Volgens
W hebben we de afgelopen twee weken meer kilometers met de fiets
gereden dan met de auto. Moet een gevoel zijn, want de cijfers zeggen
iets anders: op de fiets een kleine 600, met de bus een ruime 1000.
In die verhouding komt vandaag verandering. We gaan richting Spanje.
Vandaag komen we er nog niet (morgen trouwens ook niet), maar we
maken wel een flinke ruk naar het zuiden. Spanje kent sinds 28 maart geen
corona meer, officieel noemen ze het daar “de vergrieping van Covid-19”.
Het
Ministerie van Volksgezondheid gaat in het derde coronajaar stoppen
met testen, quarantaines en thuisisolaties. Op naar het zuiden dus,
terwijl we beiden snotverkouden zijn en regelmatig een hoestbui
hebben. Geen koorts en nog niet de behoefte om een sneltest te doen.
Wel een mondkapje voor in de Franse supermarkt, dat doet ruim
driekwart van de bezoekers.
woensdag
30 maart 2022: @ avignon
Weinig
te vertellen over deze dag. Vrijwel recht naar het zuiden karren met
een regelmatige stop voor een verlaat ontbijt, een normale lunch en
een frisse neus. Het enige noemenswaardige is dat we beiden een vogel
op een paaltje zaten zitten. W zag er een kerkuil in, ik een pinguïn.
Waarschijnlijk is het geen van beide geweest: een kerkuil houdt niet
van de zon en een pinguïn op een paaltje in Frankrijk is zeer
zeldzaam, heb ik me laten vertellen. We maken er een lezersvraag van:
wie het weet mag het zeggen (berrynales@gmail.com).
Wel met tolwegen, anders zouden we er 50 procent langer over doen.
Heb geen moeite met tolwegen, je maakt er gebruik van of niet. Als je
ze gebruikt moet je betalen, geen gezeur. Waar is me wel mateloos aan
erger is de manier waarop de tolpoorten geïnstalleerd zijn. Ze zijn
functioneel voor een vrachtwagenchauffeur (bovenste gedeelte) en een
autobestuurder (onderste gedeelte). Met mijn buscamper zit ik er net
tussenin: de
hoogste tickets hangen te hoog en de laagste te laag. En dan kan het
raam van mijn bus ook nog niet helemaal naar beneden, zodat ik
halsbrekende toeren moet uithalen: eerst om een kaartje te krijgen en
later om te betalen. Met cash is dat vrijwel onmogelijk, want de
flappengleuf is onbereikbaar. Door heel dichtbij te parkeren kon ik
mijn creditkaart in een bankkaartengat krijgen. Eerste keer (Troyes –
Lyon) kostte het grapje € 44,40, de tweede etappe (Lyon –
Avignon) waren we € 32,20 kwijt. Opschieten mag wat kosten. Voor de
volledigheid: we gingen weer dwars door Lyon heen. Lekker
kunnen doortuffen, geen files.
Nee,
niet direct naar de camping. Eerst bunkeren bij een immense E Leclec,
Fransen houden nu eenmaal van groot. Met de kip kunnen we twee dagen
vooruit en voor de rest zijn de kasten en de koelkast ook weer aardig
gevuld. En ook belangrijk: we mogen weer dorst hebben. Kwart voor
vijf klinkt
de aankomstplop en weet je wat: we doen helemaal niks meer vandaag!
Een mooie dag? Och, kilometers maken is soms noodzakelijk. Lorca
ligt nog een kleine 1.100 kilometer verder en daar willen we een deel
van de Semana Santa meemaken met galopperende volbloedpaarden door
smalle straten. Dus een mens moet soms wat. Morgen
maken we er een rustdag van, voor zover dat kan met mijn altijd
actieve wederhelft.
V:
172.662; A: 173.249
rijtemperatuur
9 – 17 graden
zon
op: 07:26; onder 20:04
|
Af
en toe een bui, sporadisch een zonnestraal; goed om te rijden dus.
wifi-index: Orange F 4G 92 % camping du Pont d’Avignon code campercontact 24.851
€ 19,00 per nacht all-in
|
|
.jpg)
