bestemming (on)bekend - 3: een biertje gaat er wel in

"Je hebt het af en toe over bejaardengym“, appte S te W, “wat houdt dat eigenlijk in". Niks meer dan dat het woord zegt beste S te W. Twee keer per week pijnig ik mijn soepele lijf: één keer aquagym en één keer in de sportzaal van de fysiotherapie. Vooral bij de fysiotherapeute die de oudjes begeleidt is het elke keer een verrassing wat er weer staat te gebeuren. Onlangs kregen we boksles. Blijkt een effectieve therapie te zijn voor oudjes, vooral voor mensen met de ziekte van Parkinson. Heb het later opgezocht: “Boksles voor ouderen richt zich op het verbeteren van motorische vaardigheden, spierkracht, cognitieve functies, en het verminderen van stress en depressie. Het is een vorm van non-contact boksen, waarbij de nadruk ligt op het stimuleren van de hersenen en het verbeteren van evenwicht, coördinatie en uithoudingsvermogen“. Bij onze boksles lag de nadruk op multitasken: lichamelijk en verbaal bezig zijn, bijvoorbeeld door boksen te geven en tegelijkertijd terug te tellen van 20 naar 0.

Tijdens onze fietstochten de afgelopen dagen kwamen we regelmatig grote velden met aspergeloof tegen. W was de ongelukkige om aan de andere kant van de sloot een mooi plaatje te schieten. Het loof bij asperges is het groene deel van de plant dat na de oogst overblijft. Ken het alleen als groen dat gebruikt wordt tussen de anjers, maar hier op het veld heeft het een andere functie. Het is belangrijk voor de plant, omdat het zonlicht gebruikt om energie op te slaan (fotosynthese) in de wortels voor de volgende oogst. In de herfst sterft dit loof af en wordt het geoogst of ondergewerkt in de bodem als natuurlijke bemesting. 

Een andere plant die je bij ons in de Achterhoek zelden tegenkomt is hennep, Cannabis sativa. We kwamen hier een paar velden tegen. Mooi hoog spul inmiddels. Het blijkt dat de plant gebruikt kan worden vanwege het zaad (voor vogels en in uitgeperste vorm: olie), vezels (o.a. touw), houtachtige delen (stro voor knaagdieren en paarden); bouwmateriaal. De laatste keer dat we dit soort velden tegenkwamen was vorig jaar in de buurt van Oude Pekela. Het schijnt dat daar nog een paar hennepvezelverwerkende bedrijven staan.

zaterdag 2 augustus: @ oirschot

“Heb een leuke brouwerij gevonden waar je het brouwproces kunt bekijken en ook kunt proeven“, waren de woorden van W twee dagen geleden en ze boekte meteen een rondleiding. Hoe bier gebrouwen wordt weet ik inmiddels wel zo’n beetje: af en toe stijgt er vanaf het pandje naast de ingang van het Achterhoeks Openluchtmuseum zo’n weeïge walm op en wordt Hammie (het varken) helemaal wild, want hij weet dat hij de overschotten krijgt: Ben W is de brouwketel weer aan het opstoken. Bier drinken doe je tegenwoordig omdat het lekker is, vroeger was het een noodzakelijk kwaad: het drinken van bier was eeuwenlang de enige manier om veilig je dorst te lessen. Water was vaak verontreinigd en door het brouwproces werd het gesteriliseerd. Kinderen dronken ook bier, maar met minder alcohol. In Oirschot waren veel kleine brouwerijtjes. Zal je de hele geschiedenis besparen en me beperken tot de mededeling dat uiteindelijk een van de overblijvenden Brouwerij de Kroon werd (in 1785 werd Jan de Kroon eigenaar). Dit duurde tot rond de laatste eeuwwisseling. Bavaria nam het merk en het brouwproces over, eerst voor een deel, later volledig. De brouwerij zelf bleef eigendom van de familie De Kroon. Er mocht nog wel ander bier gebrouwen worden. Dat gebeurde eerst hobbymatig, maar vanaf 2014 kon men professioneel brouwen. Dit leidde tot de Brouwerij Vandeoirsprong en wel op de locatie van Brouwerij de Kroon. Een traditie van vier eeuwen wordt hier voortgezet en wij mochten het resultaat proeven.

Maar voor we aan de blonde en bruine rakkers toe waren moest er eerst een aantal buien afgewacht en daarna gefietst worden. Hadden we donderdag een bestaande Komootroute en vrijdag een knooppuntentocht, vandaag had ik zelf weer iets in elkaar geknutseld en (steek graag veren in mijn kontje) dat zijn altijd de mooiste exemplaren. Eerst naar de Oirschotse Heide, voor een groot deel militair oefenterrein. W was met dit eerste deel niet helemaal gelukkig: "wat heb je weer k..mountainbikepaden opgezocht". Och viel wel mee: het waren maar vier kilometers die we moesten afzien, de andere achtentwintig waren best te doen. We hoorden de afgelopen dagen regelmatig militaire helicopters. Volgens de experts oefenen die ook op de Oirschotse Heide dat tussen Oostelbeers, Best en Eindhoven ingeklemd ligt. Vandaag is het zaterdag, zullen de jongens wel vrijaf hebben. Het is zinloos om ons land na vijf uur of in het weekend aan te vallen: op tegenstand van enige  betekenis hoeft niet gerekend te worden. Wil je meer weten over dit gebied klik dan eens de site van defensiefotografie aan. Bijgaande foto is daar ook van afkomstig.

Na Wintere kwamen we op de Buikheide, een bosgebied dat ooit is aangelegd voor de houtkap. Je ziet hier naaldbomen en Amerikaanse eiken (fluisterde W me in het oor, mijn kennis beperkt zich tot het feit dat een eik geen naaldboom is). Het gebied kent ook twee vennen en een camperplaats (Buikheidehuys). Misschien een uitvalsplaats voor een volgende tocht naar Brabant: staan op gras is toch wel prettiger dan staan op grind. Nog even controleren of er wel een afwasplek is. Kon W nog net tegenhouden om een uurtje door te brengen in Speelbos De Konijnenberg. Ze vond het een spannend bos met veel avontuurlijke en natuurlijke speelplekken. Volgens haar konden we er verstoppertje spelen, klimmen, over bruggetjes klauteren, hutten bouwen en nog veel meer avontuur beleven. Nog even iets dementer worden, dan mogen we ook. Kunnen we er de natuur ontdekken (mierenhopen, konijnenburchten, eekhoornnesten, insectenhotels). Niets van dit alles voor ons: wij mochten het doen met een leuk gravelpaadje langs een zandweg.

Toen nog even over de Landschotse Heide gefietst. Het wordt eentonig: vennen, heide en gravelpaadjes. Speciaal voor W moesten we nog even naar uitkijkpunt-dat-geen-uitkijkpunt-was op de Landschots(ch)e Heide (kan natuurlijk zijn dat we het niet hebben gevonden). Hier waren eerder deze week 175 lepelaars gespot. Wij telden er (vanuit de verte) vandaag een aantal minder. Neem van mij aan dat die witte puntjes in de verte lepelaars zijn, ik heb ze met de verrekijker gezien.

Uiteindelijk dan het beloofde nat. Leuke rondleiding en lekker bier. Heb W nog uitgelegd dat IPA staat voor India Pale Ale, een bier met een speciaal smaakje omdat er extra hop aan toegevoegd wordt/werd. De oorsprong van IPA ligt in de achttiende eeuw toen Britse brouwers bier begonnen te exporteren naar hun koloniën, met name India. Tijdens de lange zeereis naar India bedierf normaal bier vaak vanwege de warmte en lange transporttijd. Om dit bederf te voorkomen brouwde men bier met extra hop, dat werkt als een natuurlijk conserveermiddel. Brouwerij Vandeoirsprong tapte geen IPA, maar het bier dat in te kleine glaasjes geschonken werd was goed binnen te houden.

Tegen vijven waren we weer “thuis“ na 32 kilometer. Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag. We gaan naar Roermond, kijken of daar een plekje te krijgen is voor de camper. Zo ja dan doen we mee aan de plaatselijke fietsvierdaagse. Zo nee dan verzinnen we ter plekke wat anders.