napruttelen – 2: niet alleen voetbalgras is heilig

Ze zijn er nog de campings waar je met een rol wc-papier onder de arm naar het toiletgebouw moet omdat de campingexploitant het vertikt om toiletpapier ter beschikking te stellen. Vooral in Frankrijk zijn we ze het afgelopen jaar tegengekomen en daar waren de toiletten ook meestal ontdaan van wc-bril. Het kan ook anders en dat is de nieuwe trent: GLAMPING. In de taalkunde noemen we glamping een “kofferwoord”: de woorden “glamourous” en “camping” zijn aan elkaar geplakt. Niks primitief kamperen in een lekkend puptentje: vaak wel tentzeil, maar dat is dan gespannen boven een keukenblok die thuis in je aanbouwkeuken niet zou misstaan. Slapen op een luchtbed? Ben je betoeterd: gewoon Auping boxsprings in je ledikant. Het woord glamping is nog niet zo oud: de term "glamping" werd voor het eerst genoemd in dat landje aan de andere kant van de Noordzee en wel in 2005, het duurde nog een paar jaar (tot 2016) voor het werd opgenomen in het Oxford English Dictionary. In het Nederlands werd de term voor het eerst gebruikt in 2009. Het woord is dan wel nieuw, glamping is al eeuwen oud. Kwam onlangs een afbeelding tegen van een diplomatieke top in 1520. Frans I van Frankrijk en Hendrik VIII van Engeland waren er bij. Feestje vond plaats ergens in Noord-Frankrijk en staat bekend onder de naam “Goudlakenkamp”. Heb je het liever internationaler dan mag je “Field of the Cloth of Gold” noteren als je Engels wilt spreken of “Le Camp du Drap d'Or” wanneer je de Franse taal prefereert. Welke taal dan ook: ze knutselden er 2.800 tenten en paviljoens in elkaar en dat alles om de vriendschapsband tussen twee landen te verbeteren. 

Maken we even een sprongetje naar het begin van de vorige eeuw. Ook toen was er sprake van glamping: rijke ontdekkingsreizigers en deelnemers aan safari's vertrokken naar Zuid-Afrika. Zij waren vaak maanden van huis en als je diepe zakken had en niet bereid was om comfort en luxe achter je te laten dan kon je beschikken over elektrische generatoren, inklapbare badkuipen en niet te vergeten voldoende champagne. Voldoende gekleurde medemensen om die rommel allemaal voor je te transporteren.

Je vraagt je misschien af: hoe komt die vent er nu weer bij om over dit onderwerp te schrijven. Heel simpel. Kwam de term “glamper” tegen op een camperwebsite. Ging over een wel erg luxe uitvoering van een camper(tje). Klinkt goed: voortaan camperen we niet meer maar we gaan glamperen! Geweldig toch?

zondag 29 oktober: @ balgoy

W naar huis met het autootje, ik knoopte er nog een dagje-in-mijn-uppie aan vast. Gewoon een dag helemaal niks doen. Nou ja: moest eerst naar Balgoy rijden, wel even 130 kilometer aan het wieletje draaien. Rijd de camperplaats op, komt daar Ruud (de eigenaar) heel hard aanrennen. Rivierklei, en de vochtigste oktobermaand sinds jaren. Is hij bezorgd dat ik vast kom te zitten? Weet het niet, maar hij heeft deze week al drie keer een tractor of een vrachtwagen moeten laten komen om campers uit de prut te trekken. Misschien is zijn gras wel heilig. Kan me er wat bij voorstellen: campers kunnen vervelende sporen in een drassige ondergrond trekken en zelfs na een jaar zie je de sporen nog. Hij loodste me heel prettig een verhard plekje op. Kwam er alleen even later achter dat ik wel erg ver van de stroompaal stond. Koelkast dus op gas, laptop na een paar uur aan de omvormer en niet de volle kerstverlichting aan. Scheelt warempel ook weer drie Euro. Moeten we vaker doen, kunnen we waarschijnlijk zonder bijstand de winter door. Nog wel even op de Chinees naar de Jumbo, kippeneindje en op dat moment redelijk weer. Beetje wind, maar met maximale ondersteuning heb je daar beslist geen last van. Activiteiten als lezen, dutten en een paar regels tikken brengen je zo naar het kookmoment. Restantje aardappelen van vrijdag, een braadworst en een paar sperzieboontjes vormen samen een voedzaam geheel. Heb niet naar nutriscores gekeken, vind ik weer zo'n modegril. Was inmiddels weer gaan regenen, maar onze glamper kan daar tegen. Even wennen aan de nieuwe tijd. Zon op/onder: 07:28/17:11 (gegevens Balgoy), dus erg vroeg donker. Rijtemperatuur tussen 12 en 15 graden.

maandag 30 oktober: @ kötteldiek

Rare klok hebben we in de camper. Gaf gisteren de hele dag nog de zomertijd aan en vanmorgen vroeg was hij weer bij de tijd. Je zou toch zeggen dat de moderne techniek er voor kan zorgen dat elke klok exact om drie uur een uur terugspringt? Voor de volledigheid en voor die mensen die willen weten wat voor boeken ik verslind. De afgelopen dagen was dat “Dagverhaal van eene reis naar Paramaribo en verdere omstreken in de kolonie Suriname” (1842), geschreven door Gaspard Philippe Charles van Breugel. Het boek begint met een voorrede en de eerste regels daarvan luiden: “Het dagverhaal mijner reis en oponthoud in de kolonie Suriname, was niet voor de pers bestemd; en te vergeefs zoude men daarin eene beschrijving dier kolonie zoeken, het is zoo min voor geleerden geschreven, als dat het aanspraak maakt, om in eene boekenkamer te pronken; het zijn de waarnemingen, zoo als ik die ter plaatse zelve deed en mogen als zoodanig tot eene bijdrage verstrekken ter nadere kennis dier volkplanting, terwijl het hier en daar nuttige wenken bevat en zoo ik hoop een aangenaam onderhoud verschaffen zal”. Weet het: je moet een beetje geschift zijn om te kunnen genieten van dit soort vertellingen.

De afstand van de camperplaats naar ons huis bedroeg exact 92 kilometer. Later op de dag kwamen daar nog 37 bij voor een bezoekje aan de Lidl in Duitsland en natuurlijk een tankbeurt voor het autootje (niet de bus), 173,9 voor een litertje E10, da's een kwartje per liter goedkoper dan in Nederland. Rijtemperatuur 12 tot 15 graden en zon op/onder: 07:25/17:07. En daarmee is dan ook dit verhaal weer compleet. Even een paar daagjes wat anders en dan in Kotten op een hond en zes kippen passen. Later!

napruttelen – 1: halloween in het westen

Jazeker, ik weet het: Halloween valt op 31 oktober omdat dat de avond vóór Allerheiligen is. Halloween is afgeleid van All Hallows' Eve (= Allerheiligenavond). Gaan we nog verder terug in de tijd dan is 31 oktober op de Keltische kalender Oudejaarsavond (het nieuwe jaar begon bij de Kelten op 1 november). Komt oorspronkelijk uit Engeland waar christenen zich dan voorbereidden op de feesten van Allerheiligen en Allerzielen. Die gaan over de dood en het leven na de dood. Allerheiligenavond werd uiteindelijk afgeschaft als kerkelijk feest, maar thuis bleven de mensen het gewoon vieren. En toen ze naar Amerika emigreerden namen ze het mee. Daar werd het een feest voor kinderen en jongeren, van peuters tot studenten.

In de wijk Ackerswoude van Pijnacker (kleinzoon Q woont daar) wordt het in het weekend gevierd, dit jaar voor de zesde keer. Omdat Q met zijn ouders en oma langs de deuren wil gaan (trick or treat) is aan opa gevraagd om evenals vorig jaar verkleed als heks het nodige snoepgoed uit te reiken. Dat we daarvoor naar het westen moeten rijden, twee overnachtingen boeken op camping De Drie Morgen en ook nog wat voedselvoorzienende werkzaamheden moeten verrichten is volgens W volstrekte bijzaak, want “dat heb je toch over voor je kleinkind!” Waarvan akte. “En waag het niet om meer dan een halve pagina te schrijven over de geschiedenis van Halloween!” waren haar slotwoorden. Ga ik ook helemaal niet doen, want voor ik het weet heb ik weer een half boek geschreven over feiten die niemand interesseert, bijvoorbeeld dat Allerheiligen vroeger vrijwel overal op 1 november werd gevierd, behalve in Ierland waar dat op 20 april plaatsvond. Volsta met de zeggen dat het feestje net als Moederdag en Valentijnsdag een leuke aanleiding is voor de middenstand om hun omzet een boost te geven. Volgens mijn buurvrouw is het een feest dat niet zou mogen gehouden vanwege het “heidense” karakter: geesten oproepen en zo. Maar zij viert op 31 oktober dan ook het begin van de reformatie en that's different cook. Kon me er vroeger druk om maken, tegenwoordig ben ik “too old” om ergens over te piekeren. Buurman aan de andere kant zegt het op zijn Achterhoeks: “Mwah, gezellig maor völs te weinig bier” en daar ben ik het dan weer helemaal mee eens. Voor onze vaste fotokijkster: lekker veel plaatjes vandaag. 

In Lichtenvoorde maken ze er dit jaar ook werk van en wel op de koopzondag van 6 november. Basisscholen zijn uitgenodigd om deel te nemen aan een pompoenenwedstrijd en er is een spinnenspeurtocht in de binnenstad waar “leuke Halloweenaccenten” worden aangebracht.

vrijdag 27 tot zondag 29 oktober: @ zoetermeer

Naar het westen dus op vrijdag met bus en auto. Dat laatste vervoermiddel was voornamelijk bedoeld om ons te verplaatsen tussen Zoetermeer en Pijnacker. Waarom? Het is 's avonds te vroeg donker, het weer is onbestendig en vergeet de temperatuur niet. Voldoende redenen om niet te hoeven fietsen. Weer op de Drie Morgen in Zoetermeer, nog een beetje een kale camping, vooral in het najaar. In ieder geval zijn de planten gedurende de tijd dat wij er er waren niet van droogte gestorven, er was voldoende vloeibare zonneschijn aanwezig. W op vrijdag nog even te voet de buurt verkend. Ze had graag gezien dat de rook van haar schoenzolen afkwam, maar ze was na een paar minuten al weer drijfnat terug. Later op de middag nog een keer geprobeerd, wederom met weinig succes.

V: 203.301; A: 203.465. Rijtemperatuur: 11 tot 12 graden, ruitenwisserwerk. Zon op/onder: 08:29/18:22 (gegevens Nootdorp, volgens de telefoon ligt de camping daar het dichtst bij).

Zaterdag was voor mij voor een groot deel een rustdag. W ging met onze dochtert naar de sauna en ik moest het fort bewaken. Geen probleem: had nog wat schrijfwerk voor een vrijwilligersclub. Laat in de middag werd ik opgehaald door een bijna gekookte wederhelft en had ik daarna vooral een voedselverstrekkende rol. Erwtensoep al eerder deze week klaargemaakt. Volk vindt het lekker maar gunt zich niet de tijd om uitgebreid te kokkerellen. Geef toe dat er leukere werkjes bestaan dan knolselderij schoonmaken en in dobbelsteentjes snijden. Later op de avond een heksspelende en snoepuitdelende rol voor alle trick-or-treatjes die in de wijk Ackerswoude van Pijnacker op de bel durfden te drukken. Weer een heel bijzonder spektakel.

In de nacht van zaterdag op zondag kregen we het jaarlijkse cadeautje van de regering: een uurtje langer in bed mogen blijven. De regering inderdaad, want die besloot in 1977 de zomertijd (weer) in te voeren. Reden? Besparing van energiekosten. Misschien hadden ze het artikel van Benjamin Franklin (“An Economical Project for Diminishing the Cost of Light”) in hun achterhoofd. In dit artikel uit 1784 beschreef hij hoe hij op een dag om zes uur 's ochtends wakker geworden was, naar buiten had gekeken en gezien had dat de zon al op was. Bovendien constateerde hij dat de zon op dat vroege uur ook al licht gaf. Verspilling, meende Franklin, die stelde dat mensen ontzettend veel kaarsen en geld konden besparen als ze in de zomer een paar uur ‘eerder’ zouden leven. Met zijn bevindingen werd niks gedaan. De volgende die met plannen over de invoering van de zomertijd kwam leefde ruim 100 jaar later en heette William Willett. Hij schreef in 1907 de brochure “The Waste of Daylight” waarin hij aankaart dat het economisch erg jammer is dat het “[...] heldere licht van de vroege ochtend in de lente- en zomermaanden zo zelden wordt gezien of gebruikt [...]”.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de zomertijd door de Duitsers voor het eerst echt ingevoerd. De oorlog was duur en om kolen te besparen besloot Duitsland op 30 april om één uur voor middernacht de zomertijd in te voeren. Ook in de bezette delen van België en Frankrijk werd dit ingevoerd. Nederland volgde het voorbeeld een dag later. Engeland voerde de zomertijd drie weken nadien ook in. Na de oorlog werd dit besluit teruggedraaid. In de Tweede Wereldoorlog ging Nederland op bevel van de Duitsers van de Amsterdamse Tijd over op de Midden-Europese Tijd. De klok moest één uur en veertig minuten vooruit worden gezet zodat het in Nederland even laat zou zijn als in Duitsland. In 1946 werd de zomertijd afgeschaft. In 1977 werden zomer- en wintertijd echter alweer ingevoerd. Dit keer vanwege de oliecrisis. Door in de zomer langer gebruik te maken van het zonlicht, zou er energie bespaard worden. 

Er zijn al enige tijd plannen om dat gedraai aan de klok in de gehele Europese Unie weer af te schaffen. Het standpunt van de overheid: “De Europese Commissie wil de zomertijd en wintertijd afschaffen. Het kabinet vindt dat de Europese Commissie nog niet duidelijk aangeeft wat de voor- en nadelen van de afschaffing zijn. Daarvoor is een diepgaande effectbeoordeling door de Europese Commissie nodig. Het kabinet ziet deze effectbeoordeling als een belangrijke volgende stap in de uiteindelijke standpuntbepaling."

Het voordeel van de wintertijd was vannacht dat we een uurtje langer in bed konden genieten van een storm (of spreek je bij windkracht 6 niet van storm?) die probeerde ons busje van de wielen te blazen. Is niet gelukt maar we stonden vanmorgen op met het gevoel dat een martini van James Bond moet hebben: “shaken not stirred”. Het voortdurend begieten van het plaatwerk met water heeft dan misschien een zuiverende maar op den duur geen rustgevende werking. Beetje brak wakker worden dus (correctie: W dan, naast mij kunnen ze met een elektrische ijzerzaag de complete Eiffeltoren in stukjes van 5,23 cm zagen en dan nog zal ik niet wakker worden). Na de afbakbroodjes en het gekookte eitje scheidden zich onze wegen: W ging met haar autootje huiswaarts en ik knoopte nog een dagje eenzame afzondering aan het weekend vast.

nazomeren 2023 – 20: de cirkel is rond

Oeps: alweer een paar dagen thuis en het laatste verhaal nog steeds niet geschreven. Heb ik altijd: terug op de Kötteldiek en meteen meegenomen in de vaart der volkeren. Woensdag uitruimen en daarna twee dagen vrijwilligerswerk. Nu moet het laatste verslag maar even uit de pen vloeien. 

We deden dinsdag nog even boodschappen bij de Jumbo in Horst. Was tot voor kort een filiaal van Jan Linders. Jan Linders is er mee gestopt, winkels zijn vooral ondergebracht bij Albert Heijn, een aantal bij de Jumbo (in Horst bijvoorbeeld was er al een AH-filiaal). Kwam vroeger vaak bij de Jumbo, tegenwoordig bijna nooit meer. Heeft een aantal redenen. Belangrijkste is de prijs. Geelblauw is toch een stuk goedkoper. Een andere reden is onze Frits. Frits wie? Frits van Eerd. Een vreemde man. Voor wie het niet meegekregen heeft: ruim een jaar geleden (13-09-22) viel de FIOD in opdracht van het OM het huis van Van Eerd binnen. Het Openbaar Ministerie vermoedde (en vermoedt nog steeds) witwaspraktijken (via onroerendgoedtransacties, autohandel, contante stortingen en sponsorcontracten in de motorcrosssport). Ook was er mogelijk sprake van btw-fraude in de autohandel. Behalve Van Eerd werden nog acht mensen in deze zaak opgepakt. Bij het doorzoeken van de woning van Frits van Eerd en het terrein van het hoofdkantoor van de supermarktketen in Veghel zijn volgens het Financieele Dagblad honderden biljetten van 500 en 200 euro aangetroffen (104 biljetten van 500 euro en 253 biljetten van 200 euro). Het bezit van biljetten van 500 en 200 euro wordt door de Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst (FIOD) als belangrijke indicator van witwassen gezien. In het normale betalingsverkeer worden deze biljetten amper meer gebruikt. Van Eerd werd na vijf dagen vrijgelaten, maar blijft wel verdachte in het onderzoek. Ton van Veen, die na het (eerst tijdelijke, later definitieve) vertrek van Van Eerd de nieuwe Jumbo-baas werd, haalde in korte tijd de stekker uit alle sponsorcontracten: allereerst werd de motorsport in de ban gedaan. Tot dat moment was Jumbo, en vooral topman Frits van Eerd, onlosmakelijk met die motorsport verbonden. Later werd ook bekend dat de geldkraan voor de wieler- en schaatsploeg wordt dichtgedraaid door Jumbo. Ook Max Verstappen wordt naar de kant gehaald. De persoonlijke sponsorrelatie van Frits met de wereldkampioen in de Formule 1 wordt beëindigd. Een heel andere aanpak dan eerder, maar je kunt je niet aan de gedachte onttrekken dat de voorbije jaren in een aantal opzichten verdacht veel weg had van doorgeschoten hobbyisme en amateurisme. De vraag is of ik wel boodschappen moet en vooral wil doen bij zo'n club? Heb wat moeite met Godefridus Franciscus Theodorus van Eerd.

Werd een week geleden gewezen op een foto die op het blog stond: “octobre rose”. Of ik de diepere achtergrond wel kende? Om eerlijk te zijn: nee! Gaat erom dat de maand oktober in het teken staat van aandacht voor borstkanker en het inzamelen van geld. Google maar eens op BCAM (Breast Cancer Awareness Month). Niet iedereen loopt weg met “octobre rose”, er zijn critici die wijzen op belangenconflicten van bedrijven die het bewustzijn over borstkanker sponseren en tegelijkertijd profiteren van diagnose en behandeling. Ga ik me nu niet meer druk om maken, misschien een volgende keer weer.

woensdag 18 oktober: @ kötteldiek

Ken je die van de reis naar Marokko? Nou, ze gingen niet. Sommige mensen om ons heen vonden het un petit sneu. Wij niet. We hebben een ander reisje gemaakt, niet zo lang (voor Marokko zouden we twee maanden onderweg zijn, nu nog geen drie weken), maar wel mooi. We begonnen na de aanlooproute bij Jan Linders in Ittervoort (die omgebouwd werd tot AH) en eindigden, voordat we de laatste kilometers naar de Kötteldiek aflegden, bij een andere Jan Linders in Horst (die Jumbo werd). Mooie reis, geen lange nabeschouwingen deze keer, daarvoor was de tocht niet lang genoeg. Laat ik deze keer volstaan met een aantal “mooiste”, “beste” en/of “lelijkste” zaken.

Beginnen we met het mooiste tegeltje volgens W: “Jij bent de zon, jij bent de zee, ik doe de afwas, jij kijkt tv”. Kan me hierbij van alles maar ook niks bij voorstellen. Er is er maar één die de afwas doet, dat is W (ik kook namelijk en taken moet je eerlijk verdelen). Dat betekent dat W over mij zou zeggen “Jij bent de zon, jij bent de zee”, kan ik nog inkomen, want ik ben het zonnetje thuis. Alleen dat laatste kan dan weer niet kloppen: ik kijk bijna geen tv, alleen naar een ander scherm.

Tijdens onze fietstochten in Frankrijk en Spanje kwamen we regelmatig “opknappertjes” tegen, vaak ook ruïnes waar helemaal geen eer meer aan te behalen viel. De mooiste bouwval was een oud stationsgebouw aan de voie verte van Langres naar Poinson-Beneuvre. Spoorlijn in dienst van 1883 tot 1963.

Bij de keuze van de mooiste fietsroute van de afgelopen reis heb ik het moeilijk. We hebben veel prachtige tochten gemaakt, waaronder een aantal heen-en-weertjes: langs een water heen en langs hetzelfde water terug omdat het niet anders kon: delen van de ViaRhôna en de Dolce Via. We maken ons dan altijd maar wijs dat je op de terugweg de zon van de andere kant hebt en een ander uitzicht, maar het blijft een heen-en-weertje. Leuker wordt het wanneer Tante Komoot samen met mij aan het werk gaat en er een “rondje” uitgestippeld wordt. Twee voorbeelden: in het zuiden van Frankrijk hebben we op 8 oktober een tochtje gemaakt langs het Canal du Midi, vervolgens via het Étang de Vendres naar de Middellandse Zee en via Valras-Plage door de binnenlanden weer terug. Een paar dagen later hebben we een schitterende tocht gemaakt door de redelijk vlakke binnenlanden van l'Estartit (dat is dan al Spanje).

De lekkerste koffie scoorden we in Frankrijk in Nissan-les-Enserune nadat we een paar prachtige muurschilderingen en een mooie kerk hadden gezien. W genoot van haar cappecino, mijn koffie is dan altijd een stuk kleiner. Was op dat moment wel erg blij dat ik even van het zadel was verlost. Had zoals de Belgen dat zo plastisch weten uit te drukken “pijn aan de poep”. Kreeg daar later nog een vraag over: nee, heeft niks met ontlasting te maken.

De foto met het meest interessante verhaal stuurde W naar de (klein)kinderen met als onderschrift “(O)pa wist nog wel een mooi fietsweggetje...”, waarbij ze vergat te vertellen dat het allemaal de oorzaak van Tante Komoot was die die dag de rol hoofd route had.

De mooiste overnachtingsplaats was op het eind: camperplaats de Zandberg in Meterik, gemeente Horst aan de Maas. Alles pico bello voor elkaar en all-in net iets meer dan 20 € per nacht. 

Mocht me niet meer zo kwaad maken over de verkrachting van de geschiedenis die toegepast is bij de kasteelruïne van Horst. Welke idioot haalt het in zijn hoofd om naast de oude stenen een uitkijktoren te bouwen? Volgens W ben ik niet meer zo flexibel als vroeger. Ongetwijfeld! Kan ook zijn dat ik me oud en niet meer van deze tijd voel.

Konden op de Zandberg nog even “de koffer met pis” inleveren voor we de laatste kilometers (voor een deel door het Duitse land) gingen afleggen. Thuis aangekomen stond de dagteller op 110 kilometer.. Rijtemperatuur tussen de 7 en 9 graden. Zon op/onder: 08:02/18:33 (gegevens Lievelde). Even een weekje wat anders dan reizen. Of ik maar de ouwelullenstokken (nordic walkingpoles) uit de bus wilde halen, er moeten een paar kilo's van dit prachtige lichaam verdwijnen. Meld me binnenkort weer, misschien wel mager, maar nog steeds gezond?

nazomeren 2023 – 19: museumbezoek is soms werk

Vertelde in mijn vorige blog over de Polen die in Meterik een eigen parochie hebben. Eén van mijn familieleden heeft een streng roomse opvoeding gehad en wist me te vertellen dat dit een zogenaamde categoriale parochie genoemd wordt, een parochie die niet gebonden is aan een gebied, maar aan een groep mensen. De Poolse parochie heeft een Poolse pastoor en heeft de kerk van Meterik als thuisbasis. Weer wat geleerd. Zag gisteren ook een puur Poolse winkel in Horst. Zullen daar ongetwijfeld Tyskie verkopen. Volgens een van mijn zwagers is Tyskie gewoon Grolsch, tenminste het wordt door die fabriek gebrouwen. Volgens mij is Grolsch geen Grolsch meer maar verworden tot een of ander Japans speeltje. Grolsch is tegenwoordig van Asahi heb ik me laten vertellen. Waar zijn de tijden dat de brouwerij nog in Groenlo stond en van de familie De Groen was?

dinsdag 17 oktober: @ meterik bij horst (limburg)

Vandaag op werkbezoek naar Openluchtmuseum de Locht in Melderslo. Op fietsafstand en wel zodanig dat we een bezoek aan het museum combineren met fietsroute die dezelfde naam heeft en gepromoot wordt met de volgende tekst: “Koester de rijke historie van het Noord-Limburgse platteland. Ervaar het verhaal van de Locht over de zoektocht naar voedsel, kleding en onderdak ook buiten de grenzen van het museum. De route voert je via boerenpaden en buitenwegen langs cultuurhistorische plaatsen als Kasteelpark Ter Horst, Landgoed de Gortmeule, Natuurgebied ’t Ham en het dal van de Goote Molenbeek. Ook passeer je moderne tuinbouwbedrijven en een keur aan gewassen op de velden”. Van zo'n positief praatje word je toch helemaal warm van binnen? Kon de route als GPX-bestand binnenhalen in Komoot en voorzien van ons startpunt. Volgens Komoot: 26 kilometer verhard en 11 kilometer over (boeren)paden.

Laten we bij het museum beginnen: het geeft een beeld van het plattelandsleven in de regio van 1850-1950, iets soortgelijks als het Achterhoeks Openluchtmuseum dus. De naam “De Locht” is afkomstig van een boerderij die al vijfhonderd jaar op deze plek staat. De huidige boerderij dateert van 1859. “De Locht” betekent: rustplaats, open vlakte in een begroeiing. Je vindt op het museumterrein een woonhuis met keuken, de beste kamer, het opkamertje, de bedstee en de kelder. Tevens zijn er een grutter, een bakker, een kapper, een drogist, een schoenmaker en een kleermaker te vinden. In de bijgebouwen zijn landbouwwerktuigen en net als in Lievelde oude ambachten zoals een smid, een zadelmaker, een bakkershuisje en een stroopmakerij ondergebracht. Oude gewassen en een kruidentuin ontbreken ook niet. Daarnaast wordt er in afzonderlijke paviljoens aandacht besteed aan ontwikkelingen in de teelt van asperges en champignons en van de glastuinbouw. Het museum bestaat sinds 20 april 1990 en draait dankzij de inzet van veel vrijwilligers. Interessant was de middeleeuwse boerderij. Op onderstaand plaatje (geleend van het museum) zie je ook een nagebouwde kapel, een soort van schoolproject.

Onder de titel “Cowboys van de Peel” is er een tijdelijke expositie te zien (je moet er snel bij zijn want eind oktober is het afgelopen) over boeren die ergens in de Franse Tijd (1794 – 1814) met hun slachtrijpe schapen naar Parijs zijn getrokken om ze daar te verkopen. Hieruit is de handelsorganisatie “de Groote Schaapscompagnie” ontstaan die behalve in Europa ook handelde met Rusland en Argentinië. De club bleef actief tot aan het begin van de twintigste eeuw. De tentoonstelling wordt afgesloten met het verhaal van de herder die in het najaar van 1993 opnieuw met een kudde schapen naar Parijs is gelopen.

De fietsroute bood ook allerlei interessante dingen. Onderstaande items zijn niet chronologisch, maar komen spontaan opwellen. Het Mariakapelletje in Horst tussen de twee kastanje- en twee lindebomen wilden we overslaan, maar als je er langs komt en er een spannende tekst te lezen is (“Komt kinderen van Maria. Wilt God's moeder eren. Zo hoort zij uw gebed. Eer gij zult wederkeren”) dan moet je toch een foto maken?

Over de rooms-katholieke parochiekerk Sint Johannes Evangelist hebben we het al gehad, het is de kerk voor de Poolse medemens. Ook Mederslo, de plek waar het museum staat, heeft een rooms-katholieke kerk met de naam Heilige Oda. Het huidige gebouw is nog niet zo oud: in 1953 in gebruik genomen, nadat de vorige kerk zoals zovele kerken in de omgeving in november 1944 door de terugtrekkende Duitsers werd opgeblazen.

Op zich niet zo'n geweldige kerk, maar het verhaal van de heilige Oda is dat des te meer. Oda was de dochter van een Schotse koning. Ze leefde aan het eind van de 7e eeuw, was heel mooi, maar blind. Haar vader zond haar naar het graf van de heilige Lambertus in Luik, want hij had gehoord dat daar wonderbaarlijke genezingen zouden hebben plaatsgevonden. Oda reisde af naar Luik, bezocht het graf van Lambertus en was genezen. Teruggekomen in Schotland wilde haar vader dat ze zou gaan trouwen, maar Oda wilde alleen met God trouwen, je hebt van die vrouwen. Ze ging met haar dienstmaagd op de vlucht en kwam in Brabant terecht (dat overigens toen nog Taxandria heette). De bevolking van het plaatsje Rode bouwde een hutje, waarin de twee vrouwen gingen wonen. Enkele jaren later werd Oda ernstig ziek en stierf. Boven haar graf verscheen later een helder licht ten teken dat ze een heilige was. Ook in Sint-Oedenrode staat een kerk die aan Oda opgedragen is, wij doen het vandaag met de versie van Melderslo.

Net om de hoek van de camperplaats staat de molen “Eendracht Maakt Macht”, in Meterik dus. Gebouwd net voor de overgang van de 19e naar de 20e eeuw. Zoals zo vaak bij de bouw van een molen werd het geen gloednieuwe. De onderdelen voor dit exemplaar waren afkomstig van een eerder afgebroken molen uit het plaatsje Ter Aar in Zuid-Holland die uit het jaar 1798 dateerde. Dit jaartal staat nog steeds op de baard van de molen vermeld. In 1975 kocht de toenmalige gemeente Horst de molen op om die voor sloop te behoeden. In 1994 ging de molen in beheer over naar de stichting Molen Eendracht Maak Macht.

Aan het begin van de tocht zagen we kasteelruïne Huys ter Horst. De VVV schrijft “Midden in de Kasteelse Bossen liggen de omgrachte overblijfselen van het kasteel van Horst”. Als ik het foldertje zou moeten maken zou er staan “Vlak naast de autosnelweg A73 tref je nog wat restanten aan van wat eens een schitterend kasteel was, tegenwoordig ontsierd door een uitkijktoren. Hoe diep kan een mens zinken”.

Ooit een idyllisch woonkasteel voor de rijke adel, maar wegens gebrek aan geld heeft de toenmalige eigenaar het kasteel in de eerste helft van de 19e eeuw als bouwmateriaal, steen voor steen verkocht. De ruïne die overbleef is na de Tweede Wereldoorlog in eigendom gekomen van de gemeente Horst aan de Maas. Eind 20e eeuw hebben vrijwilligers, verenigd in de Stichting Kasteel Huys ter Horst, een aanvang gemaakt met de herbouw van delen van het kasteel conform historische schilderijen. Je kunt het bouwwerk bewonderen van april tot en met september iedere eerste zondag van de maand, kun je niet wachten dan vraag je een rondleiding aan; dat is het hele jaar mogelijk.

Mooie tocht, alleen gingen we tegen de route in waardoor we steeds de achterkant van de bordjes zagen. “Waarom?” zul je je afvragen. Antwoord is simpel: Horst lag anders aan het begin van de tocht en dan moest het vlees een paar uur in de fietstassen zitten. Temperatuur oplopend tot 15 graden; zonnig, maar een schrale wind. Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag. We gaan naar de Kötteldiek. Nog één verhaal dus en dan is ook deze reis weer ten einde.