zaterdag 17 september: @ Viseu
Een monsterverplaatsing van 34 kilometer naar een oud stadje
met veel groen. W had in de documentatie van Campercontact gezien dat er vanuit
Viseu een geweldig fietspad moest lopen. Even de bakker afgewacht op de
camping in Casfreires en gewassen en gestreken met het puzzeltje en route. Even
een ruzie met Ome Tom opgelost: hij wilde weer de geest geven. Bleek dat ook
het tweede USB-kabeltje van Actionkwaliteit was. Gelukkig kon ik uit het
tasje-voor-noodgevallen nog net één stukje zwart draad met de juiste
aansluitingen vinden. De spoeling wordt dun in kabelland. Met een werkend
navigatiesysteem kwamen we nog ruim voor de middag op ons einddoel aan.
Ecopista de DãoDe CP (code 24516) aan de Av. Europa net buiten de historische kern van Viseu bleek voldoende te bieden voor de middag en de nacht: 8 gratis plekken (als CP aangegeven) op een grote parkeerplaats, met de mogelijkheid om onze vuilwatertank te lozen – de enige omissie van de vorige camping; nodig want al ruikbaar. Je kunt er ook de inhoud van je toiletje kwijt, alleen de watervoorziening was “out of order” en dat waarschijnlijk al voor een lange tijd als je de beoordelingen van deze gratis plek leest. Een oud spoorlijntje is omgetoverd tot een fietspad: 55 kilometer zoevend asfalt, vrijliggend met alleen af en toe een hinderlijke remmer wanneer je toch een toegangsweg naar een huis moest kruisen. Nooit echt zware beklimmingen of flitsende afdalingen, immers: een trein houdt daar niet zo van. Sommige oude stationnetjes zijn omgebouwd tot cafeetje; in één ervan hebben we een Fantaatje en een biertje genuttigd voor de prijs van € 1,90 (voor beide drankjes samen). Onderweg kwamen we op gezette tijden de nodige martelwerktuigen tegen, volgens W waren dit fitnesstoestellen. Portugal doet er wat aan om de bevolking (of de toeristen) gezond te houden. Op onze wegenkaart (2006) staat het fietspad nog als spoorlijntje ingetekend. We fietsten via Torredeita (waar een heus stoomtreintje stond opgesteld) naar ons keerpunt in Parada de Gonda. Wel dezelfde weg weer terug, maar dat was geen probleem. We konden ook nog met eigen ogen zien dat er weer de nodige bosbranden in dit (noordelijke) gedeelte van Portugal hebben huisgehouden. Overigens is de Dão een riviertje en staat het gebied (ten zuiden van Viseu) bekend om zijn (inderdaad) Dãowijnen.
ViseuEen funiculaire (nu eens niet met tandrad maar in de vorm van een monorail) bracht ons vervolgens de bult op naar de historische kern van de stad. Uitstappen op de Adro da Sé, het plein voor de kathedraal Santa Maria de Viseu, gebouwd in de 13e eeuw en in de 16e eeuw vrijwel volledig herbouwd. Om voltrekt onduidelijke reden was de toko dicht, maar een kerkje meer of minder van de binnenkant bekijken is voor ons absoluut geen punt. Wel konden we het interieur van de Igreja da Misericordia, een barokkerk met een protserige rococogevel tegenover de Sé bewonderen. Via middeleeuwse smalle straatjes, veel winkeltjes en ook veel leegstand slenterden we van het hooggelegen plein via allerlei beroemdheden geëerd in standbeelden, het gemeentehuis en het museum gewijd aan Ogrão Vasco (een Portugese Renaissanceschilder rond 1500) weer bult afwaarts naar de plek waar onze puzzel in de zon stond te glisteren.
Weer een mooie dag, morgen spierpijn?
V: 78.022; A: 78.056
