delfsail, the legacy of the seven seas – 5: zwaaien naar boten (was de bedoeling)

“Staat er weer een foto van zo'n mooie kerk zonder ook maar één regel verklarende tekst”, kreeg ik te horen van min of meer vaste lezer G te G. Je hebt helemaal gelijk G te G, maar het verhaal van Borkum (vorige blog) was al lang genoeg. Zal het nu goedmaken. Het gaat om de Reformierte Kirche van Borkum, die gebouwd is in 1896-1897. De huidige kerk heeft minstens drie voorgangers, de eerste werd rond 1550 opgericht. In 1576 werd naast deze kerk de tegenwoordig nog bestaande Oude Vuurtoren) gebouwd, de toren was niet alleen een herkenningsbaken voor schepen die de Eems opvoeren, maar diende ook als klokkentoren voor de kerkelijke gemeente. De rest van de kerken zal ik je besparen.

“Hebben jullie nog een glimp van Máxima opgevangen?”, was een vraag van buurvrouw A te L. Ze duidt daarmee op de doopplechtigheid van twee schepen van de firma Wagenborg. Wagenborg is in de Achterhoek bekend als eigenaar van de veerdiensten naar Ameland en Schiermonninkoog, maar neem van mij aan dat dat voor die firma met “Koninklijke” voor de naam peanuts is. Het grote geld wordt met andere dingen verdiend. Je leest er alles op hun website. Internationale firma, dus Engels is de voertaal en de club heet dan ineens ook Royal Wagenborg (https://www.wagenborg.com/). In het kort: “Koninklijke Wagenborg, opgericht in 1898, is een internationaal maritiem logistiek conglomeraat. Het familiebedrijf biedt een verscheidenheid aan duurzame maritieme logistieke diensten op het gebied van scheepvaart, havens & terminals en offshore diensten. Wagenborg wordt beheerd vanuit het hoofdkantoor in Delfzijl (NL) en heeft een wereldwijd commercieel netwerk opgebouwd. Met ongeveer 3.000 medewerkers bedient Wagenborg klanten voornamelijk in de Baltische staten, Noordwest-Europa, het Middellandse Zeegebied, Amerika en het Verre Oosten”. Bron: eerder genoemde website. Voor een bedrijf dat “koninklijk” is moet je als koningin natuurlijk opdraven en dat gebeurde op vrijdag. Een paar gemeentelijke en provinciale bestuurders erbij en een aantal kopstukken uit de eigenarenclub en Máxima mocht de Máxima en de Alexia dopen. Niet gewoon een fles champagne tegen de romp kapot gooien, nee: modern, met een drone. HKH hoefde de drone niet zelf te besturen, alleen op een knopje te drukken. De schepen, die gebouwd zijn in Delfzijl, zullen vracht (bulkproducten en stukgoederen) wereldwijd gaan vervoeren. We hebben het allemaal goed kunnen volgen: 's avonds na onze fietstocht en wel op RTV Noord die de hele week veel aandacht aan Delfsail heeft geschonken. Bijgaande foto's: eigen werk, Eemskrant en FocusGroningen.

zondag 16 juni: @ wagenborgen

De dag kan niet meer stuk als je het volgende Whatsappje krijgt: “Lieve pap (opa),
Geniet van deze fijne mooie vaderdag. Ik hoop dat je met je busje fijn op pad mag. Tussendoor lekker fietsen op je stalen ros en je liefste zoon heet Jos. Hopelijk krijg je vandaag ook je broodje kroket en mag je vanavond een uurtje later naar bed. Liefs familie N”. Foto van een kunstwerk erbij met de tekst "Papa, ik heb echt geprobeerd het beste kado te vinden... maar je hebt ons al." Appje van dochterlief volgde wat later: in het westen van het land lopen de klokken altijd wat achter. 

Vergeten te vertellen dat we gisteren de dag hebben afgesloten met een gemeenschappelijke barbecue, deze keer “met kans op extra prijzen”. Eén van de deelnemers heeft een eigen brouwerij en om zijn winkeldochters niet over de datum te laten raken, gooide hij er een aantal in de verloting en laat nu W met nummer 772 net in de prijzen vallen: driekwart liter “Doorzettersblond”. Wanneer de kroonkurk niet meer op de fles zit zal ik verslag doen van onze smaaksensatie.

Vandaag staat in het teken van de SailOut. In ons programmaboekje staat het volgende: “Zondag staat er vanaf 10 uur weer koffie/thee klaar bij de grote tent, deze keer met een overheerlijk plakje Groningerkoek. Graag je eigen kopje weer meebrengen. In de middag is er gelegenheid om naar het toegangskanaal te fietsen om de Sail-out te gaan bekijken. [….] Alternatief is de mogelijkheid om met de fiets naar de Punt van Reide te gaan waar je zeehonden kan spotten. [….] Tussen 17-18 uur serveren we weer een hapje en een drankje bij de grote tent, waarvoor er twee muntjes per persoon in de tas zitten”. We luisteren zoals gewoonlijk niet: we gaan niet naar het toegangskanaal en de zeehonden hebben we eerder deze week al gespot. Wij bekijken het “uitzeilgebeuren” vanaf het water. Al een tijd geleden hebben we de “Sail Out rondvaart Regina Andrea” geboekt. Dus op de fiets en dan het water op met als weersverwachting: “Er kan een spatje vallen, wind uit het zuiden kracht 4 en maximaal 17 graden”.

Naar Delfzijl dus, via de Jumbo stond de route gepland. Maar allereerst tot de ontdekking komen dat op zondagmorgen om elf uur door een uitgestorven Schaapbulten fietsen toch het summum van genot is. Nog nooit van Schaapbulten gehoord? Schande! Het is een gehucht van ruim 30 inwoners in de gemeente Eemsdelta tussen Delfzijl en Wagenborgen. Staat vanaf 1800 op de kaart. Naar de herkomst van de naam hoef je niet te gissen: in dit gebied waren allerlei hoogten aanwezig die zo zanderig waren dat je er alleen schapen op kon laten grazen.

Een paar stevige buien trakteerden ons in de loop van de dag op overvloedige regen. Tussen de buien door was het droog. Veel druppels konden we ontlopen door op het juiste moment een dakje voor boven onze hoofden op te zoeken. De ergste bui stortte de volle lading over ons heen: bij het wachten op de rondvaartboot en er was geen schuilplek te vinden. Ik had de luxe dat ik met een golfkarretje naar de steiger werd gebracht. Benen wilden echt geen driehonderd meter meer lopen. Goed geregeld (van W). Maar toen kwam de deceptie: wat moet je om één uur op de boot die pretendeert je door de SailOut te varen terwijl de deelnemende boten pas om half vier vertrekken en je net voor dat moment weer aanmeert? Wordt een boos briefje naar DelfSail, heb ik nog wel tijd voor deze week. De Regina Andrea was een beetje overboekt, dus mocht De Zeehond bijdraaien. Dat schip is ook beter geschikt voor dit soort evenementen: de salon zit een stuk hoger boven de waterlijn, dus je ziet meer. De kapitein verontschuldigde zich nog voor de niet-SailOut en gaf aan dat je niet bij hem moest zijn met klachten maar bij de organisatie. Gelijk heeft hij: hij voert ook alleen maar opdrachten uit. Haven rond, Zeehavenkanaal richting Dollard, 180 graden draaien en Zeehavenkanaal terug naar de haven. De patiënt met zijn zieke benen werd door drie Rode Kruizers in een rolstoel teruggebracht naar zijn fiets. Vergeet ook W niet die deze happening mogelijk gemaakt had en de optocht compleet maakte. Te gênant om foto's te maken, wel jammer: was de tweede keer in mijn leven dat ik in een rolstoel werd vervoerd. De laatste keer was door W na een operatie in het ziekenhuis van Enschede, maar dat moet al een jaar of twaalf geleden zijn. Misschien al wel langer, ik werkte nog volop en ben inmiddels al elf jaar met pensioen.

Laat het nu op de boot (toen we voornamelijk binnen zaten) droog zijn geweest. Op de terugtocht heeft het 9 van de 11 kilometers geregend, och je kunt maar één keer goed nat worden. Om vier uur in de vroege avondstand en W kon Oranje nog zien winnen want ze kon de tweede helft zien. Een mooie dag? Och, genoeg dingen die niet zo liepen als ze hadden moeten lopen, maar “Je gaat niet als een oude mopperpot alle frustraties van je afschrijven”, zei W, “bewaar dat maar voor je epistel aan de organisatie van DelfSail”. Waarvan akte. Straks nog even naar de afscheidsborrel, de tent is al afgebroken dus hopen dat het droog blijft. Morgen weer naar huis. Overigens: als je naar het kaartje kijkt lijkt het alsof we gefietst hebben door het water. Heb vergeten de navigatie uit te zetten op de boot, dus Komoot vond dat het waterballet erbij hoorde en telde 46 kilometer. Volgens de kapitein was de tocht zo'n 15 kilometer, dus je kunt zelf wel uitrekenen hoeveel we er gefietst hebben. Let bij de volgende foto's vooral op de luchten, die waren zo mooi!