uitgesteld pasen – 5: en ook deze pasen is voorbij

Als dat ene oog ons niet had tegengewerkt hadden we nu nog gezellig op een Spaans terrasje gezeten met “melon por la chica y helados con whisky por el chico”. Por favor, dat dan wel weer. In plaats daarvan is het een beetje camperen-met-hindernissen geworden. Heeft ook zijn charmes zullen we maar zeggen. En “We bellen vandaag wanneer u morgen geopereerd kunt worden” is echt geen vrijbrief om Verweggistan op te zoeken.

maandag 8 april: @ bentelo

Druppels op de voorruit vanmorgen, wolken aan de lucht en tussen het grijswit af en toe een glimlach van dat teletubbyzonnetje. Puzzel stond een beetje smerig te schitteren in al dat natuurgeweld. Wat een verschil in drukte op camperplaatsen deze week. Hadden we een paar dagen lang moeite om een plekje te krijgen (veel völlig belegt en zaterdag in Dorsten de laatste vrije plaats), hier in Bentelo een zee van ruimte.

We maken een einde aan onze uitgestelde paasreis, maar niet nadat we nog een paar kilometer op de fiets hebben gezeten. Het tochtje van gisteren was W zo goed bevallen dat ik voor vandaag dezelfde opdracht kreeg “Via onbekende paden en wegen naar bekende highlights”. Niet helemaal gelukt: dat stuk langs het Twentekanaal en dan met name Sluis Delden hebben we al veel vaker gezien. Maar daarover later meer.

We begonnen ons ritje met een aanlooproute naar Beckum. Daar begint naast het Proggiehoes het Kerkveldervoetpad. Dit is het pad waarover men vroeger naar de kerk in Delden wandelde; één van de mooiste kerkenpaden in Twente! Het voordeel is dat je op het voetpad ook mag fietsen. Prettig, want het pad is een kilometer of vier lang. Aan het eind kom je dan een mooi kerkhof tegen, de Joodse begraafplaats van Delden met 38 zerken in een stil bos (heb de grafstenen niet geteld, maar heb het van horen zeggen). Zit een heel verhaal aan vast, bewaar ik tot de volgende keer (of heb ik het in een grijs verleden al eens gehad over de twee broers Groenheim uit Delden wiens namen op de twee pijlers naast het hek staan?)

En dan kom je bij het Twentekanaal. Wat moet Nederland eigenlijk met het Twentekanaal? De eerste plannen stammen al uit het midden van de negentiende eeuw, maar pas in 1930 werd de eerste schop in de grond geduwd. Hoe het kanaal (eigenlijk moeten we in meervoud spreken want naast het traject Zutphen - Enschede is er sprake van een zijtak: Delden - Almelo) moest lopen was ook lang onderwerp van gesprek. Zie bijgaand kaartje uit 1918. Het doel van kanaal was tweeledeig. Allereerst moest het zorgen voor een betere aanvoer van grondstoffen voor de Twentse textielindustrie (ruwe katoen en daarnaast steenkool uit de mijnen van Limburg). Een tweede rol betrof het regionale watermanagement. Berkel, Regge en Schipbeek veroorzaakten nogal eens wateroverlast. En laat nu juist dat laatste (het watermanagement) veel belangrijker zijn geworden dan het economische profijt. Er wordt gesproken van het "succes van een mislukking".

Het totale hoogteverschil tussen Zutphen en Enschede is 21 meter. Om dat verschil te overbruggen heeft het Twentekanaal drie sluizen. Eentje lag er op onze vandaag op onze route: Sluis Delden (ook soms sluis Wiene genoemd, waarbij Wiene verwijst naar een buurtschap). Het verval bedraagt hier 6 meter. Gebouwd in de jaren dertig bij de aanleg van de Twentekanalen en is tegenwoordig een rijksmonument.

Terug op de es wat eet- en poetswerk en vervolgens vond de Prima Donna dat de 32 kilometer van onze fietstocht nog niet voldoende vermoeidheid had opgeleverd en dat ze er best nog een stukje van 29 aan vast kon knopen. Kort samengevat: W ging op de fiets naar huis en ik kon onze Womo (van Wohnmobil) via de Tango in Groenlo met een eindstand van 207.559 weer op de Kötteldiek zetten. Een paar mooie dagen. Binnenkort nieuwe avonturen.