“Lig je 's nachts soms wakker van houtwormbestrijdingsmiddelen?” en “weet je het verschil wel tussen houtworm en boktor?”, twee vragen als reactie op een paar opmerkingen over houtwormbestrijding die ik de afgelopen weken heb geplaatst. Even in het kort: houtworm is de verzamelnaam voor larven van de houtwormkever en larven van de boktor. De larven verschillen van elkaar in kleur, lengte en de wijze waarop ze het hout aanvreten. Om het probleem nog een beetje groter te maken moet je weten dat er verschillende soorten houtwormkevers zijn. Ook boktorkevers zijn er in verschillende groepen. Als je houtworm of boktor wilt ontdekken is het van essentieel belang om een blik te werpen op het houtwerk. De larven vinden het heerlijk om van hout te smullen, voornamelijk van balken. Eerst knagen de akelige beestjes zich een weg naar binnen. Daarna vreten ze een houten constructie helemaal uit. Wanneer de larven van houtworm of boktor in je hout zitten, dan is het mogelijk om deze te horen knagen als het stil is. In de zomer zijn de larven het meest actief in je huis omdat de temperatuur dan het hoogst is. Op ons museum in Lievelde worden gebouwen behandeld door professionals, het kleine werk (niet al te grote museumobjecten) wordt gedaan door de vrijwilligers, amateurs dus, die de voorwerpen grondig inspuiten. Smerig werkje.
maandag 29 april: @ home
Een verrassend gebied hebben we de afgelopen dagen gezien. Aan de bossen kwam geen eind en dat je hier niet in het goedkoopste deel van Nederland bent is een understatement. Het was fijn en rustig op camperplaats de Pol in Scherpenzeel. Totale kosten: 3 x € 17,00 all-in; wel toiletten, geen douches en afwasvoorzieningen. De campers staan op grasbetonblokken en dat is maar goed ook: aan de schade op het terrein kun je zien dat het met nat weer een blubberzooi is. Wij hebben nergens last van gehad: W heeft me vrijdag keurig de betonblokken op gedirigeerd en vandaag kon ik er zonder hulp weer van af. Reviews hebben het over “vriendelijke beheerders, altijd tijd voor een praatje”. We hebben geen beheerder gezien, maar vinden dat absoluut geen probleem.
Heb het in de laatste twee blogs over veel dingen gehad. Eén ding heb ik nog niet besproken en dat is Huis Scherpenzeel. Het dorp en dus ook het kasteel van de heren van Scherpenzeel lagen voortdurend in de vuurlinie van het Sticht Utrecht en het hertogdom Gelre. De heren van Scherpenzeel bewoonden vanaf het midden van de veertiende eeuw een versterkt huis dat werd omringd door twee grachten. In de achttiende eeuw werd het kasteel omgevormd tot een buitenplaats. Het hoefde niet meer verdedigd te worden. De laatste grote verbouwing vond plaats in de negentiende eeuw in de toen in zwang zijnde neo-tudorstijl. In 1975 kocht de gemeente Scherpenzeel het huis en omgeving. De restauratie van huis Scherpenzeel begon in 1980 en enkele jaren later had de bevolking een nieuw gemeentehuis. Door fusie werd de gemeente groter en de kantoorruimte te klein. Het landgoed en het huis worden sinds 2005 beheerd door de Stichting Vrienden der Geldersche Kasteelen. Die stichting heeft het pand verpacht aan Swijnenburg, die meerdere leuke optrekjes in de aanbieding heeft en ook Scherpenzeel aanbiedt als “exclusieve en intieme locatie voor zakelijke bijeenkomsten, privéfeesten en bruiloften dat met veel liefde, vakmanschap en passie wordt uitgebaat door Swijnenburg”.
En toen de terugreis. Maar niet eerder dan nadat we ons gezamenlijk gestort hadden op de afwas (in het busje, want de camperplaats heeft geen afwasvoorzieningen). Ook nog even een foto gemaakt van onze buurman. We vroegen ons af of hij zijn bus gepimpt had met de Hongaarse, Italiaanse of Ierse vlag. De bewoner(s) niet gezien, dus blijft het giswerk. Precies 88 kilometer duurde de terugreis. Temperatuur oplopend van 14 naar 17 graden. Zal de komende dagen ongetwijfeld warmer worden. Toen W de wasmachine vulde sprak ze de gedenkwaardige woorden: “Er zijn meer huwelijken kapotgegaan door zweetvoeten dan door overspel”. Zoiets verdient toch een tegeltje?