Nog een laatste oppasdag, de gasbussen en de dieseltank optoppen en uiteindelijk zijn de vertrekkers dan vertrokken. Eén van mijn buufjes vroeg of ik niet een keer een blog kon schrijven zonder spanning, sensatie en ellende? Gewoon een beetje ouderwets gezellig geleuter, zonder verhalen over aanrijdingen, kapotte dingen en dure diesel. Eigenlijk ben ik me van geen kwaad bewust. Misschien ben ik de afgelopen weken soms een beetje een zeurende oude man geweest, maar dat komt door de leeftijd volgens W. Over leeftijd gesproken: heb vanmorgen eens laten berekenen wanneer ik over mijn uiterste houdbaarheidsdatum heen ben. Internet staat vol met van die prachtige tools: je vult je geboortedatum in en een paar variabelen en er wordt een voorstel gedaan voor je overlijdensmaand. Statistisch ga ik de pijp uit in december 2035, dus ik heb nog een paar jaar te gaan. Het leuke van het hele verhaal is: hoe ouder je bent, hoe ouder je wordt. Laat me dat even uitleggen! Mensen kunnen sterven op alle leeftijden. Maar iemand die 50 jaar oud is, kan niet meer sterven op een leeftijd jonger dan 50 jaar. Iemand die 1 jaar oud is kan nog wel op een jongere leeftijd sterven. Daarom is de levensverwachting van iemand die ouder is hoger dan die van iemand die jonger is. De oudere persoon heeft al laten zien dat hij niet op jongere leeftijd zal sterven. Ik zuig niks uit mijn duim. Alle cijfers en feiten zijn op basis van de laatste door het CBS gepubliceerde resterende levensverwachting voor de Nederlandse bevolking. De afbeelding laat zien wat je levensverwachting is bij je geboorte. Voorlopig ben ik van plan om zo oud als mogelijk jong te sterven. En dan is natuurlijk de meest ideale vorm van overlijden: ‘s morgens dood wakker worden.
De boel verkopen en dan in een camper gaan wonen en leven? Heb het ooit overwogen, maar stuit op praktische problemen. Natuurlijk kijk ik min of meer afgunstig naar ex-buurjongen K die met zijn vriendin een jaar rondtrekt van de opbrengst van een voor veel geld verkocht huis in een schattig omgebouwde oude Mercedusbus (zie nevenstaande foto). Yep: c1 rijbewijs, dan kun je in Portugal Azulejo's in je tafel knutselen, zonder op de kilo's te hoeven letten Als hij in Italië was geweest waren het azzurro’s geweest, maar nu dwaal ik geloof ik ernstig af. Jaloersmakende foto’s komen er regelmatig op zijn reisblog langs (helaas alleen opengesteld voor “intimi”). Zou het vroeger wel gewild hebben, maar ben nu een beetje een scheitertje geworden. Niks mis met deze manier van leven zolang je maar gezond blijft. Als je eenmaal ziek wordt of gehandicapt raakt, kortom je raakt in een kwakkelfase, dan is zo’n woning op wielen verre van ideaal. We blijven het op onze manier doen: huis aanhouden als veilige basis en een paar keer per jaar er een flinke periode tussenuit. En nee: niet overwinteren in het zonnige zuiden. We gaan er wel heen als de zonzoekende campers uit heel Europa Spanje weer gaan verlaten. Het schijnt dat februari traditiegetrouw de drukste maand is op het Iberisch schiereiland. Half maart: de overwinterende nomaden trekken naar het noorden, wij gaan de andere kant op. Waarheen? Zelfs op de avond vóór vertrek was de bestemming voor de volgende dag nog een goed bewaard geheim, ook voor mezelf. Misschien heeft W andere gedachten?
dinsdag 15 maart: @ gastel (noord brabant)
Het fijne van een camper is de onzekerheid! Vanmorgen na een uitvoerige bestudering van alle beschikbare weersites en -apps, een grondig vergelijkend warenonderzoek van campings en camperplaatsen gekozen voor Gastel in Noord-Brabant, een gebied waar we al eerder verkennende stappen hebben gezet, maar nog niet alles van gezien hebben. En wees nu eerlijk, de volgende wervende tekst op de website van de camping moet toch ook jou over de streep trekken? “Welkom op de website van Mini-camping Gravenkasteel. Wij bieden plaats aan 24 kampeermiddelen. U vindt ons in Gastel, een dorpje in Noord-Brabant, net onder Eindhoven. Mini-camping Gravenkasteel is een SVR Camping, gelegen tussen prachtige natuurgebieden met veel heide en vennen. Met haar vele fietspaden bent u snel op vele plekken die het grensgebied heeft. Te voet naar de Leenderbossen (N-B), met de fiets naar de Achelse kluis (B) en met de auto naar Weert (L). Er is voor iedere actieve rustzoeker genoeg te beleven. Naast de mooie natuurgebieden heeft de mini-camping zelf een modern en goed onderhouden sanitairgebouw, van alle gemakken voorzien. De groene en ruime standplaatsen voorzien u van uw privacy en de gemoedelijke sfeer zorgt voor een comfortabele tijd bij ons op mini-camping Gravenkasteel. Kom en ontdek het zelf.”
We zijn gekomen en hebben het zelf ontdekt! De thermostaat thuis op 12 en gaan met die banaan. Alleen zitten er tussen Lichtenvoorde en Gastel een paar kilometers en dat worden er alleen maar meer als je nog een omtrekkende beweging naar Obelink in Winterswijk maakt. Gelukkig konden we daar ook ons “middagmaal” naar binnen werken, nadat we een paar noodzakelijke boodschappen hadden gedaan (hadden bijna allemaal te maken met poep en pies, maar dat terzijde).
Over de reis naar het Brabantse valt niet zoveel te zeggen, bekende snelwegwerk (A18, A12, A50, A2) tot een eindje achter Eindhoven en daarna de binnenlanden in. W voor het grootste deel met de oortjes in en Spotify aan, behalve op die momenten dat we zinvolle gesprekken voerden over de acceptatiewaarschijnlijkheid van Scrabblewoorden als “spatlaplengtebeslissing” en “ziektekostenverzekeringspasjes”. Nog even werd het heel serieus toen we al babbelend en googelend tot de ontdekking kwamen dat het skelet van een volwassen mens uit ongeveer 206 botten bestaat. Een baby heeft er veel meer! Wel 350 botten. Bij het ouder worden groeien een aantal botten aan elkaar, vandaar dat je als je volwassen bent minder botten hebt. Mijn suggestie dat een man één botje meer heeft, werd door W als belachelijk afgedaan en ik kreeg een heel verhaal te horen over zwellichamen, bloed dat naar bepaalde delen van het lichaam trekt en meer van dat soort spannends. Je merkt: voor je het weet ben je op de plek van de bestemming.
Een warm welkom op de camping met koffie en cake, installeren en meteen op de fiets voor een verkennend rondje. W had een leuke (korte) knooppuntenroute in het informatierek gevonden, makkie dus. Helaas: op het papiertje stonden meerdere routes en als je dan op een bepaald moment de knooppunten van route 3 volgt, terwijl je 2 moet hebben, kom je maar zo in Weert uit. Over slaafs “knooppuntenvolgen” gesproken. Och, Weert is ook mooi en uiteindelijk kwamen we via België weer na een kleine 35 kilometer op de camping aan. Weliswaar een beetje verkleumd, maar het beloningsbiertje (Budels) was nog kouder.
V: 171.653; A: 171.851 rijtemperatuur 11 – 13 graden |
wifi-index: kpn 4G 92 % svr minicamping
gravenkasteel; code campercontact 9147; |