even weg – 2: schuitje varen, koffie drinken

Schijn tegenwoordig wat minder voorspelbaar te zijn. Twee trouwe lezers hadden verwacht dat ik “de postiljon” van de Selvera's wel voorbij had laten rijden op zijn postkoets (zo'n top-40-knaller uit 1957 of zo, die overigens niet de naam Postiljon meegekregen had, dat was weer een ander liedje) toen ik het over de posterijen had. Je weet wel: “Heel veel jaren geleden op de dilligence reed trots en fier een knappe postiljon. Amor lachte tevreden om zo'n keur van kansen en menig hartje dat hij overwon. Ver over berg en dal klonk er 't hoorngeschal steeds als een blij signaal voor allemaal”. Wil je het horen? Klikkerdeklik. Vervoer van brieven en pakjes ging in de 18e en 19e eeuw eeuw per postkoets, ook wel deftig ‘diligence’ genoemd. Postkoetsen reden vaste routes. De aankomst van een postkoets was een echte happening. De postiljon, de postbesteller, blies op zijn hoorn bij aankomst, zodat de mensen in de stad wisten dat de post was gearriveerd. Die moesten zij (nou ja, je hebt bedienden of je hebt ze niet) nog wel zelf komen ophalen. De organisatie van de postdienst was in handen van de stadsbesturen. In 1799 werd naar Frans voorbeeld een landelijke postdienst gesticht, die in handen kwam van de staat. De nationale onderneming voor postbezorging die in 1899 werd opgericht zorgde ervoor dat postbezorging een staatsmonopolie werd, en was de voorloper van de latere PTT. Ook kwamen er postkantoren in steden en dorpen. En de rest heb ik gisteren al wel zo'n beetje verteld, behalve dan dat vanaf 1844 de post ook per trein werd vervoerd. Het spoornet werd in deze periode flink uitgebreid, waardoor de kwaliteit en snelheid van de postbezorging verbeterde. In 1852 kwam de eerste Nederlandse postzegel uit. Gebruik daarvan was nog niet verplicht, maar de regering zag uiteindelijk in dat de postzegel de betaling van het postverkeer, en dus het inkomen van de schatkist, een stuk efficiënter maakte. In 1877 werd de postzegel verplicht. Brieven moesten nog steeds gepost worden op het postkantoor. Vanaf 1850 werden er in de grote steden ook brievenbussen geplaatst.

L te D vond mij een beetje te grof met mijn opmerkingen over katholieken en kinderen. Ligt misschien aan mijn roomse verleden? En er zit een grote kern van waarheid in: vroeger kreeg men naarmate men meer kinderen kreeg, meer kinderbijslag per kind. Deze regeling is gefaseerd afgeschaft vanaf 1995. Op 31 december 2012 werden de laatste kinderen die onder de overgangregeling geboren werden 18 jaar, dus sinds 2013 is de oude regeling voor kinderbijslag uitgewerkt.

donderdag 10 oktober: @ tolkamer, later @ kötteldiek

Toen ik de luiken opendeed vanmorgen kon ik nog net de kont van de Agamemnon zien, een Nederlandse schuit die heen-en-weertjes doet tussen Nederland en Duitsland. Afwisselend werk: de ene keer stroomopwaarts en de andere keer stroomaf. (Scheepje hiernaast is een andere, vond ik op MarineTraffic.) De zon kwam er ook af en toe door. Goede nacht gehad, een paar keer monotoon gebrom aan de autosteiger wanneer er weer sprake was van een aflossing. Gaat dag en nacht door. Tegen tienen waren de meeste kabels door een ieder weer opgerold en begon de grote uittocht. Mijn kabeltje gaf inmiddels ook geen stroom meer, waarschijnlijk 2 kwH verbruikt. Dure stroom trouwens hier: 1 euro per kilowattuur, John van de Bentelose Esch is er niks bij. Kan natuurlijk ook een gesprongen zekering zijn, voldoende vocht gevallen vannacht voor dat soort problemen: er hoeft maar ergens één gaatje in de kabel of in de stekkers te zitten. Voordeel van een natte nacht in deze tijd van het jaar is dat het ook een warme nacht was, graad of vijftien was het vanmorgen in mijn bussie. Nog even naar varende schuitjes kijken. Thee is voor zieke mensen dus ik dronk er koffie bij.

Daarna een blik geworpen op de nieuwe camperplaats aan de Rijn bij Spijk. Eerder dit jaar is er een schitterende overnachtingshaven voor Rijnschepen (50 ligplaatsen) in gebruik genomen. Plannen waren er al jaren maar in de zomer van 2021 mocht Boskalis aan de slag. Van die firma heb ik ook de overzichtsfoto geleend. Bij de aanleg van de haven is ook aan campers gedacht. Toen ik om half elf het terrein opreed stonden er (nog) twee campers. Stonden nog een aantal palen ingepakt in blauw plastic, leken me stoomaansluitingen te zijn. Groot bord gaf aan dat je kunt betalen via CamerPay of CamperContact. Moet je natuurlijk die apps wel op je foontje hebben staan. Prijs hetzelfde als aan de Europakade, maar daar komt nog een vrijwilliger met de knip langs.

Een rustig ritje terug. Rijtemperatuur 13 graden. En thuis? Daar stond behalve W nog een mooie paddenstoel op me te wachten, hangend aan een boom.