nazomertocht 2024 – 13: de baai van de somme
Réserve
Naturelle Nationale de la Baie de Somme, je mag natuurlijk ook gewoon
“Nationaal Natuurreservaat Baai van de Somme” zeggen. Het
reservaat beslaat maar een deel van de monding van de Somme, die
bestaat uit wadden en kwelders. En dat alles heeft te maken met de werking van
eb en vloed. Het is een belangrijk stop-, overwinterings- en
broedgebied voor vogels. We bezoeken deze dagen de hele baai zonder
ons iets aan te trekken van de grenzen van het officiële
natuurgebied. Doet het water van het Kanaal (la Manche/the English Channel) ook niet tenslotte.
Gisteren helemaal vergeten te vertellen dat we nat geworden zijn
tijdens het laatste gedeelte van de fietstocht. Regen die Buienalarm
niet voorspeld had: te weinig om te noteren, te veel om droog bij te
blijven. Het was gelukkig nog iets boven de 20 graden dus heel erg
waren de spetters niet en de pijpen van de lange broek konden niet
nat worden, want we hadden een korte aan.
Heb
in het vorige blog de kapel in Rue al genoemd. Het stadje lag vroeger
aan één van de wegen naar Saint Jacques de Compostela en dan hoort
er een kapel te zijn. Er was nog een tweede reden om als pelgrim naar
Rue te gaan: omstreeks 1100 spoelde er op miraculeuze wijze een schip
met een
Byzantijns kruis aan. Er hoort het verhaal bij dat het voorwerp
rechtstreeks uit Jeruzalem afkomstig was. Toen
dit in een kar naar Abbeville zou worden vervoerd, weigerden de
trekdieren dienst. Waar
of niet waar, mensen geloofden er in en Rue werd daardoor een bekend
bedevaartsoord. De talrijke giften die de bedevaarders meebrachten
compenseerden de teloorgang van de handel als gevolg van de
verzanding van de haven. Er kwam genoeg pecunia binnen om de kapel
van de Heilige Geest op te metselen (1440-1514).
Tot
slot nog één opmerking. Lezer G te W ergerde zich aan mijn foto's
met scheve horizon. Hoeft in deze tijd niet meer volgens hem, er is
een optie “Horizon rechtzetten” in Windows Foto's. Open de app en
de foto en kies voor “bewerken”. Onderin het scherm heb je de
mogelijkheid om de foto te kantelen. Met de hulplijnen kun je bepalen
of de horizon recht is. Even geprobeerd met een scheve foto van een
monument in Koksijde, zie het resultaat. Zal mijn leven beteren G te
W.
dinsdag
3 september:
@ rue
Een
andere avond dan normaal. Slechte 4G-verbinding, waardoor streamen
niet mogelijk was. Geen twee afleveringen van Flikken Maastricht dus,
we zijn net begonnen aan seizoen 13. Misschien maar goed ook: hebben
er zondagavond 10 Gb doorgejaagd en we hebben maar 100 per maand tot
onze beschikking.
We
komen steeds langzamer op gang. Vanmorgen eerst een instructie
afgemaakt voor gidsen van ons museum, de bedoeling is dat elke gids
tijdens een rondleiding ongeveer hetzelfde vertelt. De onderwerpen
staan vast, maar een ieder mag er zijn eigen draai aan geven. Het
komt nogal eens voor dat wanneer groepen in tweeën worden gesplitst
de ene groep na anderhalf uur met totaal andere informatie terugkomt
dan de andere. Staat een beetje slordig. Daarna ontbijten, afwassen;
dat soort dingen. Voor je het weet is het een uur of elf voor de dag
echt begint.
Een
monsterroute vandaag. Een beetje van Komoot en een beetje van mezelf.
Voor het eerst sinds tijden weer een lange broek aan, maar de trui
kon een tijdlang uit. Opnieuw naar Le Crotoy, maar nu via een andere
route. W wees me nog even liefdevol op het feit dat ik een bepaald
terrein niet op zou komen tenzij ik eerst gewogen zou worden.
Waarschijnlijk werd het dan een kwestie van gewogen worden en te
zwaar bevonden of zoiets.
Le
Crotoy, gelegen in de baai van de Somme, was gevuld met
marktkraampjes. Voor zover we Jeanne en Jules nog zouden wilden
vereeuwigen was dat fysiek onmogelijk. W heeft toen maar een monument
als slachtoffer genomen: mooi door zijn lelijkheid (dat monument
dan).
Aan
het eind van Le Crotoy ligt niet alleen een parkeerplaats voor
campers (9 € voor 24 uur) maar ook de “Promenade Alfred
Manessier”. Dan denk je natuurlijk in eerste instantie aan een of
andere architect die zo'n dijk heeft laten aanleggen, maar Alfred is
een schilder (“de
schilder van licht en kleur die een groot deel van zijn werk wijdde
aan het zand en de kiezels van de Baie de Somme”, volgens de
toeristische dienst van de Baai van de Somme). Was in ieder geval de
stop waard. W spotte nog een lepelaar, ik was meer geïnteresseerd in
de waterhuishouding: het water stroomde van de zee via de sluizen het
Bassin du chasse de Crotoy in.
Het
rondje rond de baai was niet veel bijzonders: we zaten aan de
verkeerde kant van de weg, dus niks te zien alleen het
zoef-zoeflawaai van voorbijrazende auto's. Het werd pas weer
interessant toen we de D940 verlieten en het Kanaal van de Somme
mochten volgen naar een waypoint dat Komoot de naam “Uitzicht op de
Baai van de Somme en de zeehonden” heeft gegeven. Toen we bij het einde van de
wereld waren aangekomen stond er een bordje “Ben even vissen, zo
terug. Zacharias Emanuel Estoban Hond”. Je zult het dus met een
ander schepsel moeten doen op de foto.
