Het weer deze ochtend deed ons besluiten er een lange zit
van te maken en wel zo lang tot de thermometer weer draaglijke buitenwaarden
zou aangeven. Vanuit Burgos een tijd lang op de N120, voor een deel een vrij
nutteloos stukje asfalt want er loopt een joekel van een (gratis) snelweg
parallellel aan. Geen probleem: hadden we de weg vrijwel voor ons alleen. Het
pad naar Santiago de Compostella kruist een paar keer en af en toe leek het daar
op filelopen. De fietsers naar Santiago schijnen over de N120 te gaan, tenminste: we hebber
er een aantal zien vechten tegen de westenwind. Wij vochten uit solidariteit
mee, al ging het ons wat behaaglijker af met de kachel aan tijdens het rijden.
Onze tocht ging dwars door de graanschuur van Spanje, het
gebied wordt hier Terra Campos genoemd. De A62 bracht ons naar Valladolid, de
wolkenkrabbers nodigden niet erg uit op de stad te bezoeken, al schijnen er
voldoende “oude stenen” te liggen in de binnenstad. Ferdinand en Isabella
hebben hier (eind 15e eeuw) hun huwlijksfeestje gegeven, wij
beperkten ons tot een korte pauze op de parkeerplaats van de Carrefour, waar
het weer een hele tour was om een uitgang zonder hoogtebegrenzer te vinden.
Nog een stukje snelweg (A11) bracht ons naar Zamora en
daarna werd het weer leuk: de binnenlanden in naar de grens met Portugal, die
in dit gebied over 112 kilometer gevormd wordt door de rivier de Douro. Bij de
grens (bij één van de vijf stuwmeren en hydro-elektrische centrales die Portugal
en Spanje gezamenlijk hebben gefinancierd in de bovenloop van de Rio Douro)
tijdens een bakje koffie de tijd een uur teruggezet (morgen weer een jetlag) en
ons vloeiende Spaans ingewisseld voor ons vlekkeloze Portugees. Via de IC5 (een
fantastische weg met steeds wisselende vergezichten) naar ons einddoel. Alleen
de laatste 12 kilometer hadden een ouderwets Portugalwegdek. 
Een gratis camperplek (Campercontact 10863) aan het water,
zo’n beetje midden in de stad. De 10 camperplekken op de parkeerplaats worden
niet aangegeven, maar alles boven de 5 meter lengte past alleen in de
lengteparkeerplaatsen: kan niet missen dus. W moest nog even in haar beste
Portugees een visser vragen om zijn cotche, sorry carro, te verplaatsen zodat
wij ook konden parkeren en ja hoor: obrigado! Prima plek om te parkeren en te
overnachten, maar meer ook niet. Het weer is aangenaam, de temperatuur
behaaglijk en niet alleen in het busje.
Mirandela zelf is (voor zover wij het te voet hebben bekeken) een beetje vergane glorie, erg veel (kleine) restaurantjes en heel erg veel - vaak vervallen - winkelpandjes te koop of te huur. Wel mooi is de oude voetgangersbrug over de Rio Tura (ligt naast de nieuwe brug): een 232 meter lang, gotisch bouwwerk met 17 bogen, die rusten op Romeinse fundamenten (zegt onze ANWB-reisgids uit 2006). Laat dezelfde brug volgens de Lonely Planet (een iets latere uitgave) nu 20 bogen hebben. We hebben ze niet nageteld, ook hebben we niet gecontroleerd of de brug uit de 15e eeuw stamt.
Weer een perfecte dag!
V: 77.416; A: 77.837
