najaarstocht 2017 – 14: onbekend frankrijk

dinsdag 26 september: @ baraqueville

Een heel rustig nachtje op de P in Lourdes: plek voor 100 campers, we overnachtten er met acht. Beetje vreemd bord: vooral de Duitse tekst leverde opgetrokken wenkbrauwen op. Beetje frisjes, dus voor het eerst sinds tijden weer de beentjes bedekt en dichte schoenen aan de voeten. Hoogste tijd om de Hautes-Pyrénées te verlaten.

Een route uitgestippeld met weggetjes en wegen die we nog nooit eerder gereden hebben met als (voorlopig) einddoel een stad die al jaren op ons verlanglijstje staat: Albi. De weg naar Albi was dan wel niet bekend maar eigenlijk niet bijster interessant: eerst slingerend langs de A64 tot deze tolvrij wordt bij St. Martory en vervolgens gratis blijft tot Toulouse. Daar twee keer een klein tolbedrag betaald om niet dwars door de grote stad te hoeven en weer gratis via de A68 naar Albi. Ergens onderweg langs de snelweg nog een loosplek gevonden waar we de potjes konden legen en het (af)waswater verantwoord konden laten weglopen. De Fransen hebben het mooi geregeld voor de camperaars. In Albi konden we Puzzel gratis parkeren op een camperplaats bij het kerkhof (meestal rustig). Het zonnetje was inmiddels weer aan het tetteren geslagen dus het zomerse goed weer voor de dag gehaald. Op de fiets naar de stad, maar de bulldozers hadden hier hun werk niet goed gedaan: beetje veel klimmen.

Albi is een oud plaatsje dat al in de Middeleeuwen genoemd wordt. Enkele highlights: allereerst de kathedraal Sainte-Cecile (het grootste bakstenen gebouw ter wereld, vertelt een foldertje). Het gebouw is niet alleen een kerk, maar was tevens een vesting tegen de Katharen of Albigenzen. Deze katharen vormden een religieuze beweging die nogal afweek van de leer die de Rooms-Katholieke kerk predikte. En wat doe je dan als goed christen: je jaagt ze over de kling onder het motto “dood hen allen, God zal de zijnen herkennen”. De kathedraal hebben we niet bezocht: er ging juist een kist naar binnen, ouderwets op de schouders van een achttal dragers. Ook een mooi gezicht was de Pont Vieux, een oude brug uit de 12^e eeuw over de rivier de Tarn.

 

 

 

 

Een toeristentreintje liet ons de rest van Albi zien: Henri Marie Raymond graaf de Toulouse-Lautrec-Monfa is hier geboren en heeft er zijn eigen museum gekregen. Ook ontdekkingsreiziger Jean-François de La Pérouse heeft zijn roots in Albi en is op 47-jarige leeftijd met zijn schip ten onder gegaan. Hij werd voor het laatst gezien in Botany Bay in Australië. Het leverde allemaal weer mooie plaatjes op. Later op de dag moest opa via Whatsapp-audioboodschap aan kleinzoon T. uitleggen hoe je in een trein kunt rijden die niet op rails rijdt. Een 3-jarige heeft nog veel te leren. Opa ook: het duurde eventjes voor het audiogebeuren verstuurd kon worden.

Puzzel stond al die tijd pal in de zon en was tijdens ons bezoek aan de stad behoorlijk opgewarmd. Dus maar snel zo’n vijftig kilometer verder gereden zodat de airco zijn best kon doen. Definitief einddoel Aire de Camping-Car in Baraqueville (code 15.362). We stonden er voor nop.

 

 

Veel gezien, mooie dag! En bij de Tourist Information kregen we niet alleen een plattegrondje, maar ook nog een kleurplaat van de stad. Jammer dat er geen nummertjes in de vakjes staan die aangeven wat voor kleur je moet gebruiken: 1 is rood, 2 is donkerblauw enz.

 

V: 102.699; A: 103.014