romantiek op de oude dag – 4: nog meer vakwerkhuizen

De meeste mensen die we op dit ogenblik op reis tegenkomen zitten in het derde deel van hun leven. Hoorde iemand laatst zeggen: “da's ongeveer hetzelfde als het laatste ritje naar de uitgang”. Beetje cru, maar er zit een kern van waarheid in. Zit wel vaker te peinzen over dat laatste stukje. Let op: peinzen, niet piekeren. Heb niks te piekeren, tenminste niet op dit moment. Nou ja, iets met de ogen, iets met de oren, iets met de vaten, maar dat is dan ook alles (geloof ik). Statistisch worden mannen 80 jaar, heb het dan niet over eventuele variaties met betrekking tot gezondheid en leefpatroon. Maar heb ik daar wel wat mee te maken? Ik word 100, het zijn de anderen die vroeg overlijden: kijk maar in de krant! Dit derde deel bevalt me wel. Ga even niet letten op wat er op mijn achterste gestempeld staat: THT (ten minste houdbaar tot) of TGT (te gebruiken tot) ....

maandag 30 september: @ dinkelsbühl

Nadat we bijdehante dreumesen kapucijners en sperziebonen hadden laten eten (twee keer de spellingtest want maandag), de koffie hadden laten indalen, ons bezig hadden gehouden met eenvoudig doch noodzakelijk poetswerk en vloeistoffenpret en niet in de laatste plaats de kassa van de camping wat aangevuld hadden (ruim € 27,00 per nacht), werd het tijd om de Romantische Strasse op te zoeken en inderdaad: daarvoor zouden we weer vier kilometer terug naar Creglingen moeten. Die L1005 kennen we inmiddels wel en als je bij de Herrgottskirche bent is het nog maar een klein stukje en je bent in Creglingen. Overigens was die kerk gisteren open maar de (Evangelische) kerkgemeente had weer eens dollartekens in de ogen. Staat allemaal haaks op het gegeven dat de Herrgottskirche een fietspadkerk is. Nee ik verzin het niet ter plekke. Volgens Wikipedia zijn “fietspadkerken [….] een bijzondere vorm van betrouwbaar open kerken . Ze nodigen uit tot spirituele reflectie en toewijding. Ook garanderen ze fietsers een geschikte rustplek, toegang tot toiletten en informatie over de ligging en bezienswaardigheden in de regio”. Immers: lijkt me niet dat je jezelf een “open kerk” mag noemen en 4 € toegang gaat heffen. Misschien dat we als fietser een andere ingang hadden moeten nemen of moeten vertellen dat we op het Fahrrad de kerk bezochten? Even voor de volledigheid: in 2001 werd ergens in Thüringen een kerk aangewezen als fietspadkerk. In 2009 besloot de Evangelische Kerk het uniforme label “Radwegekirche” in te voeren, dat ook uniforme normen met zich meebracht. Deze normen zijn ook overgenomen door katholieke fietspadkerken. Geen Creglingen dus vandaag. We zijn bij de camping eigenwijs rechtsaf geslagen en voor een deel onze eigen Romantische Strasse samengesteld.

Eindpunt van deze dag was Dinkelsbühl, maar dat lag niet op loopafstand, het duurde zelfs met onze bus ruim anderhalf uur langs de toeristische route. Maar goed: dan heb je opnieuw uitzicht op Rothenburg ob der Tauber, dat we gisteren met een bezoek hebben vereerd. We kwamen daar vandaag dwars doorheen en gelukkig zagen we ook nog een tankstation. Puzzel had dorst inmiddels. Zag gisteren op de fiets in Rothenburg al een bordje staan met “Frankenhöhe”, een bosrijke natuurpark. Midden in dat natuurpark ligt het officieel erkende herstellingsoord Schillingsfürst. We zijn min of meer gezond, dus weinig van gezien. Feuchtwangen hebben we links laten liggen, misschien gaan we er morgen op de fiets naar toe. Meest interessante item onderweg was de waterscheiding tussen de Donau en de Rijn ergens boven op bult. Spectaculair, nee: alleen een bord gaf aan dat er sprake was van een “Wasserscheide”.

Om half een waren we in het druilerige Dinkelsbühl, camperplaats op P2a, dichtbij het centrum. Een mixparkeerplaats waar in principe zowel auto's als campers kunnen staan. De plekken zijn niet heel groot, maximaal 8 meter en de breedte is drie keer niks: als het vol staat zit er nog geen 50 centimeter tussen de units. Gelukkig bevindt de brandweer zich aan de overkant. Voor ons een geweldige plek, want het staat lang niet vol. Het ligt op slechts een steenworp afstand van het historische centrum en de Edeka-winkel ligt er recht tegenover. Wij hadden de plekken voor het uitkiezen, en konden ook voor € 0,50/kwh aan de stroom. Parkeerkosten € 8,00 per 24 uur. Campervoorzieningen aanwezig en volgens W is het openbare toilet bij de brandweerkazerne  blinkend schoon. Ik zal het morgenvroeg testen. Een broodje van de Edeka en een bak koffie van barista B later op pad voor een stadswandeling Dinkelsbühl. Het was inmiddels droog.

“Ook in Dinkelsbühl houden de middeleeuwse sferen nog niet op. Sterker nog, het stadje is onbeschadigd gebleven tijdens de Tweede Wereldoorlog en staat daarom bekend als één van de best bewaarde laatmiddeleeuwse stadskernen van Duitsland! Een echte aandachtstrekker is de oude verdedigingsmuur, deze is nog erg goed intact. Met zijn 2,5 kilometer kan je hier een fijne stadswandeling langs maken. Wanneer je verder het centrum inloopt, kom je overal langs prachtig historisch erfgoed: herenhuizen met indrukwekkende gevels, het tuighuis en het in rococostijl gebouwde kasteel van de Duitse Orde, een ridderorde die voor de gewonde kruisvaarders zorgde”. Tot zover de plaatselijke VVV. Onze wandeltocht was iets langer, namelijk net geen 4 kilometer. Nu kan ik alles wel gaan opsommen, bijvoorbeeld welke toegangspoorten we gezien hebben, maar we maken er maar een fotopresentatie van. Overduidelijk bleek wel het verschil in interesse: W maakte vooral foto's van (in mijn ogen kitscherige) uithangborden, terwijl ik meer van de torentjes en de poorten was (“Heb je nu nog niet genoeg torentjes gefotografeerd?”). Beiden vonden we de stadsmuur indrukwekkend. Die muur is goed bewaard gebleven en heeft nog steeds 16 torens en vier poorten uit de dertiende eeuw. Kortom zo'n stadje waar ik graag met een bloedgang doorheen fiets en zo links en rechts een blik werp op interessante dingen en W blij is dat ze al slenterend op elk hoekpuntje van de straat zich kan vergapen aan weer zo'n schitterend geveltje. Vandaag kreeg W haar zin, geen probleem. Speciaal voor C te L veel foto's.

V: 212.858; A: 212.931. Rijtemperatuur 10 graden. Ruitenwissers deden regelmatig hun best. Max 14 graden tijdens onze wandeling. Zon op/onder: 07:17/18:58. Best wel een mooie dag met het juiste weer op het juiste moment. Zometeen tijd voor een “eenvoudige doch voedzame avondmaaltijd” en daarna kunnen we in de avondstand. Goed vol te houden dit leven. En morgen? Morgen is er weer een dag. Het kan zijn dat we nog een dag blijven en een beetje gaan fietsen in de omgeving. Er schijnt een mooi fietspad te zijn naar Feuchtwangen, een groot deel daarvan volgt de Wörnitzradweg. Ook schoof W mij vanmiddag een aantal kant-en-klare fietstochten onder de neus. Zelf het ik Donauwörth in mijn achterhoofd, ligt nog zo'n anderhalf uur rijden naar het zuiden via de Romantische Strasse, de plek waar de Wörnitz in de de Donau stroomt. Ken het stadje vanwege het Donauwörth-incident. Eigenlijk meerdere incidenten die in 1606 en 1607 plaatsvonden. Samenvattend: het begon met een lokale ruzie tussen katholieke en lutherse inwoners van de stad, maar leidde uiteindelijk tot de bezetting en annexatie van de rijksstad door de katholieke hertog van Beieren. Het resulteerde uiteindelijk in de Dertigjarige Oorlog, een oorlog waarbij iedereen met iedereen ruzie had, niet alleen in Duitsland. We kunnen ook langzaam maar zeker terug naar Nederland, daar wordt het weer een stuk beter. Je ziet: de keuze is reuze. En dat is nu het leuke van reizen met een camper: je kunt alle kanten op, misschien zelfs de goede. Morgenvroeg bij de koffie hakken we de knoop door.