stempelen in twente (nog een vervolg)

Heb gisteren helemaal vergeten te vertellen dat we op weg naar Haarle langs Stroe gereden zijn. Ja, Stroe van de verwarring “gaan-we-naar-Stroe-of-naar-Soest”, die Stroe dus. Ik ken het eigenlijk alleen van afrit zoveel van de A1, ergens in de buurt van Apeldoorn: afrit Stroe/Garderen. Weet ook nog dat er vroeger een AC-restaurant zat langs de snelweg bij Stroe. Kon je lekker eten. AC was oorspronkelijk Albert's Corner, aan de naam kun je zien dat het een onderdeel van de supermarktketen Albert Heijn moet zijn geweest, AC had hotels en restaurants. Appie verpatste het geheel in 1998 aan de Italiaanse Autogrill-groep (bekend van Tulip Inn), die vervolgens in 2016 een paar (flinke) stuivers vroeg aan Van der Valk (eigenlijk GR8 Investments), die de hotels behield en een jaartje later de losse restaurants doorverkocht aan supermarktketen Jumbo die er het stickertje “La Place” opplakte. Jumbo had in 2016 de failliete La Place van V&D overgenomen en de achttien AC-restaurants konden daar wel bij. Dwaal weer verschrikkelijk af, terug naar het heden dus!

dinsdag 25 juli: @ haarle (overijssel)

Kwamen vanmorgen tot de ontdekking dat we op een soort van droomlocatie staan: rustig en een schitterend uitzicht over een hooiland. Camperplaats De Bosweide had ik al verteld: Code Campercontact 88.933, kun je de nodige informatie die ik in mijn blog geef nog eens controleren. De ooievaar die gisteren het laatste deel van mijn verhaal sierde, stond gisteren na onze fietstocht op ons te wachten.

Over fietsen gesproken. W scoorde een fietstocht met de naam “Sallandse Heuvelrugroute”. Gaat weer over de geijkte paden “verboden voor auto's behalve als je 65+ bent”. Kennen we inmiddels wel. Daarbij komt dat we in de buurt van Soest al genoeg stuwwallen en heuvelruggen gezien hebben en tenslotte: je kunt bijna geen route in de omgeving van Hellendoorn/Holten/Nijverdal/Haarle plannen zonder een of meer van de “bergen” te schampen. We vonden beiden gisteren de tocht langs de Regge heel verrassend. Gingen we toen naar het zuiden, vandaag wilde Komoot wel wat voor ons naar noorden uitstippelen, richting Ommen. Voor een deel van de route hebben we gebruik gemaakt van de fietsknooppunten zoals Landschap Overijssel dit voorstelt in haar publicatie “Dwars door Overijssel (deel 1)”, waarbij gefietst wordt van de oorsprong van de Regge naar de Vecht bij Ommen. Het leuke is dat er heel veel benoemd en beschreven wordt. De bron van de Regge, ik was er een paar weken geleden bijna toen in bij het nadenken over de zin van het leven bij deel drie was aangekomen.

De Regge is hier helemaal hersteld in zijn oude luister. We fietsten ondermeer over het voormalige landgoed Duivecate, een gebied dat Koemaste wordt genoemd, Kalvenhaar (dat voor Landschap Overijssel het eerste Regge-herstelproject is geweest) en Katenhorst. Grote delen van de gekanaliseerde Regge zijn gedempt en de oude meanders weer uitgegraven. Daarbij is rekening gehouden met wandelaars en fietsers: volop mooie paden! Als je fietst met je route op de telefoon zie je heel goed hoe de gekanaliseerde Regge heeft gelopen: af en toe zie je grote rechte stukken op de kaart, soms afgedamd en af en toe in een open verbinding met de nieuwe oude rivier.

Na ruim tien kilometer kwamen we bij het voormalige kasteel Schuilenburg aan. Niks overgebleven, alleen een paar gebouwen uit 1727, terwijl het oorspronkelijke kasteel dateerde uit … ja, zeg het maar. De website kasteleninnederland tekent het volgende op: “De vroegste vermelding is de verkoop van 'huys, sael ende hoff geheten toe ter moelen' door Johan van der Molen in 1339 an Johan van Almelo. [..] Uit archeologisch onderzoek blijkt dat er geen ouder materiaal is gevonden dan de 15e eeuw. Dus een ouder huis moet zich elders bevinden”. Heb wel een mooi (digitaal) boek over dit voormalige gebouw gevonden: https://schuilenburgboek.nl/ met heel veel informatie, geschreven door Cees Ortelee. Moest van W beloven het bij één citaat te laten: “Gezien de vele eeuwen dat er hier een hoofdgebouw heeft gestaan, is het moeilijk aan te geven met welke naam het gebouw aangegeven moet worden. Er zijn verschillende benamingen in gebruik, zoals waterburcht, slot, kasteel, havezate en huis en misschien nog wel meer. Elke benaming is gerelateerd aan een bepaalde periode uit de geschiedenis of ontwikkeling”. Met een beetje fantasie zou je het voormalige kasteel Schuilenburg het centrum van Overijssel kunnen noemen. In de middeleeuwen lag dit kasteel in het midden van de Regge aan de oude Twentse weg van Zwolle naar Almelo. Afbeelding hieronder laat Schuilenburg in 1732 zien (schilderij van Abraham de Haen) en de afbeelding hierboven geeft de watermolen van Schuilenburg in 1845 weer, gezien door Gerhardus Meijer. 

Toen kwam er een lange rechte weg, richting NW (kwam daar niet net de wind vandaag met kracht 3?): de Marsdijk. De weg heeft de naam niet te danken aan het feit dat je er fijn kunt marcheren maar “mars” is de aanduiding van vochtige zandgronden die vooral als weiland en hooiland gebruikt werden.Een eindje verder volgden er twee stuwen, eerst stuw Hancate, de plek waar de Regge het Overijssels kanaal van Zwolle naar Almelo kruist. Dit kanaal werd in 1855 gegraven om een betere scheepvaartverbinding te maken tussen Twente en het westen van de provincie. Omdat de twee waterwegen elkaar kruisten was het nodig om hier een stuw te bouwen om te voorkomen dat de Midden-Regge zou leeglopen in het kanaal. Hierdoor ontstond er een ingewikkeld patroon van waterlopen met oude beddingen en meanders. Het kanaal werd in 1964 gesloten voor de scheepvaart.

Schepen voeren liever en sneller over de Twentekanalen. Het kanaal bleef als waterafvoerkanaal in gebruik. Op verschillende plekken zijn de oude schutsluizen nog herkenbaar. Langs het in onbruik geraakte kanaal is bij Hancate een prachtig ‘nieuw’ plekje in een eeuwenoud landschap ontstaan. Om de Regge vanaf de Boven-Regge stroomopwaarts toegankelijk te maken voor vissen is bij Hancate een vistrap gemaakt.

Een paar kilometer verder volgde de Archemer stuw. Een beetje een ingewikkelde constructie van stuwen, gemalen en vispassages. Een groot bord verduidelijkt het een en ander. Volgens het boekje zitten we – als we de rivier zijn overgestoken – in de Archemermaten, het gebied gelegen tussen de Lemelerberg en de Regge, waar ook oude meanders weer werden uitgegraven. We konden de Lemelerberg aan de horizon zien opdoemen, nog niet wetend dat Komoot vond dat we er overheen moesten (terwijl er ook een leuk pad is aan de voet van de berg). Inmiddels hadden we al besloten om het rondje Ommen te skippen. We zouden een lusje van tien kilometer moeten maken naar het het punt waar de Regge haar water in de Vecht laat stromen, maar dat zou een heen-en-weertje worden via relatief drukke wegen.

Lutterberg heeft een Coöp en daar verkopen ze croisantjes die je vervolgens in Mariënheem kunt opeten bij een beeld dat de naam “Corona” draagt. Aangezien het kunstwerk er al in 1996 is neergepoot, heeft het niks met Covid 19 van doen. Begeleidende tekst: “Marienheem dorp en buurtschappen, gescheiden door rijksweg en spoorlijn, samengebonden door de midzomerzon”. Heb op internet nog een interessant YouTubefilmpje gevonden: https://www.youtube.com/watch?v=RSwOuYdEwFU.

Een lusje via Haarle maakte onze fietstocht van 56 kilometer compleet. Komoot had de naam Fietstocht naar Ooievaars op nest aan ons tochtje meegegeven. Inderdaad kwamen we na een paar kilometer drie ooievaars op een nest tegen. Vooruitziende blik heeft meisje Komoot. Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag. Had nog graag willen blijven, het bevalt me hier uitstekend. Hoofd Route wil absoluut het laatste stempeltje scoren, dan krijgt ze een cadeautje. Ja: vrijdag is ze jarig en van mij krijgt ze niks, dus moet ze ergens anders scoren.