avonturen in het wilde westen

maandag 5 maart: @ camperpark cabo de gata (iets ten noorden van san José)

Na ruim een halve week mocht Puzzel weer aan de bak: niet ver maar wel heftig, namelijk richting het natuurpark Cabo de Gata, zo ruig dat er verschillende cowboyfilms opgenomen zijn zoals de spaghettiwesterns met Clint Eastwood. Er zijn nog een paar filmsets die inmiddels omgetoverd zijn tot kassakrakers waar een paar keer per dag de bank wordt beroofd en vervolgens de boeven vakkundig worden opgeknoopt. Dit alles tegen afdracht van de nodige pecunia. Ik mag niet zoveel geld uitgeven van mijn moeder.

Maar voor je op het schiereiland komt mag je door de kermis van Mojácar rijden. Feitelijk kom je helemaal niet door Mojácar, dat ligt leuk op een heuveltje, je rijdt tussen de restaurantjes en barretjes aan weerszijden van de kustweg. Deze keer viel het met de drukte mee: weinig toeristen en zij die er wel waren hadden een hoog steunkousengehalte. Puzzel kon warempel nog geparkeerd worden aan zee zodat de chauffeur een bammetje (vers gekocht bij de Lidl evenals de nodige mondvoorraad voor een dag of vier) en een paar vloeibaar gemaakte vitaminebommetjes naar binnen kon werken. Dreigende luchten, toen al.

Na Mojácar volgt een heel mooi stukje weg naar Carboneras. Helaas geen plek om te stoppen om foto’s te maken en toen er wel gelegenheid was regende het pijpenstelen. In een flits kwam “hotel si” voorbij, maar ik had mijn handen vol aan de haarspeldbochtjes. “Hotel si” was het antwoord van de bevolking van Carbonares op het “hotel illegal” van milieuorganisaties als Greenpeace. Het gaat om het zeer omstreden project “hotel El Algarrabo”, eigenlijk het beste voorbeeld hoe je kunt rotzooien met ongerepte Spaanse kust. Een projectontwikkelaar besloot om een leuk hotelletje (400 kamers) te bouwen, kreeg een aantal vergunningen, maar toen het grootste gedeelte van het beton gestort was en men aan de afwerking kon gaan denken, bleek dat er op deze plek in een beschermd natuurpark helemaal niet gebouwd mocht worden. Beetje veel getouwtrek, milieuorganisaties erbij, bevolking vóór de bouw (want werkgelegenheid). Uiteindelijk heeft de hoogste rechterlijke instantie een dikke vette streep door het project gehaald. Het betonnen karkas zal worden gesloopt maar er blijft letterlijk een heel diep litteken achter in deze diepe kust. Foto’s van internet geleend.

Na Carbonares wist Ome Tom wel een leuk weggetje voor me. Toen 10 keer een bord inundatie was waargenomen, waarbij ook vijf verlagingen goed wat water kenden (het regende behoorlijk weet je nog) en Puzzel nu ook aan de onderkant goed schoon werd, de wegen steeds smaller werden en opvallend veel Spanjaarden (voor zover aanwezig in deze verlaten streek) zeer bedenkelijk naar het busje keken (“hij zal toch wel aandrijving op alle vier wielen hebben?”), was er maar één passend antwoord op dit avontuur: omdraaien en de borden volgen. Via de N341 zit je zo op de gratis A7 en met een poep en een zucht rijd je dan op de weg richting San José naar Camperpark Cabo de Gate, een plek waar alles 100 % in orde is, maar dat absoluut niet midden in de natuur ligt, tenzij je plastic kassen tot de natuur gaat rekenen.

 

En de rest van de dag? Een wasje gedraaid, alleen géén droger. Dus de buitendroger zijn werk maar laten doen (het regende niet meer) en die droger had maar één stand, namelijk “turbo”. Het waaide zo hard dat de camper stond te dansen in de wind.  Truien en broeken net niet droog  (het kleine textiel wel) toen het weer iets begon te druppelen, dus morgen nieuwe kansen. Nog een flinke schuiver onder de douche gemaakt, gewoon uitgegleden: goed hard op mijn billen terechtgekomen en vervolgens met de scheenbenen onder het schotje van de andere douche geschoven, waarbij de onderkant van het schotje een deel van het vel meende te moeten verwijderen. Moet een spannend gezicht zijn geweest: blote liggende man, piemeltje naar boven, verdeeld over twee douchecabines (hebben Nederlanders er aan één niet genoeg?) Bloedde redelijk (fijn hè die bloedverdunners). Ook de achterkant zal er morgen wel niet uitzien. Wat kan het camperleven toch afwisselend zijn!

V: 108.681; A: 108.786