nadenken over de zin van het leven – 3

Vroeg me gisteren in bed af of ik nu een “oudere jongere” ben, een “jonge oudere” of een “oude oudere”. Ja een mens kan van vreemde dingen wakker liggen. Nu is natuurlijk je vraag hoe ik bij dat probleem kom. Oorzaak is de dood van Wim de Bie, al weer een tijdje geleden, maar ik zag gisteren een clip voorbij komen. Wim speelde als Robbie Kerkhof de kompaan van Koos Koets. Volgens hun uitspraken zijn ze “oudere jongeren”, oftewel personen die officieel gezien geen jongeren meer zijn, maar zich nog wel zo voelen. Beetje hippytype, stevige joint erbij en je kunt met je lange haren weer met de maatschappij meedoen. Maar wanneer ben je oud? Ook iemand van 30 kan oud zijn: trek maar een bloemetjesjurk aan en je hebt in no time het juiste stempeltje te pakken. Ben je dan oud of lijk je zo? Wie online naar een definitie van deze twee leeftijdsgroepen zoekt vindt voor jongere “tussen de 15 en 20 jaar”, terwijl een oudere op sommige sites een AOW'er is, terwijl andere de grens al trekken bij 55. Volgens plusonline.nl is het juist weer afhankelijk van de leeftijd van de ondervraagde wanneer iemand oud gevonden wordt. Kijk maar naar bijgaande afbeelding. Als ik dit hele epistel nalees ben ik toch echt wel een “oudere oudere”, al voel ik me vaak anders. En: de bloemetjesjurk ontbreekt.

dinsdag 18 juli: @ bentelo

Toen ik vanmorgen om half zes voor de eerste keer wakker werd gaf de thermometer iets meer dan 14 graden aan. Voor het eerst sinds weken is daarmee de temperatuur onder de 15 gekomen. Toen mijn ogen om kwart voor negen definitief open gingen was de stand al weer 16,5. Een blik op de diverse weersites en vooral naar boven overtuigde me ervan dat het een dag werd voor een flinke fietstocht. De niet afgemaakte route van gisteren erbij gepakt en de reeds gebaande paden veranderd in onbekend terrein. Hier en daar een lusje extra en voor je het weet kom je boven de 50 kilometer uit. Wel eindigen in Hengevelde bij de Coöp want het broodbeleg is op. Kan ik daar meteen een verlate lunch scoren.

Eerste fotomoment: watermolen Olde Meule in Oele. Al een paar keer eerder geweest, ook samen met W maar altijd benaderd met “alweer een watermolen, mooi!”. Vandaag even langer bij stilgestaan. Er staat al sinds 1334 een watermolen in Oele bij de havezate Oldemeule. Het huidige molengebouw dateert uit 1690. Van die datum dateert ook de gevelsteen, een soort gedenkteken dus. Als je goed tuurt herken je de volgende tekst: “AO 1690 sen dese molen uit de grond vernuit door Joost Christ. Beverforde – Iudit Margareta van Coverden”. Van oorsprong was de molen een “dubbelmolen”, aan weerszijden van de beek stonden een oliemolen en een korenmolen. De oliemolen is in 1880 buiten werking gesteld en omstreeks 1900 afgebroken. De molen is in 2003 door de gemeente overgedragen aan de Stichting Landgoed Twickel.

Dit mooie groepje bomen, aangenaam in het zonnetje gezet, zag er gisteren echt anders uit. Toen vormde het gebladerte mijn schuilplek, niet dat het veel zoden aan de dijk heeft gezet, laat staan het water tegen heeft gehouden, maar je probeert wat. Wat 24 uur een verschil kan maken. Ging ik gisteren van hieruit linea recta terug naar de camper, vandaag stonden er nog de nodige kilometers op me te wachten.

Even een foto geschoten van Camperplek Deldenerbroek in Ambt Delden. Erg hoge beoordelingen. Twaalf plaatsen en van alle gemakken voorzien. Misschien een optie voor een volgende keer. Een klein eindje verder kwam ik langs het natuurgebied met dezelfde naam. Weer zo'n stuk landbouwgebied dat teruggegeven is aan de natuur. Reden? “Het verbeteren van de ecologische verbinding van de Sallandse Heuvelrug naar het Haaksbergerveen”. In totaal is hier in 2016 77 hectare nieuwe natuur ontwikkeld: houtwallen zijn hersteld, delen van de voedselrijke bovengrond zijn afgegraven en oorspronkelijke landschapselementen zijn teruggebracht. Ex-buurman A zou heel erg boos worden om deze landbouwgrondvernietiging. Ik sta er dubbel in.

En dan mag je een tijdje langs een watertje rijden. Mooi watertje, maar kilometerslang dringt de vraag bij me op “hoe heet dit water?”. Antwoord komt bij een brug, staat een bordje bij: “de Regge”. Een riviertje van 46 kilometer van Diepenheim (aftakking van de Schipbeek) tot Ommen (komt uit in de Overijsselse Vecht). Tot 1925 werd de rivier bevaren met zompen die langs de Regge in Enter werden gebouwd. Even een feitje: in 2019 zijn er 6.000 palingen uitgezet in de Regge. Moeten hitsige beestjes zijn, want als ze uitgepuberd zijn trekken ze massaal naar de Sargassozee. Weet niet of ik er 2.400 kilometer voor over heb om een stevig portie seks te hebben. De vistrappen in de Regge maakt het ze makkelijk om via de Overijsselse Vecht in open zee te komen. Daarna is het alleen nog bij IJmuiden linksaf en het warme water opzoeken.

De lunch werd vandaag verzorgd door de Coöp in Hengevelde. Twee RB saucijzenbroodjes XL. Die XL kon ik wel onmiddellijk thuisbrengen, met RB had ik wat meer moeite. Toen ik de ingrediëntenlijst bekeek (neem van mij aan dat je dat NOOIT moet doen bij saucijzenbroodjes) en 11 % roomboter zag staan, kon ik ook RB een plek geven. Ze waren lekker en ik had in een paar happen voldoende voedingsstoffen in mijn lijf voor de rest van de dag. De verzadigde en onverzadigde vetten deden hun best om mijn aderen te verstoppen. Gelukkig hoef ik pas vrijdag bij Pleegzuster Bloedwijn mijn cholesterol te laten prikken. Zitten dus nog drie dagen pillen tussen.

Een mooie dag met een mooie rit die na drie kilometer al begon met een overstekend ree op tien meter afstand. Dacht eerst dat het een damhert was, zo bont was het beest. Nee: natuurlijk geen fotoding in de buurt. Toen ik later de verschillen bekeek tussen een ree en een damhert bleek duidelijk dat het een ree moest zijn geweest Graad of 24 in de middag en een lichte wind uit een zuidelijke richting, kracht 1 tot 2. Kortom: prachtig fietsweer. 

woensdag 19 juli: @ home

Het zit er weer op, want donderdag dagje vrijwilligerswerk en daarna op vrijdag met W een paar dagen naar Stroe. Je hebt nog een paar foto's van me tegoed. Eerst een bloemenfoto, wilde wel eens weten hoe dat spul heette. Mijn plantenapp kwam er ook niet helemaal uit: een of ander Kruiskruid maar welke, daar waagde hij zich niet aan. De tweede plant leek me sterk op tuinboon en het was inderdaad tuinboon: velden vol in Groningen.

W heeft zich de afgelopen dagen wel vermaakt. Stuurde me de regelmatig een paar foto's op waarvan ik sommige met plezier hier publiceer. Foto hiernaast laat W met haar broer in de zwemvijver in huize Holthuus in Kotten zien. De foto hieronder is een schitterende opname van de hond van een vriendin van W. De hond heeft volgens mij inmiddels meer kilometers met W afgelegd dan ik in mijn hele leven gedaan heb. Je ziet: ik kan met een gerust hart vertrekken.

V:197.510 A: 197.564. Rijtemperatuur: 20 - 22 graden, licht bewolkt. Zon op/onder: 05:36/21:43 (gegevens Lichtenvoorde). Natuurlijk wordt me gevraagd of ik de zin van het leven inmiddels heb ontdekt. Kijk naar bijgaand tegeltje en je weet het antwoord!