Genoeg Belgische kust gezien, vandaag verder richting Frankrijk. Camping 't Minnepark in Bredene was een uitstekend uitgangspunt voor het verkennen van de omgeving per fiets en met de tram. Eigenlijk is de camping een groot huisjespark (van die grote houten stacaravans) met beperkte ruimte voor campers, caravans en tenten. Camper op de betonplaat (staat hij lekker waterpas) en een groen tuintje aan weerszijden. Zelfs een eigen fietsschuurtje. Onder de luifel staan we aan de Kalverstraat, al is het niet overdreven druk; aan de andere kant van de bus is het wat meer privé. Campercontactcode 67.718 en een waardering van 4,56/5. We hadden gereserveerd maar was niet echt nodig: plexat. Weet niet of dat overal geldt, maar tijdens onze fietstochten hebben we veel campings gezien met regelmatig lege plekken. Misschien al het einde van het seizoen? Daarbij komt dat de Vlaamse Kust 14 badplaatsen telt in 10 kustgemeenten. Moet toch altijd wel een plekje te vinden zijn, in ieder geval buiten het hoogseizoen? Kijk even naar de foto in deze alinea, gemaakt om 10:07 vanmorgen. Onthou dat wanneer je straks de foto van de baai van de Somme bewondert, gemaakt om 17:26; inderdaad dezelfde dag.
Ik weet het: we hebben de afgelopen dagen vrijwel geen aandacht besteed aan de Vlaamse Velden/Flanders Fields. En dat terwijl we een tijdje midden in de regio gezeten hebben die vier jaar lang een strijdperk was van de Eerste Wereldoorlog. Het stikt dan ook van de herdenkingssites en een groot deel is officieel herkend als UNESCO-werelderfgoed. We waren hier al eerder, namelijk in 2016. Toen hebben we onder meer de Last Post in Ieper bijgewoond. Zie eventueel https://berrynales.blogspot.com/2016/09/najaarstocht-2016-02-de-groote-oorlog.html. Genoeg over deze ellende geschreven dus, ik volsta met het gedicht van McCrea “In Flanders Fields”:
In Flanders fields, the poppies blow
Between the crosses, row on row
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below…
We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders fields…
Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands, we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields…
maandag 2 september: @ rue
We konden het rustig aan doen vanmorgen, waren pas vanaf half drie welkom op de volgende camping en als je weet dat het zo'n 200 kilometer rijden is, je een half uurtje boodschappen incalculeert en weet dat de zon altijd ergens in het oosten opgaat, kom je een heel eind. Dus niet erg dat er twee spellingtesten zijn, altijd op maandag. “Nooit te vroeg gejuicht, want de schaalverdeling is niet lineair maar logaritmisch, zelfs in een crèche”. Dat soort werk dus. Zowel W als ik hadden 90% (voor het wekelijkse examen) als 100 % (voor de dagtest).
Om een of andere reden schalden om negen uur al de Amazing Stroopwafels door de camper met “We gaan naar Frankrijk, ik kom nooit meer terug...”. Een paar dingen kloppen er niet aan de tekst: we gaan niet met de trein, maar met de camper en we komen wis en waarachtig wel terug. De prévisions météorologiques zijn belabberd voor later deze week. Bijgaand kaartje laat de verwachting zien voor jeudi, après-midi. W heeft regelmatig appcontact met haar broer die in het oosten van Frankrijk zit en ze sturen elkaar niet bepaald opwekkende berichten (op weertechnisch gebied dan). Hoe deden we dat vroeger, toen je het weerbericht in de (buitenlandse) krant kon lezen of op de wereldomroep Pelleboer kon horen oreren. Volgens mij laten we ons tegenwoordig veel te veel leiden door die weerapps.
De dag begon al goed, niet alleen met het geluid van de Amazing Stroopwafels, maar ook met een tegeltje dat ik van dochterlief kreeg. Kon het niet nalaten een passend antwoord te sturen, natuurlijk ook in de vorm van een tegeltje.
Boodschappen bij de Aldi, binnendoor naar de A18/E40, de IJzer in de buurt van Nieuwepoort oversteken, de autoweg werd in Frankrijk de A16, maar veranderde niet veel. Bij Duinkerken en Calais niet overgestoken naar Engeland. Kleine file bij Boulogne-sur-Mer, maar wij mochten linksaf de binnenlanden in, de file ging rechtsaf de stad in. En toen kwamen we in Rue, camping de la Maye, waarbij la Maye een rivier is die hier in de buurt stroomt. Morgen wat meer over Rue, volsta vandaag met een paar foto's: het Belfort en de kerk, nee kapel. Weet dat er nog veel meer moois te zien is in Rue: het is een oud stadje dat een heuse haven had in de Middeleeuwen toen de baai van de Somme nog niet verzand was.
Wij hadden andere (fiets)plannen: een rondje omgeving (22,5 km) met als eindpunt Le Crotoy aan de baai van de Somme. Was meer een eerste verkenning, dus niet te lang stilgestaan bij allerlei zaken. Dus vergeet maar even dat Jeanne d'Arc hier in 1430 een maandje gevangen heeft gezeten in het kasteel. Toen W haar standbeeld zag zei ze: wist niet dat we al in Orleans waren. Jeanne is niet alleen gebeeldhouwd, een eindje verder staat Jules Verne versteend te staan aan de kade. Jules woonde hier van 1865 tot 1870 op een bootje en schreef in Crotoy zijn werk “Twintigduizend mijlen onder zee”. Wij fotografeerden geen standbeelden vandaag, wel een boot die op zijn kant lag te wachten tot het weer vloed zou worden en een baai van de Somme vrijwel zonder water.
Net buiten Le Cotoy ligt een stationnetje. De Spoorwegvereniging van de Baie de Somme laat van hieruit sinds 1971 “nostalgische” treinen lopen. Volgens de foldertjes moeten het stoomlocomotieven zijn die de wagons trekken, wij zagen met eigen ogen een armoedig diesellocje. Zal wel een oudje zijn, maar ik krijg eerder natte dromen van stoom. Belle époque, jawel: ook hier. De club gebruikt het spoor er al sinds 1887 ligt toen de Société Générale des Chemins de Fer Economiques (SE) het Somme-netwerk bouwde rond de baai. Naast personen werden er ook goederen vervoerd. Maar zoals bij vrijwel al dit soort lijnen: het was niet meer lonend tenzij je zoals nu toeristen € 18,00 voor een kaartje laat betalen.
Een mooie dag. Rijtemperatuur 25 graden bij vertrek, in een regenbui 19 graden en daarna weer oplopend tot 21. Zon op/onder: 07:10/20:34 (gegevens Rue Frankrijk). En morgen? Morgen is er weer een dag. We hebben voor twee nachten betaald, dus dan weet je het wel.