voorjaarstocht 2023 – 4: dordogne

vrijdag 7 april: @ naussanne

Goede Vrijdag, vorig jaar zaten we in Lorca, pak-’m-beet 1100 kilometer zuidelijker dan de camping waar we tegen drieën zijn gearriveerd: de Couderc in de buurt van Naussanne (Dordogne). Vertrokken met 50 tinten grijs, maar in de loop van de dag werd het steeds blauwer in de lucht. De tocht van vandaag ging van de Creuse naar de Dordogne, beide namen staan voor een rivier en een gebied. En het leuke: zowel vanmorgen (in de Creuse) als vanmiddag (in de Dordogne) zijn we gewoon “thuis” en dat blijft de komende maand zo: elke dag gewoon thuis. Wel zullen we dat “thuis” af en toe verplaatsen.

Dat we de hele dag “gewoon thuis” zijn, begint te wennen. We hoeven nergens op tijd te zijn want we zijn dus al thuis. Het geeft een enorm gevoel van vrijheid en geborgenheid. Oeps: wel even rekening houden met de openingstijden van de recepties van campings en camperplaatsen. De komende dagen heeft ons huis een fantastisch grote voortuin, bekijk de foto maar eens.

Wel even een paar kilometer rijden van thuis naar thuis. Soms vierbaanswegen (A20 en N145), soms van dat asfalt waarbij je je net de martini van James Bond voelt: shaken, not stirred. Steeds warmer, steeds groener. Miep van Google deed haar werk. Heel wat anders dan tien jaar geleden toen we door deze regio crosten: toen zaten er twee verhitte koppen in de cabine, omdat inzichten met betrekking tot de route behoorlijk verschilden. Het was nu zo vredig dat we een uitgebreid gesprek hebben gevoerd over ons nakende 50-jarig huwelijksjublileum. Toen ik vertelde dat ik een verzoekplaat zou aanvragen was W helemaal ontroerd. Nog meer ontdaan was ze toen ze hoorde dat het Rode Rozen van Jantje Koopmans zou zijn. Korte samenvatting van het cockpitgesprek: ook na vijftig jaar pais en vree bestaat de mogelijkheid om echtscheiding aan te vragen.

Rozen op trouwdag, dat is lang gelee
Toch mag je zo’n dag nooit vergeten.
Maar de drukte van’t leven dat brengt ’t vaak mee
Dat moet je elkaar maar vergeven.
Maar dit is de dag en wij vieren het feest
Op’t samenzijn zovele jaren
En hier zijn je rozen, ’t zijn er echt veel
Ik heb lang genoeg kunnen sparen.

Rode rozen door mij gekozen
Voor de schat waar ik zoveel van hou.
Rode rozen door mij gekozen
Voor jouw liefde en je trouw.
Heel je leven aan mij gegeven
En aan heel de kinderschaar.
Daarom krijg je rode rozen,
’n Rode roos voor ellek jaar.

De roos van mijn leven was jij steeds m’n schat
Ik heb ze geplukt in de jaren.
Maar ’n roos met ’n dorentje kwam ook op ons pad
Maar dat zullen we samen bewaren.
Wij delen steeds samen in lief en in leed
Laat ons nu samen verpozen.
Ik ben heel alleen naar ’n winkel gegaan,
Ik kocht daar voor jou deze rozen.

Bron: https://muzikum.eu/nl/jantje-koopmans/rode-rozen-songtekst

V: 190.429; A: 190.756. Rijtemperatuur: 7 tot 20 graden. Zwaarbewolkt begonnen, vrijwel onbewolkt geëindigd. Weer om te zonnekloppen bij aankomst. Zon op/onder: 07:27/20:31 (gegevens Naussannes). Een mooie dag! En morgen? Morgen is er weer een dag. Ons thuis blijft even stilstaan. Komoot heeft al een “gemiddelde” fietsroute bepaald.

zaterdag 8 april: @ naussannes

Om even je gedachten de goede kant op te zetten: als je het hebt over de Dordogne, dan heb je het over prehistorische rotswandtekeningen. De bekendste zijn ongetwijfeld die in de groten van Lascaux (in de vallei van de Vézère). Pas ontdekt in 1940.

Deskundigen dateren deze kunststukken op 15.000 v.Chr. en de jongste op 10.000 v.Chr. De schilderingen hebben vooral dieren als onderwerp: bizons, herten, neushoorns, runderen, paarden, rendieren en stieren. De oorspronkelijke grotten zijn sinds 1963 niet meer toegankelijk: het vele bezoek tastte de schilderingen aan (er vormden zich groene algen en schimmels. Er is een replica gemaakt (Lascaux II) die wel voor de grote publiek toegankelijk is. Inmiddels is er ook een museum gebouwd (Lascaux IV). Voor de volledigheid: Lascaux III is een reizende tentoonstelling. Ik vond een leuk stukje (Googlevertaling): “[Met Lascaux 3] is de logica om veel verder te gaan, voor degenen die niet naar de Dordogne kunnen komen, voor degenen in de wereld die de rijkdom van deze grot willen zien, de delen die nog niet zijn gezien voor een zeer lange tijd, sommige alleen gezien door wetenschappers".

Nee, we hebben Lascaux II niet bezocht, 70 kilometer fietsen (enkel) is een beetje teveel van het goede. Daarbij komt dat het spektakel na een winterstop (alleen open voor groepsbezoek) vandaag zijn poorten voor individuele bezoekers opent en ja: graag reserveren. En wees eerlijk: Pinksterbloemen met Pasen zijn ook mooi. Het werd, hoe kan het anders, een fietstochtje van een kleine 40 kilometer door de omgeving: bultje op en bultje af. Beetje (veel) last van mijn rug, dus de klimmetjes waren nicht-himmelhochjauzend, eerder biszumtodebetrübt. Sta niet in voor een correcte spelling. De afdalingen maakten het meer dan goed.

W zag nog een bruine wouw. Toen ik haar er vriendelijk op attendeerde dat er maar twee soorten wouwen zijn, namelijk de rode en de zwarte, sprak ze de gedenkwaardige woorden “Neem maar van mij aan dat in de eerstvolgende uitgave van het Europees Vogelboek ook de bruine variant wordt opgenomen!” Waarvan akte. Mooie tocht en zoals gewoonlijk bewaarde zij van Komoot het hoogtepunt voor het laatst: bospaadje naar beneden en via een plank (met fietsen) via een watertje de camping op. W had visioenen van te land, ter zee en in de lucht. Dat blauwe gewriemel op bijgaand kaartje bij de letter A zijn onze pogingen om een andere oversteek te vinden, niet gelukt; de plank over het water was de enige optie. Fietstijd 2:11 uur. Klimmen 420 m, dalen 430 m (en toch op exact dezelfde plek uitgekomen! Leuk om eens een keer een snelheidsprofiel te laten zien. Komoot houdt leuke informatie bij. Tijdens de fietstocht was de jas af en toe nog nodig, later op de dag verwarmde de zon het lijf voldoende. Geen wonder: ruim 20 graden en strak blauw. Zon op/onder: 07:24/20:34. Een mooie dag! En morgen? Morgen is er weer een dag! Markt in Issigeac. We hebben het vandaag zien liggen: mooi oud plaatsje. Dus zelfs als er geen markt zou zijn (Eerste Paasdag) hebben we voldoende te zien. En jazeker: op de fiets er naar toe.

zondag 9 april: @ naussannes

Paaszondag. We mogen weer onbeperkt eieren eten. ‘t Is toch wat met die eieren. Kwam in de lange winter een stukje tegen op de website “Spanje vandaag” (27 november 2022) onder de titel "Mercadona Spanje verkoopt twee gebakken eieren voor € 1,80" 

Mercadona verkoopt sinds kort een verpakking met daarin twee gebakken eieren ofwel ‘huevos fritos’. Deze worden voor 1,80 euro verkocht wat toch veel duurder is dan een verpakking van 6 eieren L die bij dezelfde supermarktketen verkocht worden voor 1,30 euro, en dat zijn dus zes gebakken eieren (als je ze zelf maakt). Op de verpakking staat dat de eieren daarna gedurende 30 seconden opgewarmd kunnen worden in de magnetron. De gebakken eieren worden verkocht als ‘huevos plancha’ van het huismerk Hacendado. Het gaat dus niet zozeer om ‘huevos fritos’, die traditioneel in Spanje bereid worden in een flinke laag olijf- of zonnebloemolie, maar om twee eieren van de grillplaat (plancha). De ingrediënten bestaan uit twee eieren, olijfolie en zonnebloemolie volgens de Baskische producent Lagumar Seas. Als de verpakking gesloten is kan deze twee weken bewaard worden, maar als de verpakking is geopend moeten de eieren binnen 10 uur gegeten worden. Op social media wordt er gelachen over dit nieuwe product van de Mercadona, maar anderen spreken weer over iets slims van Mercadona. Feit is dat als de grootste en bekendste supermarktketen van Spanje twee gebakken eieren voor 1,80 euro verkoopt, daar ongetwijfeld een marktonderzoek aan vooraf is gegaan en dat er vraag is naar dit product. Klaarblijkelijk zijn er toch veel mensen die geen gebakken eieren kunnen of willen maken." Mensen die dit soort dingen verzinnen hebben hun hersens toch op standje baviaan staan?

Als W de volgende tekst uit een foldertje voorleest weet ik al wel hoe laat het is: “De zondagse markt in Issigeac is een bezienswaardigheid. Hij hoeft zijn reputatie niet meer waar te maken. Klein in de winter, maar pakt groots uit in de zomer, waar hij bijna het hele dorp in beslag neemt. Het is een belangrijk evenement voor het zuidelijk deel van het departement. U vindt hier zeker iets van uw gading.” Naar de markt (foto links geleend) dus in Issigeac, een plaatsje dat ook zonder markt interessant is (misschien nog wel interessanter zonder al dat wit van die marktkramen). Het is een middeleeuws dorpje met leuke oude stenen, smalle steegjes en 700 inwoners.

Mooie kerk! Zie je maar weer hoe verschillend je naar de binnenkant van een kerk kunt kijken: W zag heiligenbeelden, ik maakte een studie van het verwarmingssysteem van deze kerk op koude winterdagen.

Weer een heel mooi tochtje. Vandaag was niet Komoot maar Google onze gids. W reed zoals gewoonlijk "aan het elastiek": bij afdalingen een eind achter (heeft minder gewicht bij te zetten en durft warpspeed niet aan), bij beklimmingen weer heel snel vlak achter de kopman (heeft haar fiets een betere ondersteuning of heeft ze een betere conditie?). Het venijn zat weer eens in de staart. "Je kunt met jou nooit normaal fietsen, je weet altijd wel een mountainbikepad te vinden." Ben me van geen kwaad bewust: Google was onze gids, dus als er gemopperd moet worden dan op haar van Google graag. En waarom mopperen? Het mountainbikepad duurde maar 5,73 kilometer. Thuis even afrekenen (iets meer dan € 25,00 per nacht) en in de zonneklopstand: 23 graden om 16:00 uur. Een mooie dag! En morgen? Morgen is er weer een dag. We gaan een eindje naar het zuiden met ons busje, maar waarheen? De vergadering is voor vanavond na het eten gepland.