maastricht – 2

Rheinfelden 257…. plus 3. Mannheim 322 …. plus 11. Het begon altijd met Konstanz en na een tijdje kwam dan Grave beneden de sluis, de beroemdste van alle plaatsen. Weet niet of in dit rijtje ook Borgharen voor kwam (later wel op Teletekst). Waar hebben we het over en hoe kom ik er bij? Ik heb het over de waterstanden die in mijn jeugd en jonge jaren (dus vanaf midden jaren 50 van de vorige eeuw) uit de radio klonken, een opsomming van de waterhoogten in de grote rivieren de Rijn, de IJssel en de Maas. Het was een service van Rijkswaterstaat aan de binnenschippers. De plaatsnaam werd gevolgd door de waterstand van die morgen om 8 uur, plus of min de centimeters die de waterstand ter plaatse de afgelopen 24 uur was gestegen of gedaald. Hieruit kon men afleiden of de rivier ter plaatse wassend of vallend was. Had met maximale belading van het schip te maken of zoiets. Vooral Arend Langenberg kon met zijn fantastische bronzen stemgeluid van de getallenbrij een compleet feest maken, het was bijna kunst! Een extra spanning inbouwen na de plaatsnaam en wij maar gokken of er een plus of een min kwam. Vergeet nog zo’n beroepsvoorlezer: Donald de Marcas. Arend is al een tijdje dood, Donald schijnt nog te leven, moet al wel tegen de 90 lopen. Ben de uitzendingen later uit het oog verloren, men schijnt in 1996 gestopt te zijn. Eerst heeft Teletekst de getallenproductie overgenomen, later kwam internet er bij. Hoe kom ik er zo plotseling op? Tegenover onze camperplek, aan de andere kant van de Maas, ligt Borgharen en ik meen me te herinneren dat deze plaats ook in het rijtje voorkwam maar echt zeker…. Nee! Even terzijde: ik begrijp volkomen dat dit abacadabra is voor mijn jonge lezers.

Ida Gerhardt heeft over de radio-uitzendingen een gedicht gemaakt met als titel “Radiobericht”; ik volsta met het begin.

Te Grave beneden de sluis
voorbij de zware deuren
mag mij het water sleuren
en kantelen met geruis.
– Grave beneden de sluis.

‘Wij geven de waterstand".

maandag 21 maart 2022: @ maastricht

Maastricht? Nou ja, een paar kilometer buiten Maastricht dan. Volgens Buienradar bevinden we ons in Smeermaas, een klein Belgisch dorpje langs de oude Romeinse weg van Maastricht naar Nijmegen. Volgens Weer&Radar zitten we in Lanaken en Buienalarm zegt dat de koffie staat te pruttelen in Maastricht. Die hoek dus. Consternatie op de camperplaats vanmorgen vroeg: zwei Deutsche Fahrräder sind geklaut und “wir haben sie gesternabend sorgfältich zusammengekettet”, helaas: waarschijnlijk niet zorgvuldig genoeg. Ik had in de reviews gelezen dat dat jatten van fietsen hier wel vaker voorkomt en heb gisteravond maatregelen getroffen: kleine fietsje in de garage en de Trek op de fietsendrager met nog een extra slot. Drukte van jewelste: politiebusje op het terrein; wist niet dat de hermandad zich nog met gestolen tweewielers bezighield. Wij hadden evenwel andere problemen: Gasflasche leer. Snel te verhelpen, maar niet als mijn liefhebbende wederhelft nog ligt te ronken. Wakker maken levert bij haar een humeur op dat te vergelijken is met de gevolgen van een ernstig lagedrukgebied en dat terwijl inmiddels hier het zonnetje al staat te tetteren. Koffiewater opzetten op een campinggazstelletje en het gasbussenverwisselgebeuren maar laten wachten tot na achten. Vijf dagen gedaan met 11 kilo propaan. Nog nooit zoveel gebruik op al onze reizen. Maar eens een studie maken van vul- of omruilstations in de omgeving. Vond trouwens nog een mooi tegeltje dat wel aardig bij België past.

Dacht dat vandaag de lente begon, maar dat schijnt gisteren (20 maart) al gebeurd te zijn volgens de deskundigen. Laten we zeggen: aan de temperaturen te zien is het toch vandaag. Las vanmorgen op nu.nl dat we op dinsdag in ons land kunnen genieten van de hoogste temperaturen in Europa. Stond ook een mooie foto bij, gemaakt door Sjef Kenniphaas uit Egmond aan Zee, wil ik je niet onthouden. Las in hetzelfde artikel dat je voor warm, droog en zonnig weer vooral niet naar het Middellandse Zeegebied moet gaan. In delen van Spanje is het kletsnat en met 10 tot 15 graden niet bepaald warm. Nog maar een weekje wachten met afreizen dus. Vandaag tikten we in Maastricht de 19 graden aan. We vermaken ons hier ook nog wel, bijvoorbeeld met fietsen. We moeten helemaal niks, maar kunnen van alles, heerlijk!

Fietsen dus, voor de zoveelste dag op rij. Shower, shirt, shoes and let's shove off! Vooruit: de shower vergeten we even. Vandaag stond het gebied ten noorden van Maastricht in the picture. Toch eerst naar het zuiden om een brug over de Maas te vinden om daarna weer het noorden op te zoeken. Je hebt dan al een aantal kilometers afgelegd om hemelsbreed een paar honderd meter te vorderen. Vanaf onze camperplaats kijken we uit op het kerkdorp Borgharen en het gelijknamige kasteel, we hadden ruim zeven fietskilometers nodig om daar te komen.

Bij de tekeningen hoort een naamsvermelding: Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed.

Word een beetje gek van al dat water hier: er lopen vier waterwegen van noord naar zuid. Natuurlijk hebben we de Maas. Maar die is voor grote delen hier niet bevaarbaar. Dan loopt vlak langs de Maas de Zuid-Willemsvaart. Dit kanaal is vernoemd naar Koning Willem I van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden (ja, toentertijd nog met België en Luxemburg) en met de hand gegraven tussen 1822 en 1826. Het watertje moest een korter en vooral betrouwbaarder alternatief voor de Maas vormen, tot dan de belangrijkste verbinding tussen de industrie rondom Luik en de grote handelsplaatsen. De Zuid-Willemsvaart loopt van Maastricht naar ‘s-Hertogenbosch. Dan hebben we het Albertkanaal (loopt van Luik en buigt iets ten noorden van Maastricht – zeg maar ter hoogte van onze camperplek – af naar het westen richting Antwerpen, rechtdoor gaat het Kanaal Briegden-Neerhalen. Het Albertkanaal is voor België een belangrijk kanaal want het verbindt de Maas met de Schelde. Het werd (net als de Zuid-Willemsvaart) met de hand gegraven tussen 1930 en 1939. Het kanaal Briegden-Neerhalen verbindt het Albertkanaal met de Zuid-Willemsvaart (gegraven van 1930 tot 1934). Dan hebben we tenslotte nog het Julianakanaal dat een deel van het water van de Maas doorvoert. Het grootste deel van de scheepvaart dat via de Maas naar België en Frankrijk gaat gaat via dit kanaal (gereed in 1934). Het kanaal begint bij Borgharen en komt ongeveer 36 kilometer verder bij Maasbracht weer in de Maas terecht. We hebben echt alle watertjes gehad vandaag. In twee etappes stond er zo’n 60 kilometer op de fietsteller. Die rare uitstulping in het westen van Maastricht tijdens de middagetappe (kaartje hieronder) werd veroorzaakt door een boodschappenuitstapje naar de Jumbo. De andere kronkel in Maastricht kwam doordat de hoge gebouwen het GPS-signaal niet doorgaven en we dus een beetje de weg kwijtraakten.

Twee prachtige routes, schitterend weer, kortom: een mooie dag! En morgen? Morgen is er weer een dag: busje blijft staan, wij gaan naar het Bonnefantenmuseum (onder andere). 

Voor nu: hasta la proxima vez.