najaarstocht 2025 - 2: pijnlijke konten

M te H vond dat ik eigenlijk wel in aanmerking zou moeten komen voor een lintje. Vanwege dat vele vrijwilligerswerk dan. Nee, beste M te H, een lintje is aan mij niet besteed, sterker nog: ik zou het weigeren. Niet vanwege het feit dat het een koninklijke onderscheiding is; heb wel niet veel met die Oranjeclan, maar het is niet mijn republikeinse overtuiging die nee zegt tegen zo’n “doosje met inhoud“. Van bescheidenheid kun je mij ook niet betichten. Nee het gaat om het feit dat we hier in Nederland een waarderingssysteem hebben opgetuigd dat meet met verschillende maten. Laat ik me hier beperken tot de ridderdorden en de rest van het eremetaal (huisorden en zaken als erepenningen die verleend worden aan stichtingen en verenigingen even buiten beschouwing laten). Dat er twee groepen onderscheidingen zijn (de Orde van de Nederlandse Leeuw en de Orde van Oranje-Nassau) kan ik me ook nog een beetje voorstellen: een onderscheid maken tussen sporters met een olympische medaille, kunstenaars en wetenschappers aan de ene kant en de kudde vrijwilligers aan de andere, is iets waar ik me nog bij kan neerleggen. Wat me wel tegen de borst stuit is dat er binnen die groepen weer een rangorde wordt aangebracht. Neem de Orde van Oranje-Nassau: de onderscheiding wordt verleend aan iemand die zich lange tijd persoonlijk verdienstelijk heeft gemaakt voor de maatschappij, de Staat of het Koninklijk Huis. Maar nu komt het: “Er zijn zes graden in de Orde van Oranje-Nassau. Van laag naar hoog: lid, ridder, officier, comandeur, grootofficier en ridder grootkruis“. Heb er moeite mee dat er gradaties worden aangebracht in de soorten vrijwilligerswerk. Er is al genoeg ongelijkheid in onze samenleving.

zondag 24 augustus: @ zoetermeer

Een erg moeilijke dag voor ons. Vandaag moet de kogel door de kerk: welke kant gaan we morgen op? Beetje gecompliceerde beslissing waarbij diverse weersites aan een minutieuze werden onderworpen. Vooral W had aandacht voor de kleinste details en liet een grondige research en diepgaande analyse zien van zoveel mogelijk informatie. De vraag is alleen of we hierdoor een volledig en accuraat begrip hebben gekregen van de actuele situatie? Wat is het probleem? In Spanje en Portugal is het goed toeven. Om daar te komen moet je door Frankrijk heen, dat land laat voorlopig pokkenweer zien. Twee dagen in de bus rijden om over de Pyreneeën te komen is ook niet alles. Nederland heeft nog een week redelijk weer, hooguit is er sprake van wat koude nachten. Vannacht was er ook zo eentje, graadje of 11. Onder het dekbed geen probleem, maar een beetje koud opstaan. Bijgaand plaatje laat het weer in de tweede helft van deze week in Frankrijk zien.

Appje van het nageslacht: “we komen jullie na de lunch ophalen voor een fietstocht“. Dus ’s morgens even boodschappen doen bij de Lidl en zo heette de fietstocht ook. Wel via een omtrekkende beweging naar Zoetermeer. We moesten een paar dingen zien, onder meer de Geuzenbrug aan de Geerweg. De route ging voor een deel door “oorlogsgebied“. Even terug in de tijd: in 1574 wordt Nederland, en dus ook de stad Leiden, bezet door de Spanjaarden. Jazeker, de tijd van de Tachtigjarige Oorlog die maar 68 jaar duurde. Willem van Oranje laat de dijken doorsteken waardoor het land onder water komt te liggen. De watergeuzen kunnen daardoor van Rotterdam naar Leiden varen, de Spanjolen kunnen geen kant op want ze hebben geen bootjes en houden niet van natte voeten. Ter hoogte van boerderij ’t Geertje aan de Geerweg strandden op 21 september 8.000 geuzen met 400 schepen. Daar moesten ze wachten op hoog water. Bij hevige storm en regen wisten de geuzen op 2 oktober verder te varen. Op 3 oktober 1574 bevrijdden zij Leiden van de Spanjaarden. Sindsdien vieren Leidenaren op 3 oktober Leidens Ontzet. Tegenwoordig is er een brug, hoeven de Spanjaarden geen natte voeten meer te krijgen. Via de Benthuizerplas en de Lidl in Zoetermeer terug naar de camping; 25 kilometer was deze ochtendrit.

Amper tijd om ons broodje naar binnen te kanen. De familie stond goed 13:00 uur al gewapend met appeltaart (overgebleven van gisteren) voor de deur. De taart kon weggespoeld worden met de koffie van opa. Samen met een bankje bij de speeltuin hadden we voldoende zitplekken. Er is vorige week een stoel gesneuveld, zitting gescheurd. De boer van Erve Velpen zei toen tegen W: “Ik zol d’r vanoavond neet meer op goan zitten, mo’j de keer’l loaten doon“. Humor, ook in Twente. Na de koffie anrout. Mooie fietstocht, op 100 meter na 50 kilometer. Een paar nieuwe dingen, onder andere de bron van de Rotte. Je vindt de oorsprong van dat riviertje in Moerkappelle. Het is dat een bord aangeeft dat de bron van de Rotte 300 meter verder ligt. We zijn inderdaad 300 meter verder gefietst, maar daar was niks te zien. Voor de statistici: zoek de bron bij de polder Honderdveertig Morgen nabij de buurtschap Kruisweg.

Diverse molens gezien vandaag, waaronder natuurlijk de molenviergang van de Rotte, officieel de Molenviergang in de Tweemanspolder te Zevenhuizen. Deze bestaat uit vier achter elkaar geschakelde molens welke, gedurende bijna twee eeuwen, gezamenlijk het polderniveau op peil hielden. Om het hoogteverschil tussen het polderniveau en het niveau van de rivier de Rotte (ongeveer 4,5 meter) te overbruggen, zijn vier molens nodig aangezien de opvoerhoogte van een molen maximaal 1,2 tot 1,5 meter. is. Deze unieke molen-viergang is tot 1952 in vol bedrijf geweest. In dat jaar heeft een elektrisch gemaal de taak overgenomen. De molenviergang kenden we wel, de Prinsenmolen nog niet. De Prinsenmolen is in 1648 gebouwd, maar is waarschijnlijk een stuk ouder. Interessant feitje:oorspronkelijk heeft de Prinsenmolen in Noord Holland gestaan, waar hij geholpen heeft bij de drooglegging van de Beemsterpolder. Begin 17e eeuw werd het besluit genomen dat de Bergsche plassen (bij Rotterdam) bemaald moesten worden. Bemalen is water verwijderen. Vanwege de turfwinning daalde het gebied namelijk steeds verder en werd het natter en natter. Daarom werd de Prinsenmolen aangeschaft en naar hier verplaatst. Samen met de Broekse Molen bemaalde de Prinsenmolen de polder Berg en Broek tot 1881. Een gemaal nam de taak van de Broekse Molen over en de Prinsenmolen maalde door tot 1966. Vanaf dat moment zorgde een nieuw elektrisch gemaal, het Berg en Broekse Verlaat geheten, voor de bemaling van dit gebied. De molen is eigendom van het hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard.

Het vochtgehalte werd aangevuld bij restaurant De Bergsche Plas aan het water in de achtertuin van Rotterdam. Druk, maar mijn Leffe Blond was goed binnen te houden.

De familie afgezet in Pijnacker en wij mochten nog een paar kilometer: wind tegen en bult op. Maar een mooie dag. Prima fietsweer en de zon kwam er regelmatig door. En morgen? Morgen is er weer een dag. We hebben nog twee opties: Den Helder of Zeeuws Vlaanderen. Morgen weten jullie het en wij hopelijk ook.