uitgesteld pasen – 3: fietsenmakers? +2

Veel reacties op mijn blog van gisteren. Allereerst van S te W die de titel “een tocht zoals een paastocht hoort te zijn” niet helemaal kon plaatsen. Vooruit, ben niet de beroerdste. Vroeger kwamen Duitsers massaal met Pasen mit dem Auto naar ons land, vooral richting bollen. Door de immense files kwamen ze er altijd veel te laat aan. Wij gingen (in onze ogen ook) met Pasen naar Duitsland en konden ons plekje niet vinden, of zoals W dat noemde: “We voegen nog een vierde W toe: naast Werra, Wesel en Willy de W van Wegwezen”.

Daarnaast kreeg ik van relatief nieuwe lezer T te E de vraag wie in vredesnaam Alexander von Humboldt mocht zijn. Oeps T te E, hopelijk hebben ze dat in Duitsland niet gehoord: Friedrich Heinrich Alexander Freiherr von Humboldt, zoals de goede man volledig aangesproken wil worden, was een bekende Pruisische ontdekkingsreiziger en wetenschapper. Hij leefde van 1769 tot 1859, een soort “voorloper” van Darwin eigenlijk (Darwin werd 40 jaar later geboren). Humboldt begon zijn werkzame leven in het Duitse mijnwezen en werd daar uiteindelijk gepromoveerd tot Oberberggraf. De mijnen bleven niet roepen en toen zijn moeder stierf (en er een erfenis te verdelen was) verliet hij onmiddellijk uit het mijnwezen,het wereldje van de mijnen om als onafhankelijk natuurvorser verder te gaan. Als doel stelde hij het samenbrengen van de fysisch geografische kennis van zijn tijd, die hij door middel van ontdekkingsreizen zelf wilde uitbreiden. Net voor de eeuwwisseling vertrok hij naar Midden-Amerika. Zal je niet in detail gaan vermoeien dat hij de sterke verschillen tussen de natuur in de Andes en het Amazonebekken heeft onderzocht of de hoogte van de Andes heeft gemeten (destijds beschouwd als hoogste gebergte ter wereld). Daarnaast was hij dol op de werking van aardmagnetische velden. Voor al dat meetwerk ontwikkelde hij eigen instrumenten. Eigenlijk is de beste man er niet rijk van geworden: een derde van zijn vermogen ging er door tijdens zijn tocht, de andere twee derde moesten hem in de jaren daarna in leven houden tijdens het uitwerken van zijn aantekeningen en de jaren van “beroemd zijn”. Wil je meer weten over Humboldt? Google is je vriend.

zaterdag 6 april: @ dorsten

Onze zoektocht gisteravond naar een herberg voor een eenvoudige maar voedzame maaltijd zag er ongeveer hetzelfde uit als de jacht op een overnachtingsplek eerder die dag. Pas bij de vierde werden we binnengelaten. Hoezo gaat het slecht met de economie? Uiteindelijk kwamen we bij de Joegoslaaf im Ratskeller terecht. Goed binnen te houden en Bratkartoffeln zoals alleen Duiters Bratkartoffeln kunnen maken. Betaalbaar al weten ze inmiddels ook een wijntje letterlijk op waarde te schatten. Toen W op de rekening de prijs per glas zag moest even een kwartiertje aan de beademing.

Een rustige nacht op Wohnmobilplatz am Cityhotel en dat voor een tientje per nacht (stroom € 0,50 per kWh), gratis toilet en water/douche/wasmachine tegen betaling. Maar wees er snel bij: reserveren is niet mogelijk en regelmatig loopt de Stellplatz al vroeg in de middag vol. Bijgaande afbeelding van de webcam van de parkeerplaats laat zien hoe de situatie om kwart voor negen was en er was toen al iemand weggereden. Opdracht: zoek het mooie busje! Ben je van plan om deze WoMoplatz te bezoeken, kijk op de website en je ziet de actuele situatie: https://citymotel-soest.de/wohnmobil-platz/.

Het eten gisteren buiten de (camper)deur was lekker, maar wanneer je het elke dag doet slecht voor de portemonnee. Gelukkig heeft Soest twee vestigingen van onze sponsor in de aanbieding. Helaas hebben we de shirts met het Lidl-logo nog steeds niet ontvangen, iets met “niet de juiste maat kunnen leveren” en dat schijnt dan weer op mij te slaan. Maar daar zijn we niet rouwig om, zolang we hun producten maar min of meer gratis in kunnen slaan. Als contraprestatie moeten we de merknaam Lidl regelmatig noemen en af en toe een foto plaatsen. Op zondag gesloten, dat dan weer wel. Had nog even met W een discussie over hoe dat ook alweer zat met die vrije zaterdagmiddag in Duitsland. Volgens haar verwees ik naar tijden ver voor de Eerste Wereldoorlog. Ben eigenwijs, dus moest het opzoeken en kwam het volgende tegen “Tot 1996 waren de winkels in Duitsland op zaterdag over het algemeen alleen 's ochtends open. [….] 's Zondags blijven de winkels verplicht dicht, ook al zijn er pogingen om ook daaraan te morrelen.” We konden dus gewoon op zaterdag bij de Lidl winkelen van 7:00 tot 21:00 uur. Niet te veel, alles moest in de fietstassen passen, want zei mijn moeder vroeger al niet “een tas aan het stuur maakt je gezicht zuur”? En niet te veel wordt altijd moeilijk als je geen verschil ziet tussen “need to have en nice to have”.

Vol goede moed gingen we na de “Einkäufe” op (fietspad) voor een mooie tocht naar Lippstadt. Had me goed voorbereid en al een plaatje geplukt van internet dat “Lippstadt 1588” heette. 

We zijn er nooit gekomen, in Lippstadt dan. Na zes kilometer zei de band van de fiets van W: pang. Toevallig: de laatste keer dat we hetzelfde geluid hoorden (zelfde fiets overigens) was ook in de buurt van ene Soest, alleen lag dat in Nederland. Vriendelijke dame die ons de weg naar “Steven Neumann” wees, de plaatselijke fietsenmaker in Bad Sassendorf. “U hebt geluk dat hij vandaag open is”, zei het vriendelijke vrouwtje. Op de vraag van W of Steven haar fietsje kon fixen mompelde onze Steven (die op zijn visitekaartje heeft staan “Ihr Rad ist mir wichtig!”) iets waarvan ik kon maken “kunnen wel, maar willen is wat anders”. Kortom: op de Trek terug naar de camperplaats, buurman gevraagd om mij even te helpen met het opladen van de fiets op de fietsendrager. Deed hij met plezier, maar mocht intussen wel al zijn kwalen aanhoren. Conclusie: 't is dat je een medecamperaar moet helpen, vooral een buitenlander, maar besef je wel wat voor godsgeschenk je hebt gekregen met zo'n buurman naast je?

Fiets van W in Bad Sassendorf inladen en W nam vriendelijk afscheid van de eerste fietsenmaker in ons camperbestaan die niet zo vriendelijk was om het onmogelijke te doen. Dorsten leverde én een fietsenmaker én een Reisemobilhafen. We weten nu weer het verschil tussen een Reifen, ein Schlaug en dan was er nog iets dat ik ben vergeten. Voor een prijs minder dan de maaltijd van gisteren werd het beestje vakkundig voorzien van nieuw schoeisel (achter), slechts één nadeel: bij de Joegoslaaf kregen we voor die prijs een biertje en een wijntje; hier moesten we het doen met een sapje uit de koelkast.

De allerlaatste plaats kregen we bij de Reisemobilhafen in Dorsten. Gezellige camperplek, varken aan het spit. Helaas hadden we al boodschappen gedaan bij onze sponsor. € 11 stageld, 50 cent per kWh voor de vonkjes. We waren er in 2017 al eens, toen kostte het € 8,00 per nacht, maar laat ik niet gaan zeuren. Drie uur was het inmiddels toen we onze fietsen klaar hadden staan voor een tochtje langs het Wesel-Dattelnkanal (WDK). Het watertje loopt parallel aan de Lippe (ja die ook door Lippstadt loopt, waar we niet kwamen vanwege die stukke fiets). Het kanaal is aan het begin van de vorige eeuw aangelegd om het vrachtverkeer te water een alternatief te bieden voor de moeilijk bevaarbare Lippe. Het WDK wordt druk bevaren door zowel vrachtschepen als plezierboten, vandaag zagen we alleen hele grote rijnaken.

V: 207.333; A: 207.446. Rijtemperatuur oplopend tot 27 graden. Zou de zomer begonnen zijn om 11:00 vanmorgen? Mooie dag? Och, heb er wel eens mooiere gezien. Werd toch even vrolijk toen ik op een Ierse camper de volgende tekst zag staan: “We go from continent to continent until we get incontinent”. Bijna net zo mooi als degene die ik een paar weken geleden heb opgemerkt maar nog niet heb gedeeld; "If you think this is slow, wait untill we go uphill". En morgen? Morgen is er weer een dag. Eerlijk: we weten het nog niet!