Heb
je het over Odilia (zie blog van gisteren), blijken er plotseling
twee heiligen te zijn met dezelfde naam. C te L (erkend
heiligenkenster) vroeg zich af of het ging over de heilige Odilia van
de Elzas of die van Keulen. De eerste dus C te L, die dame die rond
660 blind in Obernai werd geboren en 60 jaar is geworden. Dat is op
zich al een wonder, want haar vader (hertog Eticho I) wilde haar
vanwege haar gebrek doden. Zijn vrouw Bersinda hield hem tegen maar
kon niet voorkomen dat Odilia verstoten werd en opgroeide bij familie
op het platteland. En toen kwam het tweede wonder: toen
zij 12 jaar was, werd zij naar een klooster in Bourgondië
gebracht
en toen ze gedoopt werd kreeg ze haar zicht terug. Odilia kreeg van
haar vader een leuk stulpje, kasteel Hohenburg en maakte daar een
klooster van, ze werd zelf abdis van die toko. Odilia is sinds 1946
de patroon
van
de Elzas
en
wordt aangeroepen tegen oogkwalen. Komt goed uit: moet dinsdag voor
controle naar de oogarts. De feestdag van onze heilige is op 13
december. Die andere Odilia (Odilia van Keulen) is ook bekend onder
de naam Odilia van Brittannië, leefde een paar jaar eerder en kent
een heel ander verhaal.
Een
paar lezers waren verrast foto's uit het begin van onze campertijd te
zien. Word zelf ook nog altijd warm wanneer ik foto's zie met ons
groene monster er op. Voor de liefhebbers van vintage vandaag een
paar foto's van onze reis naar Nieuw-Zeeland en Australië, de eerste
paar maanden van 2006. In beide landen hadden we een aftands busje
gehuurd van de firma Wicked. Vooral in Australië was het elke
ochtend spannend wanneer het ding aansloeg, meestal was dat wanneer
de accu bijna leeggestart was. We hadden toen een sabbatical periode.
Mooie tijd en mooie plekken waar we gestaan hebben.
zondag
6
oktober: @ kötteldiek
Gedaan
met de romantiek, tenminste wat betreft deze reis. Romantische
Strasse, Romantische Rijn, Romantische Maas. Wat wil je nog meer?
Gelukkig (?) iets meer luxe dan dat je op de foto's hierboven ziet
maar we zijn intussen ook een paar decennia ouder (en wijzer?). Het
was een mooie reis van tien dagen met eigenlijk alleen maar
hoogtepunten. Vandaag dus terug. Minder koud dan gisteren bij het opstaan: net geen tien
graad binnen. Relatief grote schoonmaak en de keuze uit drie routes
naar huis. We namen de gemakkelijkste, niet de kortste. Tien dagen geleden zijn we onze tocht begonnen
met 212.392 op de teller en zijn vanmiddag geëindigd op 213.632; daarnaast iets meer dan 250
kilometer gefietst en twee keer een wandeling gemaakt; 9 overnachtingen waarvan
5 op een camperplaats en 4 op een camping. Het meest gezien:
vakwerkhuizen, kapelletjes en Flikken Maastricht.
Vandaag terug
naar het land van Staring, waar de oogst (weliswaar van maïs en met
machines, niet met sikkels) in volle gang is. Sluit mijn reisverhaal
af met het laatste gedeelte van het Oogstlied en zo is de cirkel
rond:
Slaat
uw ogen
naar
den hogen,
alles
kwam van daar!
Zachte
regen daalde,
vriendlijk
zonlicht straalde
mild
op halm en aar.
