De korte introductie tot seksuele leven van de vuurwants heeft veel losgemaakt. De voornaamste vraag was “Hoe lang is lang?” Nou mannen, maak je borst maar nat! Had al verteld dat de paring lang kan duren. Ga dit een beetje nuanceren: de vuurwants kan er extreem lang over doen, uit veldwaarnemingen blijkt dat de helft van de koppeltjes 12 uur of langer copuleert en dat dit zelfs kan oplopen tot zeven dagen. Uit onderzoek blijkt dat de mannetjes een dergelijke lange paring gebruiken om te voorkomen dat vrouwtjes met andere mannetjes paren. Omdat de vuurwants vaak in groepen leeft is de concurrentie tussen de mannetjes groter dan bij andere insecten. En nee: ze zien er dan wel gevaarlijk uit, maar vuurwantsen doen geen vlieg kwaad (ze eten alleen dode exemplaren op). Het voornaamste voedsel bestaat uit sappen van afgevallen bladeren en plantenzaden. Ze vullen hun dieet aan met het sap van dode insecten. Deze sappen zuigen ze met hun ongevaarlijke zuigsnuit op. Zo ben je ook weer op de hoogte.
Of er in Putte sprake is van zo'n Dinxperlo-Südewicksituatie, wilde C te L weten. Jazeker, ongeveer hetzelfde: te beginnen met een straat in het midden en links België, rechts Nederland en als de je andere kant opgaat is het net andersom. Door de eeuwen heen zijn in Putte Belgen en Hollanders, wel of niet gescheiden door een grens, altijd blijven samenwerken. Een goed voorbeeld hiervan is de Putse kermis, jaarlijks in oktober. Na 1993, bij het verdwijnen van de Europese binnengrenzen, hebben Belgisch en Nederlands Putte geprobeerd de grens ook visueel weg te werken al heeft men de grenspalen laten staan. Midden in Putte staat paal nummer 257. Geïnteresseerd in Belgisch/Nederlandse grenspalen? Er zijn een aantal rare snuiters die een hobby gemaakt heeft van dit fenomeen. Kijk maar eens op https://ator0051.home.xs4all.nl/Grenspalen/ of https://grenspalen-be.nl/. Als je op zoek bent naar meer grenspaalverslaafdenwebsites kun je hier goed terecht: https://grenspalen-be.nl/virtuele-tour-grenspalen-nederland-belgie/websites-over-grenspalen/. Veel plezier, maar bedenk: voor je het weet ben je een halve dag kwijt aan alle 400 gietijzeren grenspalen tussen Nederland en België.
zaterdag 7 september: @ ossendrecht
Weer een donkere nacht. Vandaag dus een hete dag. Dat betekent niet te laat op de fiets voor ons dagelijkse portie natuur, cultuur en beweging, zodat er voldoende tijd over is voor het braden van het vlees. Vandaag gekozen voor een route naar en om Bergen op Zoom. Ja al eens eerder gedaan in een grijs verleden, maar het blijft een mooie stad en een mooie omgeving. Eerste highlight: Kreekraksluizen in het Schelde-Rijnkanaal. Dat kanaal loopt van Antwerpen naar het Volkerak en is onderdeel van de Schelde-Rijnverbinding, de vaarweg tussen Antwerpen en Rotterdam. Kanaal werd in 1975 geopend. Het ziet er allemaal erg “waterig” uit daar in dat stuk Nederland ten westen van Bergen op Zoom. Twee dammen zorgen er tegenwoordig voor dat het kanaal wordt afgescheiden van de Oosterschelde. Allereerst de Oesterdam, een dam van 10,5 kilometer tussen Tholen en Zuid-Beveland, zodat het kanaal niet meer onderhevig was aan de getijden. Daarnaast de Markiezaatskade, deze scheidt de vaarweg van het ondiepere gebied. Kaart mag ik van Henk Jan Verhagen hier gebruiken als ik zijn naam noem. De aanleg van het Schelde-Rijnkanaal heeft een historische politieke achtergrond. In het Scheidingsverdrag (1839) toen Nederland en België ieder zijn eigen gang ging stond het volgende: “Indien natuurlijke gebeurtenissen of werken van kunst de aangewezene wegen voor de scheepvaart voor het vervolg onbruikbaar mogten maken, zal de Nederlandsche Regeering aan de Belgische scheepvaart, ter vervanging van gezegde, onbruikbaar geworden wegen voor de scheepvaart, andere zoodanige wegen, die even veilig en even goed en gemakkelijk zijn, aanwijzen.” Met andere woorden: België heeft recht op een vrije en onbelemmerde vaart op de Schelde en de verbindingen van deze rivier met de Rijn.
Je moet natuurlijk de Gevangenpoort van Bergen op Zoom gezien hebben, de enige bewaard gebleven middeleeuwse stadspoort van Bergen op Zoom, oorspronkelijke naam Lievevrouwenpoort. Het is zelfs één van de oudste nog bestaande stadspoorten in Nederland, gebouwd rond 1350 toen de stad een stenen vestingmuur en een gracht kreeg. Anderhalve eeuw later breidt de vesting zich uit (het havengebied wordt omwald) en heeft de poort geen toegangsfunctie meer. Een nieuwe bestemming is snel gevonden: het wordt een gevangenis en dat is het tot 1931 gebleven.
Nu we toch binnen de (oude) poorten van Bergen op Zoom zijn kan ik de Grote Markt ook wel meepikken. Dit plekje wordt gezien als het oudste deel van de stad. Een prachtig historisch plein omringd met flink wat oude stenen, zoals het stadhuis. Een plein zoals een plein in een oude stad hoort te zijn: terrasjes, eettentjes en dat soort leuke dingen. En dan te bedenken dat het in de twaalfde eeuw begon als een onverharde kern van een kleine nederzetting. En zoals het een echte stad behoort ging het in de middeleeuwen ook in de fik: in 1397 sloeg legde een grote brand een groot deel van de stad, waaronder de Grote Markt, in de as. Slechts twee panden op de markt overleefden het vuur: De Oliphant en De Draecke.
Kwamen nog even Circus Renz tegen met gezellige dromedarissen en buffels in de wei. Vraag me dan meteen af waarom een circus wel dat soort beesten mag laten optreden en geen olifanten en apen? Sinds 2015 heeft Nederland een wet die het gebruik van wilde zoogdieren verbiedt. En Nederland zou Nederland niet zijn als er niet de volgende uitzonderingen zijn: ezel, paard, hond, kat, rund, schaap, geit, varken, lama, alpaca, kameel, dromedaris, konijn, bruine rat, tamme muis/huismuis, cavia, goudhamster en gerbil. En voor mijn mailbox weer overstroomt: een gerbil is een woestijnrat, andere naam Mongoolse renmuis. Volgens mij gaan die te snel voor een circusvoorstelling.
Tegen drieën waren we terug bij ons Puzzeltje, waar we de rest van de middag besteed hebben aan nietsdoen, nou ja: W heeft nog even gezwommen. Een mooie dag om ons verblijf hier in Brabant af te sluiten. Niet zo warm als voorspeld, maar het digitale kwik haalde toch de 25 graden. En morgen? Morgen is er weer een dag. We gaan naar Borger in Drenthe. Helemaal tegen onze principes in alweer een plek gereserveerd. Nu op een camperplaats, Nuuverstee. Je moet tegenwoordig wel reserveren op sommige plekken: teveel campers en te weinig plekken. Vanuit Borger gaan we vrienden in Westerbork bezoeken, jazeker: op de fiets.