W moest gisteravond nog even naar het koekhappen en zaklopen kijken. Zijn mijn woorden, volgens W is dat volksvermaak op koningsdag allang passé. Vooruit: het zaklopen is ingeruild voor het stapelen van taartstukken (de foto is van de RVD). Heb niet zoveel met die jongens en meiden van Oranje en samen met mij denken steeds meer Nederlanders minder positief over die lui. De Volkskrant van 26 april staaft mijn mening en stelt dat veel mensen zich afvragen waarom Nederland nog een koning zou financieren die tussen de mensen wil staan, maar tegelijkertijd graag zijn privileges koestert. Noem enkele dingen van de afgelopen paar jaar (bron dezelfde Volkskrant): geheimzinnigheid over de 5 miljoen die de koning aan “onkosten” mag besteden per jaar, naast zijn normale toelage wel te verstaan, de eigenwijsheid van WA om het Kroondomein drie maanden per jaar te sluiten (om fijn te kunnen jagen, maar toch subsidie willen vangen), gedeeltelijke belastingvrijdom van leden van het Koninklijk Huis. En dan het feit dat corona iets was voor het gewone volk, maar dat de koning en zijn gezin privé wilden doen wat andere huishoudens niet mochten: op vakantie gaan en een feestje geven. De gemaakte excuses, om het ontijdige vertrek naar het luxe buitenverblijf in Griekenland, leverden pijnlijke beelden op. Samenvattend: WA begon zijn koningschap met goede cijfers. Zo had in 2014, na een jaar koningschap, 74 procent van de bevolking vertrouwen in hem als koning. Nu is dat 46 procent.
vrijdag 28 april: @ châlons-en-champagne
Fijn dat de koelkast net zo goed functioneert op gas als op stroom. Lees regelmatig verhalen van wanhopige camperaars die van narigheid aan de rode wijn op kamertemperatuur (40 graden) moesten, want geen koud bier door een niet (goed) werkende koelkast. Nog even een blik geworpen op de Loire (en de andere oever van de rivier) en we kunnen er weer een tijdje tegen zonder Nevers.
Waren we nog met onze 2CV aan het rijden (da’s pak-em-beet 50 jaar geleden) dan hadden we vandaag (en een deel van morgen) alleen maar over de N77 (of RN77) gereden. Nu is er alleen een stukje van 78 kilometer over van Auxerre naar Troyes. De oorspronkelijk N77 was aanzienlijk langer en liep van Nevers tot de Belgische grens bij Sedan over een afstand van 395 kilometer. We hebben vrijwel dezelfde weg gereden als de oorspronkelijke N77, alleen heeft dat asfalt op veel plekken een andere naam gekregen, omdat het beheer is overgedragen van de staat naar het departement. Vandaar dat we heel veel aanwijzingen met D977 (departement Nièvre), D677 (Aube) en opnieuw D977 (Marne) tegenkwamen.
Na goed vier uur rijden waren we op Camping Municipal Châlons-en-Campagne. Voor een stadcamping een beetje buiten het centrum, maar daar valt mee te leven. Volgens mijn telefoon zit ik in Sarry (da’s een plaats een paar kilometer buiten Châlons). € 18,00 all-in (ACSI-tarief). Beetje gedateerd allemaal, maar ook daar valt mee te leven. Mooi gefietst langs het Canal Lateral de la Marne en daarna via stille weggetjes en soms verlaten dorpjes terug. Volgens Google 35 kilometer in 1:37 uur. Dan moeten we de vaart er flink ingehad hebben.
V: 193.908; A: 194.184. Rijtemperatuur 15 – 20 graden; regelmatig een bui. Conform voorspelling: droog en wisselend bewolkt in Sarry en max 22 graden. Zon op/onder: 06:27/20:53. Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag: we maken de oude N77 af tot België, proberen Luik te vermijden en hopen redelijk vroeg in de middag in Ittervoort aan te komen.