nazomertocht 2024 – 20: terug op het vaste nest

Of ik geen foto kon opnemen van dat camperdraaiplateau dat ik een paar blogs geleden beschreef als “uniek in Nederland! Je kunt deze zelf bedienen om de camper in de meest ideale positie te draaien: zon of schaduw, uit de wind of genieten van een mooi uitzicht.” Tuurlijk, geen probleem.

“Krijgen we van de meest idiote plekken ter wereld de vlag te zien, laat je dat achterwege van onze eigen provincie Drenthe”. Je kunt wel nagaan van die dat bericht afkomstig is. Vooruit S te W, vertel ik er bij dat Drenthe in 1947 als eerste Nederlandse provincie een officiële provincievlag kreeg. De zes sterren verwijzen naar de zes “dingspelen” waaruit Drenthe vroeger bestond: Zuidenveld, Middenveld of Beilerdingspel, Dieverderdingspel, Rolderdingspel, Noordenveld en Oostermoer. Een dingspel of dingspil was een afgebakend rechtsgebied in de Landschap Drenthe (zeg maar de voorloper van de huidige provincie Drenthe). De naam komt van “ding”, de rechtszitting die tot in de 16e eeuw een aantal keren per jaar gehouden werd. Daarnaast vaardigde een dingspel afgevaardigden af naar het bestuur van de Landschap. De toren verwijst naar het Kasteel van Coevorden, een belangrijke plek in het bestuur van de Landschap. De kleuren van de vlag (wit en rood) zijn de traditionele Saksische kleuren.

Naast de zes dingspelen kende de Landschap Drenthe nog vier heerlijkheden: Coevorden, Ruinen, Echten (vanaf 1626) en Hoogersmilde (vanaf 1633). Het totale plaatje zag er uit als nevenstaande afbeelding. De kaart is gemaakt door iemand waar je meer van kunt vinden door de volgende link aan te klikken: https://nds-nl.wikipedia.org/wiki/Gebruker:Gr%C3%B6nneger_1.

dinsdag 11 september: @ home

Had het gisteren al min of meer aangekondigd met de woorden “we trekken waarschijnlijk de stekker er uit”. Dat hebben we inderdaad gedaan. Mijn fiets moet nodig naar de fietsendokter en het wordt een paar dagen niet al te best weer. Was ook best koud vanmorgen in ons bussie bij het opstaan: 14 hele graden. Dan doe je met plezier een dikke trui en wollen sokken aan. W is wat meer “mooi-weer-kampeerder” dan ik, maar ik ben nog niet toe aan het feit dat de kachel aan moet. Droomde vannacht wel van het feit dat onze reis is ingekort: we komen nog vier stempeltjes van Mariakapelletjes tekort om in aanmerking te komen voor een medaille van de Kruistochten. Mariakapelletjes in Drenthe? Jazeker: Drenthe heeft zelfs een “eigen” Maria: Onze Lieve Vrouwe de Hertogin van Drenthe. Ze staat zelfs afgebeeld in het wapen van de provincie. Bij dat wapen hoort de volgende omschrijving: "In goud, zittend op een gouden troon, Maria van natuurlijke kleur met een gouden kroon van drie lelies en gekleed in een gewaad van keel waaroverheen een mantel van azuur, houdende in de rechterhand een gouden scepter, uitlopend in een lelie en houdende op de linkerknie het zittende Kind Jezus van natuurlijke kleur, gekleed van zilver. Het schild gedekt met een van keel gevoerde gouden kroon van vijf bladeren, vier parels en drie diademen en gehouden door twee leeuwen van goud, getongd en genageld van keel." Het bijbehorende kapelletje staat in Emmer-Compascuum. Heeft me even gekost om achter het bijbehorende verhaal te komen: in de jaren veertig van de vorige eeuw namen 24 soldaten uit Emmer-Compascuum deel aan de politionele acties in Nederlands-Indië. De bewoners beloofden een kapel te bouwen als deze mannen ongeschonden uit het verre oosten zouden terugkeren. Dit gebeurde inderdaad en in 1951 kon de kapel worden ingezegend. Speciaal voor kapelletjesverzamelaarster C te L vier foto's.

Reis naar huis duurde iets langer dan normaal en daar waren twee redenen voor. Allereerst was er een wegafsluiting op een deel van de N36: vervangen van asfalt en het aanbrengen van markeringen en detectielussen op het kruispunt N36/Beerzerweg. Las ook dat er bij een drietal viaducten aanrijdingsschade werd hersteld. De route kreeg door de omleiding wel een bijna noord-zuid structuur. De tweede reden was een ommetje naar onze fietsendokter in Groenlo: even de Trek afleveren met natuurlijk onze bijbehorende diagnose; we hebben inmiddels verstand van defecte fietsen.

Rijtemperatuur: begonnen met 14 en geëindigd met 18, graden dan welteverstaan. De zonnebloemen stonden thuis in de vaas ons op te wachten, met dank aan de buuf. Even een week of twee pas op de plaats, inmiddels veel verplichtingen. Eind september/begin oktober zullen er ongetwijfeld nog een aantal mooie dagen zijn.