Heb me de laatste dagen tussen de bedrijven door verdiept in dat rare fenomeen dat men de naam “kruistochten” heeft meegegeven. Voor degenen die niet van de hoed en de rand weten: tussen 1095 en 1291 gingen honderdduizenden vrome westerlingen - met name mannen, maar ook vrouwen en er is zelfs een kinderkruistocht geweest - op reis naar Jeruzalem: de plaats waar Jezus van Nazareth is gekruisigd. Het doel van deze gewapende pelgrimages was orde op zaken te stellen in de Heilige Stad en te voorkomen dat daar (nog langer) islamitische krijgsheren de dienst uitmaakten. Deze militaire operaties, de kruistochten, waren hachelijke ondernemingen, vaak gedoemd tot mislukken. Maar er werden ook successen geboekt. Zo heeft er bijna tweehonderd jaar een christelijk Koninkrijk Jeruzalem bestaan. Er is veel over de kruistochten gepubliceerd en lang niet alles berust op feiten. Soms is het zelfs klinkklare nonsens die opgeschreven is. Kortom: we hebben ons alles laten wijsmaken. Tenminste: dat is de mening van Hans Jansen die een boek geschreven heeft dat (natuurlijk) een correctie weergave van de werkelijkheid geeft (vindt hij): “Op, op, ten strijde, Jeruzalem bevrijden!”
dinsdag 25 juni: @kotten
Niet
kouder dan 18 graden vannacht. Buitentemperatuur wel te verstaan,
binnen was het nog een paar tikken warmer. Even een verklaring van de
titel van dit blog voor we er weer praat van krijgen. Mocht vandaag
in mijn eentje de pedalen rond proberen te krijgen: W had andere
dingen aan haar hoofd. Iets met een crematie van een van haar neven.
Veel te jong gestorven: begin zestig. W mocht een paar nichtjes (ook
grijs) meerijden naar Haarlem. Vergeet even dat er ook een neef bij
was, maar die is meer kaal dan grijs. Pas vertrokken nadat we beiden
gemarineerd waren in
de cafeïne, W met de auto en ik op de fiets. Moest richting
Winterswijk nog even een keuze maken: doorfietsen naar Lichtenvoorde
om de krant op te halen of rechtsaf de Bataafse Weg op deel te nemen
aan de Winterswijkse Fiets4daagse. De laatste optie is het geworden
en dan natuurlijk de 60 kilometer. De eerste paar kilometer
filefietsen tot het plebs van de 25 en het voetvolk van de 40
afhaakten en de ridders van de 60 kilometer de paden voor zich alleen
hadden. De eerste controle- en pauzeplek was bij Wijngaard Hesselink
in Henxel.
Niet gek veel later pakte de route het “Zonnepark Winterswijk Masterveldweg” mee. Ik citeer de routebeschrijving: “Aan de rechterzijde een van de grootste zonne-energieparken van Oost-Nederland. Het zonnepark is 61 hectare groot en zal jaarlijks ongeveer 71.4 GWh opwekken, voldoende voor 23.400 huishoudens in de omgeving. Daarmee zal de zonneweide een belangrijke leveren aan de doelstelling om Winterswijk in 2030 energieneutraal te laten zijn door middel van 100% schone en gezonde energie.” Even naar mijn eigen energiebalans gekeken, de laatste afrekening van Vattenfall: teruglevering 3135 KWh, verbruik 1275. Wat niet op de rekening van de energieboef staat is dat we zo'n 1000 KWh direct van de zonnepanelen uit de wandcontactdozen hebben laten stromen. Onze paneeltjes leveren dus ruim 4000 KWh op jaarbasis. Heb een app van Zonneplan op mijn foon, die geeft wat meer informatie.
Mooie foto van een bord in een veld vol Hordeum vulgare, gerst dus. Een graansoort, dus eigenlijk gras (net als tarwe, haver, rogge, gierst en rijst) heb ik vroeger geleerd. Als je gerst laat ontkiemen krijg je mout en daar kun je bier en (misschien nog lekkerder) whisky van stoken. Wil je wat cijfers over hoeveelheden? In 2016 werd er op 24.980 hectare Nederlandse landbouwgrond zomergerst verbouwd met een gemiddelde opbrengst van 6.600 kg/ha (bron: Wikipedia).
Bij Spiekerman in Meddo mochten niet alleen de 60-kilometerrijders pauzeren, ook het voetvolk van de 40 was daar welkom. Laten ze er nu Skuumkoppe op de tap hebben vandaag. En wat doe je als het warm is en je dorstig bent? De kerk van Meddo sloot zijn poorten, de enige supermarkt van het dorp ging vijf jaar geleden dicht, maar gelukkig kunnen we nog bij Spiekerman terecht: terras, zalencentrum en volgens mij rook ik ook iets cafetaria-achtigs.
En toen werd het even later niet leuk meer: ook de fietsers van de 25 kilometer kwamen op de route, de volgende controlepost/pauzeplek bij Sevink Molen was zo ontzettend afgeladen vol dat ik (na 49 routekilometers) niet meer op zoek ben gegaan naar een vrijwilliger die een stempel op mijn controlekaart plaatste, geen poging heb ondernomen om een plek op het terras te vinden en na een rondje Hilgelomeer Miep van Google Maps heb geprogrammeerd op Camping Renskers. Totaal 68 kilometer op de teller, meer dan genoeg. Dus ook de aankomststempel gemist. Och, drie is ook een mooi getal.
Een mooie fietsdag: 28 graden en wind noordoost 2. En morgen? Morgen is er weer een dag. Dagje fietsen, maar dan met zijn tweetjes.