddels zijn de “Nalesen“ hier ook bekend en mogen we Rob zeggen tegen de eigenaar, dus meestal lukt het wel; deze keer ook. Driemanspolder had ik het over? Deze keer was de polder maar bijzaak. We kwamen niet voor de natuur maar voor de cultuur, namelijk het kunst- en cultuurweekend “de Verbeelding“ dat gehouden wordt in Pijnacker/Nootdorp. Dit evenement vind jaarlijks plaats in het laatste weekend van september en de grootste publiekstrekker: alles is gratis toegankelijk. Tentoonstellingen, optredens, workshops, etc.: het kost de bezoeker niks. Het doel van het event is “het geven van een podium voor lokale en/of regionale kunstenaars en cultuurbeoefenaars, het toegankelijk maken van kunst voor een breed publiek, ontmoeting stimuleren“. Mooi hè? Zou het bijna zelf verzonnen kunnen hebben. Zaterdag gaan we ons in het feestgedruis dompelen.

Tussen Bentelo en Zoetermeer liggen aardig wat kilometers, temeer daar ik de bus ook nog even voor ons vaste huis moest parkeren: extra fiets mee, kleding van W en de inhoud van de koelkast. W zelf niet, die ging met de auto. Niet omdat we ruzie hebben, maar omdat we in het westen aanvullend vervoer nodig hebben. V: 221.924 (Bentelo); A: 222.132 (Driemanspolder). Rijtemperatuur: 13 tot 16 graden. In Zoetermeer werd het nog even 17. Zon op/onder: 07:33 19:32 (gegevens Zoetermeer). W kookte vandaag: op de camping stond een foodtruck. Ik wilde kip en kreeg kip: patatje hete kip, heb het geweten (van dat hete dan). Voordeel van een foodtruck: de afwas kan in de kliko. W ’s avonds nog even naar een concert in Nootdorp, vandaar die auto. Samen met onze dochtert naar de officiële opening van het Verbeeldingsweekend. Ene Maartje Offers, een mezzosopraan (of alt - ken het verschil niet), stond in het middelpunt, Niet letterlijk want ze is al tijdens de Tweede Wereldoorlog overleden. Dus knap dat op de officiële website stond “Wat kun je verwachten? Een officiële opening met een optreden van Maartje Offers“. Ongetwijfeld is er weer een of andere tekstschrijver bezig geweest zonder zich echt in de materie verdiept te hebben.

En ik zat (wel alleen, maar absoluut niet zielig) in het busje; zoemertje aan om het op een behaaglijke 20,5 te houden. Kom tot de ontdekking dat ik al een hele tijd op pad ben: had ooit voor minimaal 5 weken medicijnen ingepakt, blijkt vanavond dat ik mijn laatste atorvastatine naar binnen heb gewerkt. Morgen even aan mijn chatbotvriendje vragen hoe gevaarlijk het is om twee dagen zonder te doen of dat ik beter wat simvastatine van W naar binnen kan werken.

zaterdag 27 september: @ zoetermeer

Lekker rustig daar in de polder, zo rustig dat ik me om een uur of half acht nog maar eens omdraaide en de ogen pas weer opendeed toen het al half tien dreigde te worden. Nee, niet meteen “verbeeldingsweekend“ gaan roepen, heeft er niks mee te maken. Nou ja, bijna niks: toen W gisteravond terugkwam nog even samen naar Astrid Joosten gekeken met een wijntje en een toastje blauwschimmelkaas en voor je het weet loopt het tegen middernacht.

 

Heel apart plekje die Driemanspolder, eigenlijk moet ik zeggen “De Nieuwe Driemanspolder“ of de afkorting (N3MP) gebruiken. Heb al eerder in deze blogreeks verteld dat deze polder de afgelopen jaren helemaal “vertimmerd“ is en dat er nu sprake is van een oase van rust: een combinatie van water, moeras, graslanden en wandelpaden. W was gisteren meteen een half uur vertrokken, gewapend met extra ogen die ver kunnen kijken. Ik hoor dan weer van alles over de toonbank komen: lepelaars, kieviten en ganzen. Omdat het een groot en open gebied is, voelt het al snel alsof je midden in de natuur zit, terwijl je toch vlak bij Zoetermeer, Den Haag en Leidschendam bent; je ziet wel aan veel kanten hoogbouw, maar het blijkt een fijne plek te zijn om even uit de drukte van de stad te ontsnappen. En in die polder ligt dan camping de Drie Morgen. Camperplaats M hadden we deze keer.

Maar zoals gezegd: vandaag geen natuur maar cultuur. De website van de gemeente Pijnacker-Nootdorp probeert ons op te warmen met de volgende tekst “Het wordt weer een twee dagen durend cultureel feest, op zaterdag 27 en zondag 28 september. In alle kernen van de gemeente is er veel te doen, te zien en te beleven. De Poproute, de Beeldenexpositie in het Emmapark, de Kunstroute, de Amateurexpositie in de bibliotheek in Pijnacker, optredens voor kinderen en volwassenen, het Avondconcert, het Verbeeldingsplein: het is er weer allemaal.“ Dus als we alles willen zien moeten we alle kernen van de gemeente: Pijnacker, Nootdorp, Delfgauw en Oude Leede met een bezoekje vereren. Gelukkig kan dat op de fiets, maar weet op voorhand al dat we niet alle dertig locaties (kerken, boerderijen, particuliere ateliers, tuinen, parken en pleinen) zullen bezoeken en 70 tot 80 kunstenaars lijkt me ook teveel voor één weekend. Wel een must is het optreden van kleinzoon Q (hij drumt) en schoonzoon M (blaast op de sax) en daaromheen knutselen we een mooi programma.

Zo’n dag waarop professor dr. Erik Scherder heel tevreden zou zijn over ons. Zijn motto is “Blijf in beweging“ want “Beweging verbetert je geheugen, zorgt ervoor dat je beter slaapt en vermindert stress. Daarnaast verkleint bewegen het risico op hersenaandoeningen zoals dementie, depressie en de ziekte van Parkinson. Je hoeft echt niet elke dag hevig te sporten om je hersenen gezond te houden“. Nu is een en ander wel betrekkelijk want, toen ik vanmorgen (spreekwoordelijk) op mijn fiets wilde springen vond W dat dat met de week moeizamer ging, mompelde iets van “man op leeftijd“ en “toch maar verlaagde instap overwegen“. Tja, voor zo’n diagnose heb je geen hoogleraar neuropsychologie nodig. Maar weet wel dat de tijd dat ik met een puzzelboekje voor de camper mijn vakantiedagen doorbreng met rasse schreden nadert.

Er wordt wat afgefröbeld in ons land. Bedoel dat niet negatief hoor, maar op zo’n dag zie je tientallen kunstenaars (volgens officiële bronnen waren er zo’n 80 mannen en vrouwen die exposeerden op ongeveer 30 locaties. Je kunt geen discipline bedenken of hij was vertegenwoordigd: schilderkunst, fotografie, beeldhouwwerk, abstracte kunst, om er maar een paar te noemen. Dan heb ik het nog niet gehad over de verschillende optredens van bands, koren, muziekverenigingen, dansgroepen tot complete theatervoorstellingen toe. En wilde je zelf aan het werk: er waren verschillende workshops. En dat alles wordt mogelijk gemaakt door (daar hebben we het toverwoord weer) vrijwilligers ondergebracht in een vrijwilligersorganisatie met de toepasselijke naam “De Verbeelders” en uiteraard aangestuurd door een (vrijwilligers-)bestuur.

Koffie bij Zorgkwekerij Bloei, een dagbestedingsproject voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. In een deel van de kassen hadden exposanten van de Verbeelding een plek gevonden. Ook was er een optreden van een dameskoor dat met gezang de binnenslurpgeluiden van de koffie en de cappuccino zonder al te veel problemen overstemde. Het koor maakte gebruik van een versterker, wij moesten het zonder doen. Even terzijde: werknemers bij Bloei hebben de fantastische functie van “hulpkweker“.

Om half vier moesten we op het Raadhuisplein in Pijnacker zijn voor een optreden van het aspirantenorkest van Excelsior Pijnacker waarin kleinzoon Q het slagwerk verzorgt. Best wel een leuke afsluiting van een culturele dag. Voor mij dan, want mijn Allussie mocht ’s avonds nog naar een optreden van het Haags Toonkunstkoor dat assistentie had gevraagd van Toonkunstkoor Amsterdam om zo met 170 koorleden het Requiem van Verdi ten gehore te brengen. Vergeet dan nog te vertellen dat er ook een orkest zijn best deed om de koren te ondersteunen. Dochtert is één van de koorleden en moeders mocht met schoonzoon naar de voostelling, opa mocht oppassen. Een hele zit, zowel in de schouwburg als aan de Hitstertafel in Pijnacker. Tegen half twaalf nog zo’n klein half uur op de fiets terug naar de camping. Weg was aardig verlicht en zij van Google deed ook haar best.