Een kort ritje vandaag: op zoek naar een wasmachine. Die
hebben we samen met een droger gevonden op camping Valdevaqueros, een kilometer
of acht ten noordwesten van Tarifa. De camping is het verzamelpunt van Tailor
Made Expeditions, een organisatie die net als de NKC, Acsi en Anwb
camper-/kampeerreizen naar Marokko organiseert. Kenmerk van deze club: de groepsgrootte
is ten opzichte van de andere aanbieders behoorlijk kleiner (tussen 5 en 10 equipes) en de route is net iets anders. Volgens
mij heeft W wel interesse.
De tocht was dan wel kort, maar verschrikkelijk mooi. Het
werd een combinatie van A7 en N340 met veel mooie doorkijkjes op de Straat van
Gibraltar en het Rifgebergte van Marokko. Strakblauw wederom, alleen aan de
andere kant van het water hing er bewolking boven de bergen. Eerst richting
Algacires met een grote Lidl, waar alle Marokkogangers hun laatste
(alcoholische) inkopen doen. Algacires is niet alleen de grootste containerhaven
van Spanje maar tevens de belangrijkste veerhaven voor de oversteek naar Tanger
en Ceuta (die tweede Spaanse enclave in Marokko). Al tientallen kilometers vóór
de haven in zicht komt prijzen grote reclameborden aan dat je vooral op die
plek kaartjes voor de overtocht moet kopen. De concurrentie moet moordend zijn.
De N340 bracht ons vervolgens naar het Moorse stadje Tarifa
dat we links hebben laten liggen. Jaren geleden tijdens onze fly-drive door
Andalusië hebben we al eens een sinaasappeltje in de haven van dat stadje
gegeten. Langs de winderige kust van de
Atlantische Oceaan naar de camping. Dat het hier waait kun je zien aan de
honderden hoge windmolens in de omgeving. We zitten inmiddels aan de Costa de
la Luz die loopt van het zuidelijkste puntje van het Iberisch schiereiland
(Punta Marroquio o de Tarifa) tot aan de grens met Portugal (monding van de Río
de Guadiana).
Nog wat te vertellen? Weinig: de camping is een beetje
zompig door de overtollige regenval van de laatste tijd (morgen en overmorgen komt er nog meer aan). De voorwielen staan op het asfalt zodat we
morgenvroeg hopelijk redelijk weg kunnen komen. Overal zie je behoorlijke slipsporen. De
echte grote jongens staan op de parkeerplaatsen met kilometers verlengkabel om
toch vanavond van de schotel te kunnen genieten. Behalve een wasje en een
wandeling naar zee (W) hebben we de middag luierend en lezend (T-shirt, korte broek en blote voetjes) in het zonnetje doorgebracht. En ook
dat kan een prettige bezigheid zijn.
