Eerst
even de post. Vraagje:
“wat doen jullie ‘s avonds, tv kijken?” Antwoord: “Ja en
nee”. Als ik om me heen kijk zie ik heel veel satellietschotels
naar de Astrasatelliet wijzen. Het grote voordeel van zo’n schotel
is dat je meestal een goede ontvangst hebt, wel
moet je altijd bij het parkeren van de camper rekening houden met
het "uitzicht" van de schotel zodat er geen bomen of iets
dergelijks de ontvangst kunnen belemmeren. Daarnaast is een
storm of een flinke regenbui ook niet bevorderlijk voor een
sneeuwvrije ontvangst. Met een beetje schotel (tenminste 80 cm
doorsnee) kun je in vrijwel geheel Europa (met
uitzondering van een heel groot deel van Scandinavië) de
Nederlandse zenders ontvangen.
Grote nadeel van deze manier van
kijken is dat je er niet alleen bent met een schotel en een tv. Je
moet een abonnement hebben op Canal Digitaal
en die firma zou uit Italië kunnen komen: boeven dus. Elke paar jaar
verzinnen ze wel iets nieuws, zodat je voor de zoveelste keer nieuwe
hardware moet aanschaffen. En
dan een abonnement, kosten vanaf zo’n 17 € (afhankelijk van het
aantal maanden per
jaar dat
je Canal Digitaal wilt gebruiken). Wij
doen het anders, ook niet altijd helemaal tof, maar in 90 % van de
gevallen werkt het: tv via internet en
wel op
de telefoon, een tablet of (als we samen kijken) een laptop.
Eigenlijk heel betaalbaar geworden en super makkelijk. Je
moet er alleen voor zorgen dat je voldoende Gigabytes te verstoken
hebt, we stoken zo'n 3 GB op een dag op. Dat kan door een “ruim” abonnement te nemen (ik heb een 100
GB abo voor ruim 30 Euro per maand). In
het buitenland zou je ook een data simkaart kunnen kopen van het
betreffende land. In Spanje heb je een onbeperkte datakaart al voor
zo’n € 25,00 per maand. Wil je beeld op een tv-toestel dan heb je
nog een sticky nodig, heb me daar nog niet in verdiept maar heb van
horen zeggen dat je zo’n ding voor een kleine € 50,00 in huis
hebt. Andere prijzen dan een automatische satellietantenne op het dak
van je camper laten zetten (ergens beginnend bij € 1.500,00?). TV via internet, het
werkt, helaas niet voor de volle 100 procent, want in de binnenlanden van
Spanje is de 4G-dekking niet overal optimaal en Duitsland mag je qua
internet tot de ontwikkelingslanden rekenen.
vrijdag
18 maart: @ huijbergen
Er
wordt wel eens gezegd “the plans of a sailor are written in the
sand of low tide”, neem van mij aan dat een camperaar daar niet
voor onder doet. Niks Leuven vandaag. Het werd Huijbergen, een dorp
in de gemeente Woensdrecht, ja nog steeds Noord-Brabant. Waar zoek je
het? Zeg maar in de driehoek Bergen op Zoom – Roosendaal –
Antwerpen. Waarom? Heel eenvoudig: het weer. Eén ding zal echter een
vraag blijven: W had even genoeg van heide en vennetjes, wat hebben
ze hier? Precies!
Had
geen problemen met het wijzigen van de plannen. Heb voor de
duidelijkheid maar een trui aangetrokken met de tekst: “Home is
where you park it.” Opmerking van W: “Zolang het maar geen
onderbroek is met die tekst heb ik er geen moeite mee.” Heb wel
eisen gesteld aan de route: geen snelwegen vandaag. Dat je dan negen
kwartier bezig bent met grensoverschrijdend gedrag (steeds wisselen
tussen België en Nederland) maakt zo’n tocht alleen maar mooi.
Voor de route zie bijgaand kaartje. Die dikke blauwe klodder aan de linkerkant van de kaart is een weergave van de fietstocht later op de dag.
De
keuze met betrekking tot campings en camperplaatsen was reuze. Het is
uiteindelijk boerderijcamping de Meet geworden, code Campercontact
92.682, niet vanwege het feit dat men zich aanprijst met “camping
speciaal geschikt voor senioren”, maar omdat we hier optimaal
kunnen genieten van de zon. Bijkomend voordeel: ze hebben hier een
afwasplek, scheelt mij weer werk.
Een
rondje Kalmthoutse Heide werd het vandaag. Het is een
grensoverschrijdend natuurpark van zo’n 60 vierkante kilometer op
de grens de Nederlandse provincie Noord-Brabant en de Belgische
provincie Antwerpen. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat het fietsen
door het Nederlandse deel “geen reet aan was”, je fietst
weliswaar voor een deel door de bossen, maar langs de doorgaande
wegen. Echt interessant werd het pas bij de grensovergang Putte –
Putte-Kapellen. Daarna werd de natuur echt natuur. Misschien komt het
ook doordat in het Vlaamse deel van het park meer heide en stuifzand
bewaard is gebleven. Het Nederlandse deel is vanaf het eind van de
negentiende eeuw voor een groot deel met naaldbomen beplant. Men is
aan het werk om een deel van het bos te kappen om de open terreinen
aan beide zijden van de grens beter met elkaar te verbinden. Ik denk
overigens wel dat het hier op een mooie zomerse vakantiedag een
beetje Kalverstraat is, het was nu al behoorlijk druk. In het
Nederlandse deel zijn nog een aantal landbouwenclaves te vinden. Er
zijn plannen om deze stukken om te vormen tot natte graslanden
waardoor kieviten, wulpen, grutto’s en meer van die langpootvogels
weer op visite komen.
Ergens
tussen knooppunt 80 en 89 op het Belgische deel van de route heeft de
Vlaamse variant van Staatsbosbeheer, Natuurpunt geheten, in 2020 een
nieuwe trekpleister gebouwd: een uitkijktoren van ruim tien meter
hoog. Omdat het gebouwd is nabij het Stappersven en daarop ook
uitkijkt heeft de constructie de naam De Stapper gekregen. Ik kon W
de toren opjagen en had een goed excuus om beneden te blijven: onze
dure fietsen moesten bewaakt worden. Volgens W had ze een
adembenemend uitzicht, ik weet niet of ze daarmee het zicht op het
omliggende natuurlandschap bedoelde of de blik op
de-man-aan-wie-ze-de-beste-jaren-van-haar-leven-heeft-vergooid. Ik
vermoed het laatste want ze maakte een foto van me.
Nog
even boodschappen doen bij de plaatselijke Coop en de fietsen na
bijna 35 kilometer weer aan het infuus zetten. Het namiddag- en
avondprogramma kan beginnen. Een mooie dag! En morgen, morgen is er weer een dag. De bus blijft staan, dat is zeker.
V:
171.851
A:
171.955
rijtemperatuur:
max 15 graden
|
|
Wifi-index:
96 %; KPN
4G
boerderijcamping
de Meet, code Campercontact 92.682; 20€
all-in
|
