nazomeren 2023 – 5: tussen de rhône en de via rhône (3)

Populaire camping tussen de Rhône en de ViaRhôna: elke dag tegen een uur of drie hangt er een bordje aan de poort “complet” en voor de niet-francofielen staat er met kleine letters “full” onder. Mazzel gehad dus, we kwamen zondag rond half drie aan, kregen een van de laatste plekjes en staan goed. Nee, niet aan het water, maar dat heb ik al verteld (geloof ik). Verder niks te mekkeren? Nee, behalve dan dat de bewegingssensoren in het toiletgebouw wel eens mogen worden bijgesteld. Sta je volledig ingezeept onder de douche gaat het licht uit. Geen probleem om zes uur 's middags, maar een paar uur later is het donker and that's different cook. Foto: uitzicht vanaf de camping, genomen vanmorgen om half tien.

Langs de Rhône loopt niet alleen de ViaRhôna maar ook de A7 en de oude Route nationale 7, de oude hoofdweg tussen Parijs en de grens met Italië. Bijnamen: route des vacances en Route de la mort, vanwege de haast die de Fransen hadden op bij de stranden van de Méditerané te komen. De basis werd gelegd door de Romeinen die onder Marcus Agrippa tussen 39 en 15 voor Christus een netwerk van wegen aanlegden met als middelpunt de toenmalige Gallische hoofdstad Lugdunum (zeg maar Lyon). Algemene naam: Via Agrippa. Vanaf Lugdunum liep de weg noordwaarts richting Lutèche (Parijs) en volgde grofweg de route van de RN 6. Zuidwaarts ging het richting Rome langs de Rhône, net als de huidige RN 7.

In het laatste blog werden de tegeltjes gemist door een nichtje van W, een (on)regelmatige lezeres. Speciaal voor de familie van W een toepasselijke (van mij). Nog een vraag van een van mijn lezers: “Geen last van de mistral?” De mistral blaast hier zo'n 130 dagen per jaar en ontstaat doordat koude lucht uit noordelijk Europa door een lagedrukgebied boven de Middellandse Zee wordt aangezogen. Het nauwe Rhônedal kan dan als “trekgat” dienen.

dinsdag 3 oktober: @ tournon sur rhône

Voldoende popcorn ingekocht om het hele verhaal uit te zitten? Ik probeer het kort te houden, maar beloof niks. Naar het noorden vandaag, op de fiets. Niet omdat het moet maar omdat het kan. “Tout plat”, zo noemde onze Franse buurman de ViaRhôna. Ik dacht eerst dat hij Nederlands probeerde te spreken, maar echt: “tout plat” is gewoon Frans. Net iets minder plat dan Nederland, maar het aantal meters stijgen en dalen valt te verwaarlozen. Als je dan de wijze woorden van wijlen mijn vader in gedachten houdt (“een rivier stroomt zelden tot nooit bergop”) en je de rivier de goede kant op volgt (stroomafwaarts) zal je vrijwel nooit moeten klimmen. Een enkel dijkje of talud nagelaten, fiets je langs een rivier altijd bergaf. Heerlijk! Geldt alleen niet voor ons: we moeten terug naar de camper, dus na een stukje naar het zuiden gaat het meestal (ongeveer via dezelfde weg) weer naar het noorden. En vandaag dus andersom: eerst naar het noorden, terug naar het zuiden. Kaartje bij deze alinea laat het stuk van de Via zien die we gisteren en vandaag gefietst hebben.

Zoonlief was (en is) fan van The A-team. Heel vaak hoorden we dan ook in ons huis de legendarische woorden van kolonel Hannibal Smith: “I love it when a plan comes together”. Zo is het hier vanmorgen wel: twee fietsen (alle accu's opgeladen), twee coureurs in topvorm, een landschap “tout plat”, temperatuur oplopend tot zo'n 27 graden, weinig wind (zuidhoek). Over die accu's gesproken: W liet er gistermiddag bij het opladen eentje vallen. Probleem was alleen dat mijn grote teen eronder zat. De val werd door W afgedaan met de woorden “Als de accu vol zat was misschien je teen wel gebroken, een lege is niet zo zwaar!” Tegen dat soort logica kan ik echt niet op.

Op de fiets dus, een soortgelijke route als gisteren maar dan een beetje anders. Wat maakt het anders? We kunnen er beiden de vinger niet opleggen. Water in het midden: de Rhône die nog steeds de Ardèche van de Drôme scheidt, waarbij ons busje in de Ardèche staat. Fietsend steken we regelmatig het water over. Je ziet wijnranken, fruitbomen (perziken, abrikozen, heel veel abrikozen). Toch is op de een of andere manier “landelijker” dan gisteren. We proberen het een ander onder woorden te laten brengen, waarbij je moet bedenken dat het volgende stuk tekst uit het Frans naar het Nederlands is vertaald. Het klinkt altijd verschrikkelijk bombastisch, maar ik kan er niet genoeg van krijgen. “RHÔNEDAL, de Rhóne vormt tegelijkertijd een grens en een verbinding en zij die aan zijn oevers wonen kennen de macht van de koning der rivieren. Deze oude krokodil van de kaarten van Frankrijk die van af de bruggen gezien een sluimerend bestaan lijkt te leiden, kan tot grenzeloze en ongehoorde woede uitingen opzwellen. Misschien hebben onze voorouders zich hier al in de Oudheid gevestigd om zich met deze reus te meten. Nu treffen we overal in het dal de resten van hun beschavingen aan, verspreid op de door wijngaarden beheerste hellingen. Het is bijna onmogelijk weerstand te bieden aan de vele genoegens van de geschiedenis en aan het zachte nectar dat dit gebied voortbrengt.” (bron: stedentripsvoorstedentrips). 

Over wijn gesproken: aan de overkant van de camping ligt Tain-l'Hermitage. Hier is een clubje wijnbouwers gevestigd dat aan beide zijden van het water wijngaarden heeft.

Highlights? Eigenlijk één doorlopende highlight. Fotootje gemaakt van le Barrage d'Arras. De Arrasdam (158 meter lang en 15,2 meter hoog) is een hydraulische dam gelegen op het grondgebied van de gemeente Arras-sur-Rhône. Bouwjaar: 1970.

Ook een paar foto's gemaakt op ons keerpunt Andance. De meeste foto's hebben we gemaakt van de Andancebrug (1827) die Andance in de Ardèche verbindt met Andancette in de Drôme. Het is een broertje van de brug van Tournon, namelijk door dezelfde architect ontworpen. Een klein detail: de oorspronkelijke brug werd grotendeels verwoest op 30 augustus 1944 en werd in 1946 herbouwd en verhoogd om de doorgang van stoomschepen mogelijk te maken. Waarom we Andance als keerpunt hebben genomen? Simpel: lag op 25 kilometer.

Opvallend weinig scheepvaart op de Rhône, zowel gisteren als vandaag. Gisteren precies één duwboot en een cruiseschip zien varen, vandaag helemaal niks en dat terwijl de Rhône bevaarbaar is voor vrij grote schepen tussen de monding en Lyon. Heb gelezen dat er door River Shuttle Containers 1.200 containers per week worden getransporteerd tussen Lyon en Fos-sur-Mer. In Lyon is daarvoor een containerhaven gebouwd. Compagnie Nationale du Rhône hebben we gisteren leren kennen als de eigenaar van 29 waterkrachtcentrales in het Rhônedal. Las vandaag op één van de informatieborden aan de kant van de ViaRhôna dat de CNR de op één na grootste leverancier van elektriciteit in Frankrijk is met een gemiddelde jaarlijkse productie van 15,7 TWh, volledig gegenereerd door waterkracht.

Het schijnt hier een paar weken geleden gespookt te hebben. We kwamen nog regelmatig restanten van het noodweer tegen.

Weer een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag. Maar met Tournon-sur-Rhône is het voorbij en gedaan. “Se acabó” stond in het Spaanse leerboek van W. Met een beetje mazzel gaan we morgen naar “het ideale paleis” (palais idéal) van postbode Cheval, een niet te missen plek in de Drôme. Staat al jaren op mijn lijstje en nu we toch in de buurt zijn en vooral geen haast hebben, is een kleine omweg naar Hauterives geen probleem. Foto geplukt van internet om je vast voor te verwarmen. Maar eerst vanavond nog even een hapje eten. W kookt, dus het zal wel een pizzeria worden. Altijd lekker! Gaan we morgen weer gewoon voor een lappie vlees “al la plancha”.