troyes

Vanmorgen op weg naar het secreet eens een studie gemaakt van kentekenplaten en dan met name die van auto’s uit het Verenigd Koninkrijk. Ze zien er een stuk anders uit dan een paar jaar geleden. Geen “GB” meer en een Europees vlaggetje, maar de landcode “UK” met een Union Jack, de vlag van het Verenigd Koninkrijk. Logisch gevolg van de Brexit. Las ergens dat de oude benaming “Great Britain” overigens niet correct was. Wales, Engeland en Schotland vallen onder deze benaming. Noord-Ierland viel door de oude landcode uit de boot, maar dat is niet meer het geval met de nieuwe landcode “UK”. Binnen het Verenigd Koninkrijk en Noord-Ierland kan iedereen nog rondrijden met “oude” landcodes op de nummerplaat als GB (Great Britain), Eng (England), Sco (Scotland) en Wales, al dan niet met hun overeenkomstige vlag erbij, maar wie buiten het Verenigd Koninkrijk rijdt met zo’n nummerplaat moet een duidelijke sticker met de letters UK op de achterkant van het voertuig kleven. Staat er GB op de wagen dan moet deze bedekt worden of in geval van een sticker worden verwijderd. Brexit: makkelijker kunnen we het niet maken. En dat soort bespiegelingen op een camping in de buurt van Troyes om half negen in de vroege ochtend. Zo zie je maar weer: reizen blijft een inspannende aangelegenheid.

dinsdag 29 maart 2022: troyes

Voor het eerst sinds lange tijd bepaalden bij het opstaan wolken het weerbeeld. Nog niet echt koud, volgens deskundigen wordt het vandaag nog 19 graden en belangrijk: het blijft droog en de wind is zo goed als uit. Mooie dag om Troyes te bezoeken. Troyes spreek uit als trois, zoals het Franse woord voor drie. We waren er al eens eerder, een kleine twintig jaar geleden of zo, toen we met ons groene monster op de stadscamping (heel duur) stonden en we het idee hadden dat de binnenstad van Troyes alleen maar bestond uit vakwerkhuizen die alle als voornaamste kenmerk hadden dat ze scheef stonden. Ben nog even op zoek geweest naar foto’s-uit-de-oude-doos, maar heb ze niet kunnen vinden. Departement Aube, regio Grand Est; hebben we dat ook weer gehad. Belangrijker is dat Troyes midden in de Champagne en aan de Seine ligt. Wat dat eerste betreft: genoeg dure bubbeltjes te krijgen (de echte Champagne moet gemaakt worden van drie druivensoorten: Pinot noir, Pinot Meunier en Chardonnay). Afgebeeld flesje heb je voor net geen 200 Euro (komen alleen nog € 5,00 verzendkosten bij). En dan het tweede: in de Romeinse tijd liep één van de belangrijkste wegen van Boulogne-sur-Mer, via Reims en Langres naar Milaan, zeg maar de voorganger van de “Route du Soleil”. Op de plek waar deze weg de Seine overstak werd Troyes gesticht (toen met de mooie naam Augustobona Tricassium). Voor de volledigheid: de naam van de weg was Via Agrippa. In de Middeleeuwen volgden moord en doodslag, onder meer door Attila de Hun (al wordt beweerd dat de goede man bij de poorten van de stad werd tegengehouden) en een paar eeuwen later de Noormannen.

Dertig kilometer liggen er tussen de binnenstad van Troyes en onze camping. Fiets op spaarstand, dus dat zullen we morgen wel in de bovenbenen voelen. Nog een keer langs Lusigny sur Barsne. Bij het kunstwerk van Klaus Rinke stond nog steeds een Nederlandse camper. Even opgezocht: schijnt een officiële camperplaats te zijn. Wij mochten hier rechtsaf en nog twintig kilometer langs kanalen en soortgelijke watertjes doorfietsen. Fijn fietsen, vrijwel geheel vrijliggende fietspaden. Wel een beetje een saai landschap, maar dat komt omdat we meer van bos en hei dan van landbouwgronden houden.

Troyes was zoals we ons herinneren: bijna omvallende vakwerkhuizen, nauwe steegjes en een “goed roomse stad”: erg veel kerken, waaronder een basiliek (Saint Urbain) en een kathedraal (Saint Pierre et Saint Paul). Doen we er nog een leuk gemeentehuis bij en behoorlijk wat kinderkopjes en we hebben Troyes. Mooie stad. De lunch werd niet belangeloos verzorgd door een Carrefour Express en verorberd (in het zonnetje) in een van de vele parken van Troyes.

Helaas dezelfde weg terug, andere aanvaardbare opties zijn er niet, maar we bekijken graag de wereld van de andere kant. Even langs een Intermarché die we op de heenweg gezien hadden, zodat we vanavond geen droog brood hoeven te eten en daarna dus weer langs Klaus Rinke (even een nieuwe foto getrokken, zo heet dat in het Belgisch, maar helaas mislukt) en de laatste kilometers was het spannend: wordt het duwen of niet? Met nog één kilometer stroom volgens de fietsteller, een telefoon die angstig begon te piepen (weinig spanning) en ook de accu’s van onze bovenbenen behoorlijk leeg kunnen we 70 fietskilometers bijschrijven in het balboekje.

De boel opruimen, de wc doen, onze lijfjes schrobben (W vond de douche dramatisch, ik een genot) en in de avondstand. Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag! We gaan anroet. Misschien wel een grote verplaatsing, maar hoever we komen ligt helemaal aan het weer morgenvroeg. We hebben net vanmorgen kaartjes besteld voor de processie in Lorca, dus we mogen nog een eindje. Wat we morgen in ieder geval moeten is bunkeren, zo’n beetje alles is op.