Het laatste stuk Spanje vandaag: eerst van Pamplona naar
Jaca via de N240, de nieuwe autovia wordt aangelegd en is deels open. Typisch
Spanje: hebben ze een N-weg, leggen ze er een autoweg naast, waardoor de N-weg
geen enkele functie meer heeft. Dan vanaf Jaca pal naar het noorden. De Col du
Somport hebben we nog nooit bedwongen. Je kunt het laatste stuk ook met de
tunnel, maar dat is “niet echt”. Boven stonden we wel in de mist; beetje
jammer, maar je kunt niet alles hebben in dit leven. Opvallend was dat het aan
de Franse kant al echt herfstachtig was: niet alleen het weer, maar ook de
bomen.
Op naar Lourdes, even mijn religie-allergie op een laag
pitje zetten. We zijn er al eens eerder geweest, toen onze kinderen nog klein
waren en de eigenaar van de de-Waard-tenten nog een camping exploiteerde in de
Pyreneeën, waar wij overigens met onze Walker best mochten staan. Ome Tom vond
dat we via de Col d’Aubisque naar Lourdes moesten. Gezien de laaghangende
bewolking zijn we “stout” geweest en hebben een alternatief via Pau gekozen.
Lourdes heeft plenty campings en twee camperplaatsen. Plaats
één was gratis, maar aan een drukke weg, dus: afgekeurd. Plek twee kostte een
tientje op een stil afgesloten en bewaakt parkeerterrein, dus: goedgekeurd.
Wandelschoenen aan en via de kermis van souvenirshops en reliwinkels naar de
plek waar het in 1858 allemaal begon toen Bernadette Soubirous naar men zegt 18
verschijningen van Maria gehad heeft. Sindsdien is Lourdes uitgegroeid tot de
belangrijkste katholieke bedevaartsplaats van Frankrijk: per jaar doen vijf
miljoen pelgrims en toeristen dit plaatsje aan. Voor de inwoners van Lourdes is
het big business: volgens de laatste telling zijn er 189 hotels. We hebben ons
niet gelaafd aan het bronwater van de grot, waaraan heilzame kwaliteiten
toegedicht worden.Eventuele wonderen werden vroeger getoetst door “het Bureau van de medische vaststellingen”, opgericht in 1905. Sinds 1947 is die taak weggelegd voor het “Internationaal Medisch Comité van Lourdes”. We zagen met eigen ogen een rolfiets in de rivier de Gave liggen, iemand had die schijnbaar niet meer nodig. Toch een wonder? Ik besluit maar met de wijze woorden van wijlen mijn vader: “Als mensen denken er wat aan hebben dan is het goed dat het er is”.
V: 102.407; A: 102.699